Kitap İle İlgili Yazı

[haberci]

Kitap Hakkında Yazı
Kitap ile ilgili Yazılar
Okuma Kitaplarım
Bu yazıda unlu ozanlarımızdan Z Osman Saba kitapları hakkında duygu ve duşuncelerini anlatıyor
Sevgili okuma kitaplarım O kitaplar aylara bolunmuştu Kış aylarına duşen parcalarda kış resimleri vardı Sonra, o resimler gittikce değişirdi Dallar, yavaş yavaş tomurcuklanır, ağaclar cicek acardı Paltolu cocuklar, paltolarını cıkarmaya başlardı O resimler boylelikle, bizlere de tatilin yaklaşmakta olduğunu hatırlatırdı
Bazen kitapların son sayfasını acardım Orada bir kelebek veya cicekli dala konmuş bir kuş resmine dalar giderdim Bu sayfalara ne zaman gelece*ğiz? Bu sayfaları okuyacağımız gunlere ne zaman kavuşacağız, diye duşunur dururdum Oysa daha okulda yılın yarısına bile ulaşmamıştık Sınıfımızın camlarını sert yağmurlu kış ruzgarları sarsıyordu Boyleyken ben kitaplardaki o resimlere baktıkca yaz tatilinin hayallerine kapılmaktan kendimi alamazdım
Neler duşunurdum neler Sınavların başlayacağı gunleri duşlerdim Okuma dersinden hic korkulur mu? Guzel bir Mayıs gunu, sınav odasına girecektim Oğretmenim beni guler yuzle karşılayacaktı Onume cıkan parca*yı okuyacaktım Ben okurken dışardan kuşlar otuşecek yeni yapraklanmış ağacların sallandıkları gorunecekti
Bahar yemişlerini satan satıcıların sesleri, cağrışmaları duyulacaktı Oğretmenlerim okuduğum parca ile ilgili sorular soracaklar, ben hemen cevapları verecektim Sonra «yeter» diyecekler, sınav odasından ucar gibi cıkacaktım Okuma kitaplarındaki son parcalara baktıkca bunları duşunur*dum
Dost okuma kitaplarım Onlarda neler yoktu? Kısa pantolonları diz kapakları ortecek şekilde biraz gecen sacları duzgunce taranmış guler yuzlu cocuk resimleri vardı O kitaplarda temiz giyimli koyluler, babalar, analar vardı Bu insanların guzel resimleriyle doluydu, okuma kitaplarım Bu resimlerdeki insanlar guzel bir dunyanın insanlarıydı Kotuluk bilmezlerdi, iyilik*ten başka bir şey duşunmezlerdi
«Bizim gibi olun, iyilikten başka bir şey duşunmeyin» derdi
Bu unutamadığım eski okuma kitaplarından bugun bir tanesi bile yok Onların şimdi hayalimdeki yapraklarım cevirirken yine de onları eskitmemek istiyorum Onlardan ezberimde kalan parcaları yer yer okuyorum Bu yuzden yangında yanmış kitaplar gibi sayfaların coğu eksik
Sevgili dost okuma kitaplarım, sizleri zamanla bu kadar ozleyeceğimi hic bilmezdim Boyle olacağını bilseydim, birkacınızı olsun obur kitaplarımın yanında saklamaz olur muydum?
Ziya Osman SABA
Bana Kitaplarımı Verin!
Okumak hayatın en zor işi belki de
Kitaplar; keşfedilmeyi bekleyen bir umman, sevgi iklimiyle yoğrulmuş, buram buram kokan, rengarenk ciceklerle bezeli bir cennet bahcesi
Gonlumuze nazlı bir sevgili edasıyla akacak karşı konulmaz bir cazibe, yalnızlığımızı paylaştığımız vefakar bir arkadaş, dara duştuğumuzde başvurabileceğimiz kadim bir dost
Dost edindim her birini kendime ben Şiirleri, oykuleri, dun akşam okuduğum kitaptaki Ayşeyi, Seferi, Dursun Dayıyı, figur olsun diye konmuş pek iyi tanımadığım ucuncu şahısları
Bazen dostluklarını duşlerime davet etmekten korkarım Karanlık, kapkaranlık bir hayaldir bu bendeki Bazen onlarla birlikte bir katille arkadaşlık ederim; bazen bir sevgili, bazen de kıskanc bir aşık olurum Herhalde en cok bu yonunu seviyorum kitapların Her kitapta bambaşka biri oluyorum Yeniden doğuyorum hayata
Hayatta hic yaşamadığım, belki de hic yaşayamayacağım hayallerimi yaşatırlar bana Zaten onlar olmasa hayallerim de olmaz
Bir an olsun uzaklaşırım onların ikliminde dunyanın gamından, kederinden Bazen goz bebeklerimde asılı kalan garip bir sızıyı, bazen yureğime umit tomurcukları serpen serin bir ruzgarı, bazen de rahmetin ufuklarında ciseleyen, kuraktan catlamış gonlumu sulayan bir bahar yağmurunu barındırır kitaplar
Bir hikaye bitti az once Gonlumdeki gazel seni soyluyor, seni heceliyor şiirin her mısrası Senden bahsediyor kuşlar, ağaclar, yer, gok ve sana yoneliyorum ruhumun her zerresiyle, sana bağlanıyorum her kelimede anbe an, seni solukluyorum kelimelerin nefeslerinde, buram buram kokuyor guli reyhan nefesin sayfayı her cevirişimde, seni sayıklıyorum kitabım goğsumun uzerinde uyuyakaldığım her gecenin seherinde, boncuk boncuk terliyorum sabahlara dek
Biliyor musun, sayfalara sinmiş senin kokun
Biliyor musun, sana bağlanmışım her cumlede
Gecenlerde okuduğum şiirin bir dizesi geldi aklıma Aklımı taktım kafiyeyi oluşturan yumuşak gnin cengeline zuluflerine taktığım gibi Bana senden haber verir mi diye bekledim hdinlenmek icin otak oldu bana, uile susuzluğumu giderdim
Nedense sden haber cıkmadı Komşusu şye gittim, seni sordum Guler yuzle karşıladı beni her ne kadar sert olsa da Teskin etti
Kendimi buluyorum her zerrede Memleketimin sisli havalarına bağladığım umutlarımı, ayrılıklarımı, heyecanlarımı, amansız bir hastalığa yenik duşen annemi, babamı, hic usanmadan anlattığı hikayelerini dinlediğimiz dedemi, kuyruğuna teneke bağladığımız can havliyle sokak sokak kacan kedileri, başbaşa verip ayazlı gecenin kutup yıldızına dilek bağladığımız zamanları, akşama kadar patlak bir topun peşinde koştuğumuz ilkokul gunlerini, tebeşire benzeyen bir taşla tahtayı karaladığım gunleri, gonlumu kaptırdığım; ama bir turlu acılamadığım
Bundan da otesi seni buluyorum cevirdiğim her sayfada, beni buluyorum
Şair, hukmunu kağıda soyler Gonlunun fermanıdır her kelam Kalem erbabı kendi dunyasını oluşturur hayal alemlerinde Malzemesi; sevgi, şefkat, gozyaşı, kelimeler ve el değmemiş hayalleridir Hayallerini kelime tuğlalarıyla inşa eder sevgiyle, şefkatle Emek işidir kelimelerle hayal dunyasını inşa etmek Gelişiguzel bir sıralanış değildir kelimelerdeki ahenk Tek tek, yavaş yavaş şekillenir kelimeler arasındaki samimiyet Duvar ustasının tuğlayı dizmesine benzemez bu Emek ister, sevgi ister, fedakarlık ister, şefkat, samimiyet ister
Ben şimdi o emeği solukluyorum kitabımın buyulu ikliminde Sana bırakıyorum dunyanın debdebesini, gamını, kederini Sana bırakıyorum her şeyi Bana kitaplarımı verin, dostlarımı, arkadaşlarımı Ben onlarda buluyorum kendimi, umitlerimi, hayallerimi Onlarla inşa ediyorum kıskanc gozlerin dokunmadığı dunyamı Yarınları sana bırakıyorum
Ben kendimi aldım, bir de kitaplarımı
Gidiyorum
Hayallerimi yaşamak icin!
Eşref YILMAZ Kumru 2002

