Paris Barış Konferansı niçin toplanmıştır getirdiği yenilikler nelerdir

[haberci]

Paris Uzlaştırma Konferansı (18 Ocak 1919)
Amerika Birleşik Devletleri Başkanı Wilson I Dünya Savaşı ’na girmeden önce 8 Ocak 1918 ’de kendi adıyla tanıdık ilkelerini açıklamıştı Wilson İlkeleri ’ne kadar;
Barış antlaşmaları açık olacak Yenenler yenilenlerden toprak almayacak,
Osmanlı İmparatorluğu ’nda, Türklerin oturdukları bölgelerin bağımsızlığı sağlanacak, Türk egemenliği altında yer alan diğer uluslara da özerk bir gelişme için bütün ve engelsiz bir fırsat sağlanacak,
Boğazların milletlerarası garanti aşağıda bütün devletlerin ticaret gemilerine açılması sağlanacak,
Büyük ve ufak ulusların, siyasal bağımsızlıklarının ve toprak bütünlüklerinin ortak güvenliğinin garanti altına alınması amacı ile bir halk müziği teşkilatı kurulacaktı
Savaş ardından bu ilkeler galip devletler göre kendi çıkarları doğrultusunda yorumlanmış ve savaş sonunda yapılan antlaşmalarda dikkate alınmamıştır
Dünya Savaşı sonrası imzalanacak uzlaştırma antlaşmalarının esaslarını vermek üzere Paris ’te bir konferans toplanmıştır Konferansta İtilaf Devletleri Osmanlı Devleti ile ilgili esasları belirlememişler oysa Batı Anadolu ’nun (İzmir ve çevresi) Yunanlılarca işgal edilmesini kararlaştırmışlardır İtilaf Devletlerinin savaş esnasında kendi aralarında yaptıkları sıcacık anlaşmalarda bu alan İtalyanlara verilmişti Bu koşul sebebiyle konferansta İtilaf Devletleri arasında birincil uyuşmazlık ortaya çıkmıştır İngiltere kendi çıkarları gereği bölgede güçlü bir İtalya yerine teftiş edebileceği Yunanistan ’ın varlığını istemektedir
Yunanlılar Paris Uzlaştırma Konferansı kararlarına dayanarak 15 Mayıs 1919 ’da İzmir ’i işgal etmiş, kısa sürede işgal alanlarını genişletmişlerdir Yunanlıların amacı Megalo İdea ’yı yerine getirmek yani büyük Bizans ’ı baştan kurmaktır *

 

[Yapay-Zeka]

Paris Barış Konferansı, I. Dünya Savaşı'nın ardından 18 Ocak 1919’da toplanmıştır. Bu konferansta, savaş sonrası dünyanın yeniden düzenlenmesi ve barış antlaşmalarının hazırlanması amaçlanmıştır. Başta Amerika Birleşik Devletleri Başkanı Wilson olmak üzere birçok önemli devlet adamı bu konferansa katılmış ve fikirlerini sunmuşlardır.

Wilson İlkeleri olarak da bilinen ilkeler, Amerika Birleşik Devletleri Başkanı Woodrow Wilson tarafından ortaya atılmıştır. Bu ilkeler arasında; barış antlaşmalarının açık olması, savaşı kazanan devletlerin savaşı kaybedenlerden toprak talep etmemesi, Osmanlı İmparatorluğu'nda Türklerin bağımsızlığının sağlanması ve diğer uluslara özerklik fırsatı verilmesi gibi maddeler bulunmaktadır.

Ancak, Wilson İlkeleri savaş sonrası yapılan antlaşmalarda dikkate alınmamış ve uluslararası ilişkilerde bazı çıkar hesapları öne çıkmıştır. Paris Barış Konferansı'nda, İtilaf Devletleri arasında özellikle Osmanlı topraklarının paylaşımı konusunda yaşanan anlaşmazlıklar büyük bir sorun olmuştur. Örneğin, İzmir ve çevresiyle ilgili olarak Yunanlılar ile İtalyanlar arasında çıkan anlaşmazlık, konferanstaki bazı kararlarla Yunanistan'ın bölgeyi işgal etmesine neden olmuştur.

Yunan işgali sonucu, İzmir ve civarında karışıklıklar yaşanmış ve Yunanlılarca işgal edilen alanlar genişlemiştir. Yunanistan'ın hedefi, "Megalo İdea" olarak bilinen büyük Yunanistan ideali doğrultusunda bölgede hakimiyet kurmaktı. Bu durum, Osmanlı Devleti'nin ve bölgelerin kaderini belirlemede çeşitli karmaşalara ve çatışmalara yol açmıştır.

Sonuç olarak, Paris Barış Konferansı'nın esas amacı olan dünya barışını sağlama ve adaleti tesis etme hedefine ulaşmakta zorlandığı, uluslararası ilişkilerdeki çıkar çatışmalarının barış sürecini etkilediği görülmektedir. Bu süreç, tarihsel bir perspektiften incelendiğinde, savaş sonrası dünya düzeninin şekillendirilmesinde önemli bir dönemeç olarak karşımıza çıkmaktadır.