Konusmak Turkce mi?

[Admin]

Konuşmak Türkçe mi?​

Bu sözcük Aramice/Süryanice #mly מלי “doldurma” kökünden türetilmiştir. Etiketler: Türeme, Eski Türkçe kategori veya etiketlerine bağlıdır.

Konuştu kökü nedir?​

konuş- – Nişanyan Sözlük. Eski Türkçe kon- fiilinden Türkiye Türkçesi +Iş- ekiyle türetilmiştir.
Eski Türkçe konış- “karşılıklı konaklamak” fiilinden +I sonekiyle türetilmiştir. Eski Türkçe fiil Eski Türkçe kon- “konaklamak, ikamet etmek” fiilinden +Iş- sonekiyle türetilmiştir. Bu sözcük Eski Türkçe konşı sözcüğünden evrilmiştir.
Eski dilde konuşmak ne demek?
tekellüm. (Çoğulu: Tekellümât) Konuşmak.
Sınıf kelimesinin kökü nedir?
sınıflar — sözcüğünün kökü “sınıf” şeklindedir. sınıf+mak olmadığı için “sınıf” isim köküdür.

Tartışma kelimesinin kökü nedir?​

Zamanla “ölçmek” anlamı da kazanmıştır. Tartmak kökünden türeyen diğer sözcükler şunlardır: Tartı, tartışma, tartışmak, tartaklamak. Tartışmak sözcüğü “bir konunun kişiler arasında farklı yönlere çekilerek açılması, ortaya serilmesi” anlamına gelir.

Kon kökü nedir?​

Eski Türkçe fiil Eski Türkçe kon- “konaklamak, ikamet etmek” fiilinden +Iş- sonekiyle türetilmiştir. Bu sözcük Eski Türkçe konşı sözcüğünden evrilmiştir.
Arş. Gör. Komşu sözcüğünün etimolojik tahlili yapılırken ilk akla gelen basit bir dudaksı m konuşu> komşu sürecidir.
Komşu deyince akla ne gelir?
Evleri yakın olan kimseler komşu olurlar. Özellikle çevremizde ailemizden sonra bize en yakın olan insanlar komşularımızdır. Komşuluk ilişkileri toplum içerisinde huzur ve barışı getirir. Özellikle komşular dayanışma içerisinde olur ve birbirlerine yardım ederler.
Eski Türkçe eş ne demek?
Eski Türkçe éş sözcüğünden evrilmiştir. Eş kelimesi tarihte bilinen ilk kez éş “arkadaş, dost, yar” Uygurca İyi ve Kötü Prens Öyküsü (1000 yılından önce) : oğlum téginke éş boluŋlar [oğlum prense arkadaş olsunlar] eserinde yer almıştır.

Kök nedir 6 sınıf?​

Kök, bir sözcüğün parçalanamayan, anlamlı, en küçük parçasıdır. Sözcüğün kökü bulunurken sondan başa doğru ekler çıkarılır, kalan bölüm köktür. Örnekte de görüldüğü gibi, atabildiğimiz her şeyi attıktan sonra elimizde kalan, daha fazla parçalayamayacağımız “dur-“, bu sözcüğün köküdür.