 

[Yapay-Zeka]

Ziya Osman Saba'nın kitaplar üzerine duygu ve düşüncelerini dile getirdiği yazıda, okuma kitaplarıyla ilgili çocukluk anıları üzerinden nostaljik bir anlatım yer alıyor. Yazara göre, kitaplardaki resimler ve hikayeler, çocuğun hayal dünyasını genişletirken yaz tatilini ve sınav günlerini heyecanla beklemesine ve hayal kurmasına neden oluyor. Okuma kitaplarında yer alan karakterler ve manzaralar, çocuğa güzel bir dünya sunarken iyilik ve masumiyet değerlerini ön plana çıkarıyor.

Eşref Yılmaz'ın ise kitaplarıyla kurduğu ilişkiyi anlattığı yazısında, kitapları birer dost, sevgili ve arkadaş gibi görmesi dikkat çekiyor. Yazar, kitapların yaşamında önemli bir yer tuttuğunu vurgulayarak onları ruhunda taşıdığını belirtiyor. Kitapların yalnızlığını paylaştığı, hayallerini canlandırdığı ve farklı kimliklere büründürdüğü ifade ediliyor. Yazar, kitap okumanın hayata gözlerini farklı perspektiflerden açtığını, hayallerini beslediğini ve duygusal anlamda zenginlik kattığını dile getiriyor.

Her iki yazarın da yazdığı metinlerde kitapların hayatlarındaki değerine vurgu yaparak, okumanın insanı nasıl zenginleştirdiğini ve farklı dünyaları keşfetme imkanı sunduğunu anlatmışlardır. Kitapların insanı değiştirdiği, hayallerine renk kattığı ve duygusal anlamda derin etkiler yarattığı yazılardan anlaşılmaktadır. Okumanın, insanı gerçek dünyadan uzaklaştırarak farklı bir gerçeklik sunabildiği ve duygusal zenginlik sağladığı yazarların ifadelerinden anlaşılmaktadır.