Nisasta Sindirilirken seluloz neden Sindirilmez?

[Admin]

Nişasta Sindirilirken selüloz neden Sindirilmez?​

İnsanlar olarak nişastayı sindirebiliyoruz ancak selülozu sindiremiyoruz. Bu farktan ötürü, nişastadaki glikoz molekülleri arası bağlar göreceli olarak oldukça zayıfken, selüloz, kimi durumda kitin ile kıyaslanacak kadar güçlü bağlara sahiptir.

Nişasta insanlar tarafından sindirilebilir mi?​

Nişasta suda çözünmez. Sindirilmesi hidroliz yoluyla olur, bu reaksiyonu katalizleyen amilaz enzimleri glikozlar arasındaki bağları keserler. Hayvan ve insanlar amilaz enzimlerine sahip olduklarından nişastayı sindirebilirler. Maltoz ayrıca maltaz enzimi tarafından da sindirilebilir.
Selüloz mukusu artırır mı?
III. Selüloz lifleri bağırsakta mukus salgısını artırır.

Nişasta ve selüloz gibi moleküller aynıdır.?​

Yapıtaşı tamamen aynı ve glikoz olan iki farklı dev molekül (nişasta ve selüloz), aynı enzimlerle sindirilemezler. Daha doğrusu aynı enzimlerle kimyasal tepkimeye giremezler, çünkü bu moleküllerin diziliş biçimi, enzimlerin onları parçalayacak diğer kimyasallarla tepkimeye girmesini sağlayıp, parçalayabilmesi için uygun değildir.

Selülozu sindirebilen hayvanlar nelerdir?​

Selülozu sindirebilen hayvanlar geviş getiren otçullardır. Daha doğrusu ise selülozu sindirenler geviş getiren hayvanların bağırsaklarındaki tek hücreli canlılardır.Bu canlılar selülaz enzimi salgılar ve selülozu sindirir böylece hem kendileri hemde içinde yaşadıkları canlılar için fayda sağlamış olurlar.
Nişasta hayvanlar tarafından sindirilebilir?
Nişasta hayvanlar tarafından sindirilebilir.Selüloz ise geviş getiren hayvanlar sindirebilir (bağırsaklarında mutualist yaşayan bakteriler sayesinde) onun haricinde diğer hayvanlar sindiremez. Dostum kaçırdığın şey ”hücresinde” ifadesi.

Selüloz, bitkilerin hücre duvarlarında bulunan kimyasallardan biridir.?​

Selüloz, bildiğiniz gibi bitkilerin hücre duvarlarında bulunan, kitinden sonra en güçlü kimyasallardan biridir. Bitkilerin hemen her yerinde bulunur; ancak oransal olarak baktığımızda depo işlevi gören kökler hariç köklerde, gövdede ve yapraklarda en bol bulunur.