kurtuluş savaşı şiirleri

[SoruCevap]

kurtuluş savaşı şiirleri

Kurtuluş Savaşı

Kağnıları taşır kadınlar,
Askerler hucumdadırlar,
Bu uzun savaşı,
Uzuntuyle bekler analar

Mustafa Kemal kaburgasını kırar,
Vatanı yasa boğar,
Zorlu Kurtuluş Savaşı'nı,
En sonunda kazanırlar

Osmanlı Devleti kaldırılır,
Dunyada barış sağlanır,
Eğitimde,olculerde yenilikler uygulanır,
Mustafa Kemal duygulanır


Ahmet Celik


ATATURK KURTULUŞ SAVAŞINDA

Bir gemi yanaştı Samsun'a sabaha karşı
Selam durdu kayığı, caparası, takası
Selam durdu tayfası

Bir duman tuterdi bu geminin bacasından
Bir duman
Duman değildi bu
Memleketin ucup giden kaygılarıydı

Samsun limanına bu gemiden atılan
Demir değil
Sarılan anayurda
Kemal Paşanın kollarıydı

Selam vererek Anadolu cocuklarına
Cıkarken yuce komutan
Karadeniz'in halini gormeliydi

Kalkıp ayağa ardı sıra baktı dalgalar
Kalktı takalar,
İzin verseydi Kemal Paşa
Ardından gurleyip giderlerdi
Erzurum'a kadar

