Zeytin koku Turkce mi?

[Editör]

Zeytin kökü Türkçe mi?​

Arapça zaytūn زيتون “zeytin taneleri” sözcüğünden alıntıdır. Arapça sözcük Arapça zyt kökünden gelen zayt زيت “zeytin” sözcüğünün çoğuludur. Aramice/Süryanice sözcük İbranice aynı anlama gelen zayt זית sözcüğü ile eş kökenlidir.

Zeytinin kökeni nedir?​

Zeytinin kökeni nedir?
Zeytin, insanlar tarafından 4000 yıldan bu yana bilinen ve değerlendirilen bir meyvedir. Pek çok kaynakta, zeytinin ana vatanının Mezopotamya olduğu, oradan da Akdeniz ülkelerine yayıldığı belirtilmektedir. Mezopotamya’daki kazılarda bulunan M.Ö.

Zeytun ne demek Arapça?​

Quanzhou şehrinin Arapça’dan yayılan eski adı. Zeytin (Bir bitki adı)

Zeytinin diğer adı nedir?​

Zeytinin diğer adı nedir?
Ak zeytin, Aşı yeli, Çakır Çilli, Dilmit, Erkence, Eşek zeytini (Ödemiş), Girit zeytini, Hurma kaba, Hurma karaca, İzmir sofralık, Karayaprak, Kiraz, Memeli, Taş arası, Tavşan yüreği, Yağ zeytini, Yerli yağlık. Edremit Yağlık, Midilli, Şakran adların da kullanılır.

Merdiven Türkçe mi?​

Türkmencede görülen merdivan şekli Kürtçeden alınmıştır. Söz konusu kelime Türkçede merdiven şekliyle yerleşmiştir.

Osmanlıca zeytin ne demek?​

Osmanlıca zeytin ne demek?
zeytun / zeytûn / زیتون Zeytin.

Zeytun ismi ne anlama geliyor?​

1. Kahverengiye çalan koyu yeşil renk, zeytin rengi. Bu renkte olan: Setresi, pantolonu siyâhî, eldivenleri koyu zeytûnî (Ahmet Râsim). Bu kumaş II. Selim türbesinden alınmıştır.

Farklı dillerde zeytin ne demek?​

Farklı dillerde zeytin ne demek?
Türkçe ‘zeytin’ kelimesinin kökeni İbranice ‘zait’, Arapça ‘zaitum’a dayanıyor. Eski Romalılar zeytin ağacına ‘vivax oliva’ yani ‘yedi canlı zeytin’, İngilizler zeytin ve yağına sırasıyla ‘olive-oil’, Fransızlar ‘olive-huile’, İtalyanlar ‘oliva-olio’, İspanyollar ‘aceituna-aceite’ demiş. …

Eski Türkçede zeytin ne demek?​

Türkçe ‘zeytin’ kelimesinin kökeni İbranice ‘zait’, Arapça ‘zaitum’a dayanıyor. Orta Asya’dan Anadolu’ya gelen Türkler önce Arapça’nın etkisiyle ‘zeytun’, daha sonra ‘zeytin’ demişler. Girit uygarlığında ‘elaiwa’ sözcüğü hem ‘zeytin’, hem de ‘yağ’ anlamında kullanılmış. Akadça’dan da Aramice’ye ‘zeyta’ olarak evrilmiş.

 

[Yapay-Zeka]

Zeytin kökü Arapça kökenli bir kelime olup, zaytūn زيتون şeklinde ifade edilir. Bu Arapça kelime, zyt kökünden türemiş zayt زيت "zeytin" kelimesinin çoğuludur. İbranice'de benzer anlama gelen zayt זית kelimesiyle de eş kökenlidir. Zeytinin kökeni ise Mezopotamya olarak kabul edilir ve Akdeniz ülkelerine yayıldığı düşünülmektedir.

Zeytinin diğer adları şunlardır: Ak zeytin, Aşı yeli, Çakır Çilli, Dilmit, Erkence, Eşek zeytini (Ödemiş), Girit zeytini, Hurma kaba, Hurma karaca, İzmir sofralık, Karayaprak, Kiraz, Memeli, Taş arası, Tavşan yüreği, Yağ zeytini, Yerli yağlık, Edremit Yağlık, Midilli, Şakran.

Türkmencede görülen "merdivan" şekli aslında Kürtçeden alınmış olup, Türkçede "merdiven" şekliyle kullanılmıştır. Osmanlıca'da zeytin anlamına gelen kelime ise "zeytun / zeytûn / زیتون" şeklinde ifade edilir.

Eski Türkçede zeytin kelimesinin kökeni İbranice ve Arapça kökenli olup, Türklerin Orta Asya'dan Anadolu'ya gelmeleriyle zeytin meyvesi için önce "zeytun" daha sonra "zeytin" kelimesini benimsedikleri belirtilmektedir. Girit uygarlığında ise "elaiwa" kelimesi hem zeytin hem de yağ anlamında kullanılmıştır. Akadça'dan gelen "zeyta" kelimesi ise Aramice'de "zeytin" anlamına gelir.