Yıllardan yokluk aylardan sonbahar…

[haberci]

Cocuk , 9 yaşlarında celimsiz…sacları uzun, altın sarısı renklerinde, gozleri anlamlı cakmak gibi urkek ama bir o kadarda sevimli…
Tedirgin , cevreye bakışı korkak ama hayata bakışı direncli…
Bir gun diyor icinden , bu yokluk bitecek ben de istediğimi alabileceğim bakkaldan ver bana da şu leblebi tozlarından yanında da gazoz ver hem de en soğuğundan … hasta olma pahasına…
Hafta icinde BALIKLI ŞEKER satıyor, ailesine destek olmak icin ama dedik Ya varlık icinde yokluk diye Babası direniyor inat etmiş istemem onların hicbir şeyini , Verdim! Ve sildim diyor
Dedik ya varlık icinde yokluk diye yetmiyor mutlu olması icin o gozlerindeki sevecen bakış , gonul neler istiyor…
Biliyor babasının da ona neler almak istediğini ama oda caresiz yapacak bir şeyi yok elinde bir o kadarda inat…
Hafta sonları izinde varsa ailesinden oyun oynuyor oda her cocuk gibi mahallede arkadaşlarıyla…kendilerine ozgu oyunlarıyla yok o zamanlar daha GAMEBOYLAR TETRİSLER BİLGİSAYARLAR ,
Acayipte zevk alıyor oynadığı oyunlarla annesinden yiyeceği fırcayı bildiği halde camurlarda yuvarlanıyor elindeki CİVİYLE toprağa saplayarak yollar ciziyorlar adına da oyun diyorlar
Yere yatıp paca yırtmaca oynuyorlar cimen lekesi yuzunde yiyeceği fırcayı bile , bile ama zevk alıyor oyundan hem de ne ZEVK !
Dedik ya ! varlığın icinde yokluk diye bazen ablalarının kuculen bol pacalı pantolonlarını daralttırıp giydiriyorlar , ona bile razı o…Arkadaşları bazen dalga gecse bile …
Ondan bile mutlu oluyor en azından yırtık pırtık giydirmiyor annem diye geciriyor icinden…
Ama oyle zamanlar geliyor ki umutları kırılıyor yureği acıyor hatta can cekişiyor yureği…O da okula yeni kıyafetler ile gitmeyi istiyorO da okulda her şeyi tam olsun istiyor ama olmuyor
eziliyor burkuluyor…sadece izliyor, bitecek diyor bir gun bu eziyet
Ac kalmak ise en ağırı , ac ac uyumak koyuyor o ufacık yureğine işte o an anlayamıyor beklide anlamak istemiyor neden AC KALDIĞINI neden AC UYUDUĞUNU en cokta bu koyuyor
yureğine kuculdukce kuculuyor midesiyle beraber yureği…Ağlama ! diyor ağlamak yakışmaz sana
Bir gun babası evin dış kapısından elinde CARŞI EKMEĞİYLE gorunuyor hemde 5 tane yani herkeze 1 er tane sevincten ici icine sığmıyor babasının yanına koşuyor alıyor
ekmekleri kucağından carşı ekmeğinin kokusu artık verdiği sozu unutturuyor cıkarken merenlerden yukarı ağlamaya başlıyorama sevincten , kucağında sıkıca tutuyor
cıkarken merenlerden …ve sozler veriyor kendine UNUTMAYACAKSIN ! UNUTANLARADA HATIRLATACAKSIN!!