Tavaf, İslam dini ve özellikle hac ibadeti sırasında Kâbe'nin etrafında dairesel bir şekilde yürümeyi ifade eden bir terimdir. Kâbe, İslam'ın en kutsal mabedi olup, Müslümanlar için hayati bir öneme sahiptir.
Tavaf, hac ibadeti sırasında Mekke'deki Müslüman hacıların gerçekleştirdiği bir ritüeldir, ancak umre ibadeti sırasında da gerçekleştirilebilir. Tavaf ritüeli, hac ibadetinin önemli bir aşamasıdır ve Kâbe'nin etrafında yedi tur atmak şeklinde gerçekleştirilir.
Tavafın başlaması için özel dualar okunur ve Zarafet Duası ile Kâbe'ye yönelerek başlanır. Daha sonra, Müslümanlar saf halinde dikdörtgen şeklindeki Kâbe binası etrafında dönerek tavaf ederler. Tavaf ederken, Kâbe'nin sağ tarafında sağ el ve sol tarafında sol el bulunur.
Tavaf, bir ışıklık noktası olarak bilinen Hacer-ül Esved'in yanından başlar ve yedinci turda Hacer-ül Esved'e doğru bitirilir. Her bir turun sonunda Müslümanlar, Rükn-ül Ye Meni denilen, Kâbe'nin sağ tarafında bulunan ve tavafın gerçekleştirilmesinin bir şartı olan bir yerden geçerler.
Tavafın simgesel anlamı, Allah'a tevazu içinde yaklaşma, Kâbe'de Allah'ın huzurunda olma, birlik ve beraberlik duygularını pekiştirme gibi birçok boyuttan oluşur.
Tavaf, Müslümanlar için büyük bir mistik ve manevi deneyimdir. İçerdiği sembolik anlamlar ve hac ibadetinin bir parçası olarak yapılması nedeniyle, Müslümanlar için büyük bir kutsal ve önemli bir ibadet olduğuna inanılır. Tavaf, İslam'ın en kutsal yerlerinden biri olan Kâbe'nin etrafında dönerek Müslümanların Allah'a yoğun bir bağlılık ve ibadet duygusuyla yaklaşmalarını sağlar.