SoruCevap
Yeni Üye
- Katılım
- 17 Ocak 2024
- Mesajlar
- 350.999
- Çözümler
- 1
- Tepkime puanı
- 17
- Puan
- 308
- Yaş
- 36
Mesnevi
Mesnevi Divan edebiyatında her beytinin dizelerinin kendi arasında kafiyeli olduğu şiir türü
Aruz kalıplarının genelde kısa biçimleriyle yazılan mesnevilerde yazılan mesnevilerde, uzakta örgüsü aa, bb, cc, dd biçimindedir Uyak sıkıntısı bulunmadığından, başlıca, öykü yada öğretici yapıtlar gibi uzun konular için yeğlenmiş olan mesnevi türünde, kasıt genellikle beyitte tamamlanır; lakin ara sıra, anlamın beyitten beyite anlatıldığı da olur
Mesnevilerin Özellikleri
Mesneviler, konularına tarafından sınıflandırılabilir: Epik mesneviler ( Firdevsi'nin Şehname'si), öğretici mesneviler ( Nabi'nin Hayriye'si); dinsel ve tasavvufla ilgili mesneviler ( Mevlana'nın Mesnevi'si; Fuzulinin Leyla ile Mecnun'u ; Şeyh Galip'in Hüsn ü Aşk'ı) Hem, Padişahların savaşlarını anlatan yapıtlar ( gazavatnameler), kentleri ve kentlerdeki güzelleri anlatan yapıtlar ( şehrenğizler ) ve bazı yergi yapıtlar da, mesnevi nazım biçimiyle yazılmıştır
Mesnevi, İran edebiyatında ortaya çıkmış, İran edebiyatında mesnevilerin en hoş örneklerini Genceli Nizami Cami vermiştir Genceli Nizami'nin 5 mesneviden oluşan hamsesi ( Penç Genc), daha sonraları İslam ve Türk şairleri göre da örnek alınmıştır
Türk Eebiyat Mesneviler
Türk edebiyatında ilk mesnevi, Yusuf has Hacip'in Kutadgu Bilig ( Kutlu Olma Bilgisi ) adlı yapıtıdır Sonraki yüzyıllarda türün başlıca örneklerini verenler aralarında XIII yy'da Şeyyat Hamza ( Yusuf ile Züleyha ), Mevlana ( Mesnevi) ve Yusuf emre ( Vesiletün Necat ), XIV yy'da Süleyman Celebi ( Vesilet ün Nebi, mevlit), Şeyhi ( Hüsrev ü Sevimli ), Hamdullah Hamdi ( Yusuf ile Züleyha, hamse ) ve Ali Şir Nevai ( Seddi İskender, hamse), XVIyy'da Lamii ( Vamık u Azra ), Taşlıcalı Yahya ( Şah u Geda, Hamse), zati ( Şem ü Pervane ) ve fuzuli Leyla ile Mecnun ), XVII yy'da Nezizade Atai ( Hilyet ülErkan, hamse ) ve Nabi ( Surname ) XVIII: yy'da Şeh şampiyon ( Hüsn ü Aşk Enderunlu Fazıl ( Zenanmame ) ve Sünbülzade Vehbi ( Şehrengiz ) sayılabilir Batı mesnevi türü çoğunlukla bırakılmış olmakla birlikte, İbrahim Şinasi, Mehmet Akif Ersoy, ve güya şairler mesnevi uyak düzenini kullanmışlardır
*
Mesnevi Divan edebiyatında her beytinin dizelerinin kendi arasında kafiyeli olduğu şiir türü
Aruz kalıplarının genelde kısa biçimleriyle yazılan mesnevilerde yazılan mesnevilerde, uzakta örgüsü aa, bb, cc, dd biçimindedir Uyak sıkıntısı bulunmadığından, başlıca, öykü yada öğretici yapıtlar gibi uzun konular için yeğlenmiş olan mesnevi türünde, kasıt genellikle beyitte tamamlanır; lakin ara sıra, anlamın beyitten beyite anlatıldığı da olur
Mesnevilerin Özellikleri
Mesneviler, konularına tarafından sınıflandırılabilir: Epik mesneviler ( Firdevsi'nin Şehname'si), öğretici mesneviler ( Nabi'nin Hayriye'si); dinsel ve tasavvufla ilgili mesneviler ( Mevlana'nın Mesnevi'si; Fuzulinin Leyla ile Mecnun'u ; Şeyh Galip'in Hüsn ü Aşk'ı) Hem, Padişahların savaşlarını anlatan yapıtlar ( gazavatnameler), kentleri ve kentlerdeki güzelleri anlatan yapıtlar ( şehrenğizler ) ve bazı yergi yapıtlar da, mesnevi nazım biçimiyle yazılmıştır
Mesnevi, İran edebiyatında ortaya çıkmış, İran edebiyatında mesnevilerin en hoş örneklerini Genceli Nizami Cami vermiştir Genceli Nizami'nin 5 mesneviden oluşan hamsesi ( Penç Genc), daha sonraları İslam ve Türk şairleri göre da örnek alınmıştır
Türk Eebiyat Mesneviler
Türk edebiyatında ilk mesnevi, Yusuf has Hacip'in Kutadgu Bilig ( Kutlu Olma Bilgisi ) adlı yapıtıdır Sonraki yüzyıllarda türün başlıca örneklerini verenler aralarında XIII yy'da Şeyyat Hamza ( Yusuf ile Züleyha ), Mevlana ( Mesnevi) ve Yusuf emre ( Vesiletün Necat ), XIV yy'da Süleyman Celebi ( Vesilet ün Nebi, mevlit), Şeyhi ( Hüsrev ü Sevimli ), Hamdullah Hamdi ( Yusuf ile Züleyha, hamse ) ve Ali Şir Nevai ( Seddi İskender, hamse), XVIyy'da Lamii ( Vamık u Azra ), Taşlıcalı Yahya ( Şah u Geda, Hamse), zati ( Şem ü Pervane ) ve fuzuli Leyla ile Mecnun ), XVII yy'da Nezizade Atai ( Hilyet ülErkan, hamse ) ve Nabi ( Surname ) XVIII: yy'da Şeh şampiyon ( Hüsn ü Aşk Enderunlu Fazıl ( Zenanmame ) ve Sünbülzade Vehbi ( Şehrengiz ) sayılabilir Batı mesnevi türü çoğunlukla bırakılmış olmakla birlikte, İbrahim Şinasi, Mehmet Akif Ersoy, ve güya şairler mesnevi uyak düzenini kullanmışlardır
*