Mekruh kelimesi Arapça kökenli bir kavram olup, dinî bir terimdir. İslam dini açısından düşmeyen, yapılması müstahab (güzel ve sevap kazandıran) ancak terk edilmesi de hoş karşılanan davranışlara mekruh denir. Mekruhlar, kişinin ibadetlerini yerine getirmesine ve günah işlemesine neden olmazlar, ancak dinen tavsiye edilmeyen veya hoş karşılanmayan davranışlar olduğu için müslümanlarca tercih edilmemesi önerilir.
Mekruh davranışlar, genellikle dinî hükümlerle belirlenen bir takım ölçülere göre sınıflandırılır. Örneğin, farz ibadetlerin terk edilmesi mekruh hükmündedir. Bunun yanı sıra, bazı gıda ve içeceklerin aşırı tüketimi, çeşitli günahlara vesile olabilecek davranışlar, sabahın erken saatlerinde yemek yemek gibi örneklerde mekruh olarak değerlendirilebilir.
Mekruh olan bir davranışı yapmakta ısrar etmek ve sürekli olarak mekruh olan eylemlere yönelmek, bu davranışların günahla sonuçlanmasına yol açabilir. İslam dininin öğretileri, müslümanlara helal ve haram sınırları içinde yaşamalarını önerirken, mekruh olan davranışlardan mümkün olduğunca kaçınmalarını tavsiye eder. Ancak mekruh olan bir davranışı tercih etmek veya yapmak da bir günah değildir, sadece sevap kazandırmayan veya hoş karşılanmayan bir davranıştır.