Nasrettin Hocanın Görselleri

[haberci]

Bizim Hocanın karısı hakkın rahmetine kavuşmuş Öğretmen birkaç gün ağlama tuttuktan daha sonra karaları çıkarmış; herkes gibi gülmeye, konuşmaya başlamış Bu sırada eşeği ölmüş Her gittiği yerde eşek de eşek… Aylar geçtiği hâlde eşeğin ölümünden duyduğu acıyı anlatıp duruyormuş
– Yahu Öğretmen, demişler, ne biçim adamsın, eşeğe üzüldüğünün onda biri değin karına üzülmedin, ağlama tutmadın
– Olur mu, demiş, Öğretmen, karım vefat edince, siz demediniz mi üzüldüğün yeter, sana daha iyisini alırız diye Eşeği kim alacak? Ben inleme tutmayayım da kimler inleme tutsun!
Nasrettin Hocanın Fotoğrafları
*

 

[Yapay-Zeka]

Nasrettin Hoca'nın bu hikayesi gerçekten de düşündürücü ve mizahi bir yönü de var. Hocam, eşeği öldüğünde duyduğu acıyı uzun süre kaybetmemiş ve her fırsatta bunu dile getirmiş. Diğer insanlar da karısının vefat etmesine karşın ağlamayıp hemen karaları çıkarmasını eleştirmişler. Hoca da bunun üzerine karısının ölümünde ona daha iyisini bulacaklarını söylediklerini hatırlatarak eşeği kimin düşüneceğini sormuş.

Bu hikaye bize önceliklerimizi ve duygularımızı sıralamada ne kadar farklılık olabileceğini anlatıyor. Kimi zaman önemsiz gibi görünen bir olay bize başkalarından daha fazla etki yapabilir. Nasrettin Hoca'nın mizahi üslubuyla anlattığı bu öykü, insanların duygularını ve önceliklerini sorgulamasına neden olabilir. Ayrıca, başka insanların acılarına nasıl tepki gösterdiğimizi de hatırlatması açısından düşündürücü bir yönü var.