le İlgili Hadisi Şerifler
Peygamber (sas); İsrâfil Sûr'u tutmuş hazır bir şekilde kendisine ne süre üfürmek için emredileceğini bekliyorbuyurmuştur (Taberî, Câmiu'lBeyân, VII, 211; İbn Kesir, Tefsîru'lKur'âni'lAzim, Darı, ty III, 276)
Rasûlullah (sas) hafaza meleklerinin vazifelerini anlattığı bir hadiste şöyle buyurur: Bir müslüman bir rahatsızlığa akıl Allah onu koruyan hafaza meleklerine şöyle emreder: Kulumun her gün ve gecede yaptığı iyiliklerin sevabını ona bu hastalık müddetince yazın(Dârimî, Rikâk, 56)
Gece melekleri ile gündüz melekleri sabahtan ve ikindi namazlarında bir araya gelirler Allah bu meleklere kullarım ne yapıyorlar?diye sorar ; Onlara vardığımızda namaz kılıyorlardı, ayrıldığımızda da namaz kılıyorlardıderler (Buhârî, Ezân, 31, Mevâkit, 16, Nesâî, Salât, 21)
Cebrâil (as) her şekle girebilir Peygamber Efendimiz (sas) onu biri vahyin başlangıcında Hıra'dan Mekke'ye gelirken, diğeri Mirâc'dan dönüşte Sidretü'lMünteha*'da edinmek üzere iki kere kendi aslî şekliyle görmüştür (esSaâtî, elFethu'rRabbânî, VIII, 5)
Cebrâil (as) bazan da insan kılığına girerek Rasülullah (sas)'a vahiy getirirdi Bu durumda sıkça yakışıklı ve genç bir sahabî olan Dıhye elKelbî'nin sûretinde görünürdü (Tecridi Sarîh Tercümesi, IX, 35)
Cebrâil (as) İsrâ ve Mirâc hadîsesinde Rasûlullah (sas)'a Mekke'den Kudüs'e ve oradan Sidretü'lMünteha'ya dek eşlik etmiştir (Buhârî, Bed'u'lMillet 6; Salât 1)
İsrâfil'in birinci üflemesi ile yer ve gökteki bütün canlılar ölecek ve dünya hayatı sona erecektir İkinci kez üflemesiyle de bütün canlılar dirilecek ve ahiret hayatı başlayacaktır Sûr'un birincil üflenişine nefhai ûlâ; ikinci üflenişine nefhai sâniye denilir
İsrâfil (as)'a Sûr'a üfüreceği için Sûr Meleği de denilmiştir Peygamber (sas)'e Sûr'un mahiyeti sorulunca şöyle demiştir: Üfürülen bir boynuzdur(Ahmed b Hanbel, II, 196) *
Peygamber (sas); İsrâfil Sûr'u tutmuş hazır bir şekilde kendisine ne süre üfürmek için emredileceğini bekliyorbuyurmuştur (Taberî, Câmiu'lBeyân, VII, 211; İbn Kesir, Tefsîru'lKur'âni'lAzim, Darı, ty III, 276)
Rasûlullah (sas) hafaza meleklerinin vazifelerini anlattığı bir hadiste şöyle buyurur: Bir müslüman bir rahatsızlığa akıl Allah onu koruyan hafaza meleklerine şöyle emreder: Kulumun her gün ve gecede yaptığı iyiliklerin sevabını ona bu hastalık müddetince yazın(Dârimî, Rikâk, 56)
Gece melekleri ile gündüz melekleri sabahtan ve ikindi namazlarında bir araya gelirler Allah bu meleklere kullarım ne yapıyorlar?diye sorar ; Onlara vardığımızda namaz kılıyorlardı, ayrıldığımızda da namaz kılıyorlardıderler (Buhârî, Ezân, 31, Mevâkit, 16, Nesâî, Salât, 21)
Cebrâil (as) her şekle girebilir Peygamber Efendimiz (sas) onu biri vahyin başlangıcında Hıra'dan Mekke'ye gelirken, diğeri Mirâc'dan dönüşte Sidretü'lMünteha*'da edinmek üzere iki kere kendi aslî şekliyle görmüştür (esSaâtî, elFethu'rRabbânî, VIII, 5)
Cebrâil (as) bazan da insan kılığına girerek Rasülullah (sas)'a vahiy getirirdi Bu durumda sıkça yakışıklı ve genç bir sahabî olan Dıhye elKelbî'nin sûretinde görünürdü (Tecridi Sarîh Tercümesi, IX, 35)
Cebrâil (as) İsrâ ve Mirâc hadîsesinde Rasûlullah (sas)'a Mekke'den Kudüs'e ve oradan Sidretü'lMünteha'ya dek eşlik etmiştir (Buhârî, Bed'u'lMillet 6; Salât 1)
İsrâfil'in birinci üflemesi ile yer ve gökteki bütün canlılar ölecek ve dünya hayatı sona erecektir İkinci kez üflemesiyle de bütün canlılar dirilecek ve ahiret hayatı başlayacaktır Sûr'un birincil üflenişine nefhai ûlâ; ikinci üflenişine nefhai sâniye denilir
İsrâfil (as)'a Sûr'a üfüreceği için Sûr Meleği de denilmiştir Peygamber (sas)'e Sûr'un mahiyeti sorulunca şöyle demiştir: Üfürülen bir boynuzdur(Ahmed b Hanbel, II, 196) *