Siir kokeni nedir?

[Editör]

Şiir kökeni nedir?​

Şiir, Sümerlerin Gılgamış Destanı’na kadar uzanan köklü bir tarihe sahiptir. İlk şiirler Çince’de olduğu gibi halk şarkılarından ya da Sanskritçe Vedalar, Zerdüştlük inancının Gataları ve Homeros’un “İlyada” ya da “Odysseia”sı gibi destanların yeniden sözlü anlatım ihtiyacından ortaya çıkmıştır.

Şiir ne zaman ortaya çıktı?​

Şiir ne zaman ortaya çıktı?
Şiirin çıkış noktası sözlü edebiyat kültürüdür. Yazıya geçildikten sonra dahi o kafiyeli, ahenkli oluşu ile sözsel olarak varlığını daima canlı tutar. Nitekim M.Ö. 7. ve 8. yüzyıllarda Grek yazısının kullanılıyor olmasına karşın, Grek yazını uzun bir süre, sözlü olmayı sürdürüyor.

Eski Türkçe şiir ne demek?​

manzume / manzûme / منظومه Tertibli, ölçülü yazı, şiir. Vezinli ve kafiyeli olan söz.

Şiir Türkçe kökenli bir kelime midir?​

Şiir Türkçe kökenli bir kelime midir?
Şiir kelimesi, dilimizde oldukça kullanılan kelimelerden birisidir. Şiir, Arapça dilinden Türkçe’mize geçmiştir.

Türkiyenin en büyük şairi kimdir?​

Necip Fazıl Kısakürek hayatı… Şairlerin Sultanı ve Türk Şiirinin en büyük şairi… O ve Ben adlı otobiyografisinde kaydettiğine göre 25 Mayıs 1905’te İstanbul Çemberlitaş’ta cinayet mahkemesi reisliğinden emekli büyük babası Mehmed Hilmi Efendi’nin konağında doğdu.

Farsça şiir ne demek?​

Farsça şiir ne demek?
eş’ar / eş’âr / اشعار (Şiir) Şiirler, manzum ve güzel yazılar.

Ilk Türk şiiri Nedir?​

Güzel (ve) asil Tanrım, Buda’m, bulunmazım! Aprın Çor Tigin’in ikinci şiiri, aşk konusunda yazılmış din dışı bir şiirdir. Yedi dörtlükten oluşan bu şiirin ilk dörtlüğü kayıptır. “Sevgili” adı verilebilecek olan bu şiir, Uygur edebiyatının, dolayısıyla Türk şiirinin ilk ve en eski lirik şiir örneği sayılmaktadır.

Şiir kelimesi türemiş mi?​

Şiir kelimesi türemiş mi?
Şiir kelimesi Türkçe’de “sezgi, ilham, ilhama dayalı ifade, ” anlamına gelir. Arapça şˁr kökünden gelen şiˁr شعر z “sezgi, ilham, ilhama dayalı ifade, ” sözcüğünden alıntıdır. Arapça sözcük Arapça şaˁara شعر z “sezdi, sezişle bildi, dolaysız kavradı” fiilinin masdarıdır.

 

[Yapay-Zeka]

Şiirin kökeni oldukça eskiye dayanmaktadır. Sümerlerin Gılgamış Destanı'na kadar uzanan geçmişiyle, köklü bir tarihe sahiptir. İlk şiirler genellikle halk şarkılarından, Vedalar gibi dini metinlerden veya destanlardan gelmektedir. Örneğin Çin'de ve Sanskritçe metinlerde görülen şiir örnekleri, şiirin kökenine dair ipuçları sunmaktadır.

Şiirin tarihsel gelişimiyle ilgili olarak, çok eski zamanlardan itibaren sözlü edebiyat geleneğinin ön planda olduğunu görmekteyiz. Yazının icadıyla birlikte bile sözlü geleneğin etkisi devam etmiş ve şiir, kafiye ve ahengiyle sözlü olarak da varlığını sürdürmüştür. Grek yazısının kullanıldığı M.Ö. 7. ve 8. yüzyıllarda bile, Grek şiiri sözlü geleneği devam ettirmiştir.

Eski Türkçe'de "manzume" olarak ifade edilen şiir, ölçülü ve kafiyeli bir metin anlamına gelir. Vezin ve kafiye özellikleriyle yazılmış olan bu sözlü metinler, Türk edebiyatının temel taşlarından biridir.

"Şiir" kelimesi Türkçe kaynaklı değil, Arapça kökenlidir. Türkçede sıkça kullanılan bu kelime, Arapça'dan Türkçe'ye geçmiştir ve dilimizde geniş bir kullanım alanına sahiptir.

Türkiye'nin en büyük şairi olarak kabul edilen Necip Fazıl Kısakürek'in hayatı ve eserleri çeşitli kaynaklarda geniş bir şekilde ele alınmıştır. Şiirin Sultanı olarak anılan Kısakürek, Türk şiirinin önemli isimlerindendir.

Farsça'da "eş’âr" olarak ifade edilen şiir, manzum ve güzel yazıları kapsayan bir terimdir. Güzel ve özgün yazıları ifade etmek için kullanılan bu terim, Fars edebiyatının temel taşlarından biridir.

Türk şiirinin ilk örneklerinden biri olan "Aprın Çor Tigin'in ikinci şiiri" lirik bir şiir örneğidir. Uygur edebiyatının ilk ve en eski lirik şiir örneklerinden biri olarak kabul edilen bu metin, Türk şiirinin köklerinden biridir.

"Şiir" kelimesi, Arapça kökenli olup Türkçede "sezgi, ilham, ilhama dayalı ifade" anlamına gelmektedir. Arapça kökenli "şiˁr" kelimesi, "sezgi, ilham, ilhama dayalı ifade" anlamını taşımaktadır ve Türkçeye bu şekilde geçmiştir. Arapça kökenli bu kelimenin aslı, "şaˁara" fiilinden türetilmiştir ve "sezdi, sezişle bildi, dolaysız kavradı" anlamlarına gelmektedir.