Cahit KULEBİ



Kurtuluş Savaşı

Kara duman coktu yurdun başına

Duşmanın emrini dışladı atam

Kalleş İngiliz'in yurtta işi ne

Boylece savaşa başladı atam

Saldırdı duşmanlar sardı vatanı

Kalleş kurşunları yıktı mekanı

Cağırdı atamIZ silah tutanı

Butun duşmanları fişledi atam

Samsundan Sivas'a misyon yuklendi

Yurdun her yerinden canlar eklendi

Duşmanlar şaşırdı kactı saklandı

Haini vatanda haşladı atam

Kurtuluş savaşı sarınca yurdu

Mehmetcik kalleşe hanceri vurdu

Kurtuldu yurdumuz Murada erdi

Duşmanı goğsunden şişledi atam

Yiğitler can verdi Turk sancağına

Huzur geldi yurdun dort bucağına

Sevgi ateşini yurt bucağına

Sevgiyle yakarak besledi atam

İffetim namusum canımdır vatan

Damarımda coşan kanımdır vatan

Mutlu yaşanacak gunumdur vatan

Bağımsız Turkiye duşledi atam

Minnet borcumuz var paşadan ere

Ordumuz nobette boyledir tore

Cumhuriyet namus duşurmem yere

Ozgurluk dersini işledi atam

Murat duman der ki; Şehitler verdim

Boylece kurtuldu bu aziz yurdum

Yiğit Kahramana selama durdum

Duşmanı sırtustu tuşladı atam



KURTULUŞ SAVAŞI DESTANI

YIL 1915
VATANIMIN uzerinde kara bulutlar;
Bize karşı birleşmişler, butun duşmanlar
Ermeniler bir yanda,
İngilizler bir yanda,
Fransızlar başka bir yanda
Butun haclı zihniyeti bir arada,
Parsellemişler VATANIMI kendi aralarında
KAHPE DUŞMANLAR, BU VATAN SİZE KALIR MI?
TURK ’UN ASALETİNE ZİNCİRLER DAYANIR MI?
İşgal başlamış; şehir şehir, kasaba kasaba,
Zulum başlamış, silahsız halka,
Mazlumların feryadı, yukselmiş arşa
Evler talan edilmiş
Evler yıkılmış
İnsanlar canlı canlı yakılmış
Sungulerin ucuna bebeler takılmış
Taş ustunde taş,
Baş ustunde baş,
Bırakmamakmış, niyetleri
Ağır olacak elbet, bu zalimlerin diyetleri
TURK ’UN ASİL KANINI
TURK ’UN VATAN SEVDASINI
TURK ’UN GOĞSUNDEKİ İMANINI
Hesaba katamamışlar
Aldanmışlar, yanılmışlar
Yuze, onla
Silaha, yabayla
Topa, imanla
Elif ’in kağnısıyla
Nene hatunun baltasıyla
Sutcu imamım fetvasıyla
Zekiye cocuğun VATAN sevdasıyla
Başladı VATAN savunması
Her savaştan geldi zafer havası
Yıl 1919
Bir kurtarıcı cıktı ortaya
Halkı topladı bir araya
Adı: MUSTAFA KEMAL ’Dİ,
Başkumandandı
Savaşlar yonetti,
Zaferlere imza attı
Vatan kurtarılmaya başlandı
Canakkale ’den, Dumrupınar ’dan
Antep ’ten, Urfa ’dan
İzmir ’den, İstanbul ’dan
Zafer haberleri geldi her yerden
BİR DESTAN YAZILDI, ŞEREFLE, ŞANLA
BİR DESTAN YAZILDI, ŞEHİTLE, KANLA
BU VATAN KURTARILDI BUYUK CEFAYLA
Bu VATANI sevmeliyiz
Bu VATANI korumalıyız
Bu VATANI yuceltmeliyiz
GEREKTİĞİNDE BU VATAN İCİN OLMELİYİZ

Yılmaz Celik



Kurtuluş savaşı

Kağnıları taşır kadınlar,

Askerler hucumdadırlar,

Bu uzun savaşı,

Uzuntuyle bekler analar

Mustafa Kemal kaburgasını kırar,

Vatanı yasa boğar,

Zorlu Kurtuluş Savaşı'nı,

En sonunda kazanırlar

Osmanlı Devleti kaldırılır,

Dunyada barış sağlanır,

Eğitimde,olculerde yenilikler uygulanır,

Mustafa Kemal duygulanır


Mustafa Kemal'in Kağnısı

Yediyordu Elif kağnısını,
Kara geceden geceden
Sankim elif elif uzuyordu, inceliyordu,
Uzak cephelerin acısıydı gıcırtılar,
İnliyordu dağın ardı, yasla,
Her bir heceden heceden
Mustafa Kemal ’in kağnısı derdi, kağnısına
Mermi taşırdı oteye, dağ taş aşardı
Cabuk giderdi, cok gotururdu Elifcik,
Nam salmıştı asker icinde
Bu kez yine herkesten evvel almıştı yukunu,
Doğrulmuştu yola onceden onceden
Okuzleriyle kardeş gibiydi Elif,
Yemezdi, icmezdi, yemeden icmeden onlar,
Kocabaş, cok ihtiyardı, cok zayıftı,
Mahzundu butun butun Sarıkız, yanısıra,
Gecenin ulu ağırlığına karşı,
Hafiftiler, inceden inceden
İriydi Elif, kuvvetliydi kağnı başında
Elma elmaydı yanakları, uzum uzumdu gozleri,
Kınalı ellerinden ruzgar gecerdi daim;
Toprak gulumserdi carıklı ayaklarına
Alını, yeşilini kapmıştı, gecirmişti,
Niceden, niceden
Durdu birdenbire Kocabaş, ova bayır durdu,
Nazar mı değdi goklerden, ne?
Dah etti, yok Dahha dedi gitmez,
Ta gerilerden başka kağnılar yetişti gecti gacur gucur
Nasıl dururdu Mustafa Kemal ’in kağnısı
Kahroldu Elifcik, duşunceden duşunceden
Aman Kocabaş, ayağını opeyim Kocabaş,
Vur beni, oldur beni, koma yollarda beni
Gecer goturur ana, cocuk, mermisini askerciğin,
Koma yollarda beni, kulun kopeğin olayım
Bak hele uzerimden ses seda uzaklaşır,
Duşerim gerilere, iyceden iyceden
Kocabaş yığıldı camura,
Buyudu gozleri, buyudu yurek kadar,
Ortuldu gozleri ortuldu hep
Kalır mı Mustafa Kemal ’in kağnısı, bacım
Kocabaşın yerine koştu kendini Elifcik,
Yurudu duşman ustune, yuceden yuceden
Fazıl Husnu DAĞLARCA