Yüreğinin götürdüğü yere git

[SoruCevap]

( Yüreğinin baktığı yeri anlayabilenlere ithafen)

Gönül bu;
Hisseder, anlar.
Candan ciğerden çeker; acılarla yoğrulur da olgunlaşır.
Acıları sevgiyle yoğurur da teskin olur.
Ciğeri yanar da yangını içinde tutar.

***

Gönül;
Malzemesi acı, gözyaşı, hasret, ayrılıktır.
Madeni cevher, altın, paha biçilmezdir.
Harmanı samimi sevgi, saygıdır.
İlacı sahibinin olduğu andır.

***

Gönül;
Ayrılıklardan dem vurur.
Hasreti yaşamaktan yorulur.
Ayrılıktan yana kavrulur.
Vuslatta kendini bulur.

***

Gönül;
Gözyaşı ister.
Acı çekmek, olgunlaşmak ister.
Saygıyla yoğrulmak ister.
Kavuşmak ister.

***

Gönül;
Bedenin nerede olduğuna bakmaz.
Bedenin esiri olmaz.
Kendisini nerede hissettiğine bakar
O ruhunun özgürlüğünde yaşar.

***

Gönül;
İstemediği ortamlarda yaşayabilir.
Sevmediği insanlarla muhatap olmak zorunda kalabilir.
İçi kan ağlayarak yaşadığı mecburiyetleri olabilir.
Ama ruhunu asla bulunduğu yerlere hapsetmez, bu yürek!

***

Yürek;
İnsana huzur aratır.
Samimiyet ve güzelliklere yöneltir.
İçtenlik ve anlayışa koşturur.
Hayata değer olmaya vardırır.

***

Yürek;
Hep koşturur.
Hayat boyu arayışlarını sürdürür.
Hep bir umut, hep bir anlam arar.
Yıkılışlarda bile bir ışık bulmaya bakar.

***

Yürek;
Aslını arar.
Kaybolanlardan kurtulmak,
Kendini bulmak,
Kendinde yok olmak ister.

***

Yürek;
Ağlamayanın anlayamadığı,
Göremeyenin kaybettiği,
Hissedemeyenin yaşamadığı,
Bir dünyanın çilesinin çekilmesini bekler.

***

Yürek;
Kendini arar.
Kendini arar da aşkın membaında bulur.
Hayata anlam katanda görür,
O’na sarıldıkça değerlendiğini yaşar.




alıntı