Kitabu'z-zikr

zeberus

Yeni Üye
Katılım
29 Ocak 2024
Mesajlar
74.060
Tepkime puanı
2
Puan
38
Yaş
36
1916 Hz Ebü Hüreyre (radıyallâhu anh) anlatıyor: Resülullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki: Allah'ın, yollarda dolaşıp zikredenleri araştıran melekleri vardır AIIahu Teâlayı zikreden bir cemaate rastlarlarsa, birbirlerini Aradığınıza gelin!diye çağırırlar (Tümü gelip) onları kanatlarıyla kuşatarak dünya semasına dek arayı doldururlar Allah, onları en iyi bilen olduğu halde meleklere sorar:

Kullarım ne diyorlar?

Seni tesbih ediyorlar, sana tekbir okuyorlar, sana tahmid okuyorlar

Sana tazim (temcid) ediyorlarderler Rabb Teâla sormaya devam eder:

Onlar beni gördüler mi?

Hayır!derler

Ya görselerdi ne yaparlardı?

Eğer seni görselerdi ibâdette fazla daha ileri giderler; fazla daha fazla

ta'zim, çok daha fazla tesbihde bulunurlardıderler Allah her yerde sorar:

Onlar ne istiyorlar?

Senden, derler, cennet istiyorlar

Cenneti gördüler mi?der

Hayır ey Rabbimiz!derler

Yagörselerdi ne yaparlardı?der

Eğer görselerdi, derler, cennet için daha çok açgözlülük gösterirler, onu daha ısrarla isterler, ona daha fazla istek gösterirlerdiAIlah Teâla sormaya devam eder:

Niçin istiâze ediyorlar?

Cehennemden istiâze ediyorlarderler

Onu gördüler mi ?der

Hàyır Rabbimiz, görmediler!derler

Yagörselerdi ne yaparlardı?der

Eğer cehennemi görselerdi ondan daha şiddetli kaçarlar, daha şiddetli korkarlardıderler Bunun üzerini Rabb Teâla şunu söyler:

Sizi şâhid kılıyorum, onları affettim!

Resülullah (aleyhissalâtu vesselâm) sözüne devamla şunu anlattı:

Onlardan bir melek der oysa: Bunların arasında falanca günahkar kul zeka var Bu onlardan yok O diğer bir maksadla uğramıştı, oturuverdiAllah Teâla Onu da affettim, onlar öyle bir cemaat fakat onlarla oturanlar da onlar doğru bedbaht olmazlarbuyurur

Buhâri, Daavât 66, Müslim, Zikr 25, (2689); Tirmizi, Daavât 140, (3595)

1917 Tekrar Ebü Hüreyre (radıyallâhu anh) anlatıyor: Resülullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular fakat: Kim bir yere oturur ve orada Allah'ı zikretmez (ve hiç zikretmeden kalkar) ise AIIah'tan ona bir noksanlık vardır Kim bir yere yatar, orada AIIah'ı zikretmezse, ona AIIah'tan bir noksanlık vardır Kim bir müddet yürür ve bu esnada Allah'ı zikretmese, Allah'tan ona bir noksanlık vardır

Ebü Davud Edeb 31 (4856) 107,(5059); Tirmizi, Daavat 8, (3377); Hadisin metni Ebü Davud'a aittir Sondaki ziyade İbnu Hibbân'ın Mevârid'inden alınmadır (2319)

1918 Ebü Müslim eIEğarr (rahimehullah) diyor oysa: Ben şehâdet ederim ki Ebü Hüreyre ve Ebü Said (radıyallâhu anhümâ) Resülullah (aleyhissalâtu vesselam)'in şöyle söylediğine şehâdet ettiler: Bir cemaat oturup Allah'ı zikrederse, mutlaka melekler etraflarını sarar, AIlah'ın rahmeti onları bürür, üstlerine sekine iner ve Allah onları yanına bulunan (büyük melek)lere anar

Müslim, Zikr 39, (2700); Tirmizi, Daavât 7, (3375)

1919 Hz Ebü Musâ (radıyallâhu anh) anlatıyor: Resülullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular oysa: İçerisinde Allah zikredilen evlerin misali ile içerisinde AIIah zikredilmeyen evlerin misâli, diri ile ölünün misali gibidir

Buhâri, Daavât 66; Müslim, Salâtü'lMüsâfırin 211, (779)

1920 Hz Ebü Hüreyre'nin rivâyetinde şöyle gelmiştir: Resülullah (aleyhissalatu vesselâm) buyurdular ki: Allah Teâla hazretleri diyor fakat: Kulum, hakkımda nasıl bir zan yürütürse ben öyleyimdir O, beni zikredince ben onunla beraberim O beni içinden geçirirse, ben de onu içimden geçiririm O, beni bir cemaat içerisinde anarsa, ben de onu, onunkinden daha hayırlı bir cemaatte anarım O, bana bir karış yaklaşırsa ben ona bir arşın yaklaşırım O bana bir arşın yaklaşırsa, ben ona bir kulaç yaklaşırım O bana yürüyerek gelirse ben ona koşarak giderim

Buhâri, Tevhid 50; Müslim, Zikr 2, (2675); Tirmizi, Daavât 142, (3598)

1921 Ebü Ümâme (radıyallâhu anh) anlatıyor: Resulullah (aleyhissalatu vesselam) buyurdular ki: Kim yatağına temiz (abdestli) olarak girer ue uyku bastırıncaya kadar AIIah'ı zikrederse gecenin herhangi bir saatinde uyanıp da AIIah'tan dünya ya da âhiret hayırlarından bir şey isterse AIIah Teâla, istediğini mutlaka ona verir

Tirmizi, Daavât 100, (3525)

1922 Hz Muaz İbnu Cebel (radıyallahu anh) anlatıyor: Kul, kendini Allah'ın azabından kurtarmada zikrullahtan daha müessir bir ameli işlememiştir

Muvatta, Kur'ân 24, (1, 11); Tirmizi, Daavât 6, (3374); İbnu Mâce, Edeb 53, (3790) *
 
Geri
Üst