Kısa Öğretmen Şiirleri, Öğretmenler İçin Kısa Şiirler

[SoruCevap]

Öğretmen Şiirleri
Kısa Öğretmen Şiirleri


Öğretmenim



okumayı yazmayı


hızlı düzgün saymayı


her an dürüst olamyı


sen öğrettin ÖĞRETMENİM


küçükleri sevmeyi


büyükleri saymayı


sen öğrettin



ÖĞRETMENİM.






Köy Öğretmeni



Ben bir köy öğretmeniyim,


Alnımda ışık,


Gözlerimde nur…


Alıp götürmeyin beni şehirlere,


Götürmeyin ne olur.


Bir köy öğretmeniyim,


Katıksız duygular içinde yaşarım.


Çıplak ayaklar basar yüreğime,


Onları tutar, okşarım.


Bir köy öğretmeniyim,


Çaresizlik ekmeğim, keder gözyaşım,


Umut ve sevgiyim çarpan kalplerde,


Dağlardan daha çok yücedir başım.


Ben bir köy öğretmeniyim,


Evlerde motif, dillerde destan


Gölgesi düşer ay-yıldızın üstümüze,


Ve gönüllerde büyür vatan.







Başöğretmen



Atatürk benim,


Başöğretmenim,


Ne öğrendimse,


Ondan öğrendim.



Yenilikleri,


Hep o düşünmüş,


Milleti için,


Ağlamış, gülmüş.



Çocuk kalbimle,


İlk onu sevdim,


Atatürk benim,


Başöğretmenimdir.



Tarık ORHAN







Benim öğretmenim



dünyamı aydınlatan


en güzel bir öğretmen


birde baktım karşıma


koskoca bir öğretmen



inanamadım ilk başta


sevgin kadar çok sıcak kalbin varya


benim canım öğretmenim


sevginle büyümeyi öğrenen



en güzel becerikli bir öğretmen


çok sevindim ilk başta


inanamadım bune güzel bir öğretmen


benim canım öğretmenim







CAN ÖĞRETMENİM


Pırıl pırıl meşalesin durmadan yanan,


Canım öğretmenim, CAN ÖĞRETMENİM.


Öyle bir abidesin ki hiç yıkılmayan,


Canım öğretmenim, CAN ÖĞRETMENİM.



Okumayı, yazmayı, doğru olmayı,


Küçüğe sevgi, büyüğe saygı duymayı,


Bir karış vatan toprağı için ölmeyi,


Sen öğrettin bana, CAN ÖĞRETMENİM.



Sevgiyle, bilgiyle yoğurdun bizi,


Bu azimle aştık cahillik denizini,


Barışın güvercini, doğruluk hazinesi,


İnan ki sensin, CAN ÖĞRETMENİM.



ATATÜRK çocuklarıyız, bizlere güven,


ATATÜRK’ün yolu yolumuz diyen,


Sönmeyecek bu meşale ebediyen,


Seni seviyorum, CAN ÖĞRETMENİM …



Hacı ÖZTÜRK







ÖĞRETMENİN ANDI



Ahdettim, yemin ettim dönmeyeceğim geri;


Gidiyorum yurdumun çok uzak diyarına.


Cehalet cinlerinin cirit oynayan yeri;


Şimdi beni bekliyor, bakıyor yollarıma.



Varacağım köyüme ziyamı saçmak için;


Bıkmadan, usanmadan bilgiyi yayacağım.


“Başı boş dolaşmalar, bu işsizlikler niçin,


Niçin çalışmıyoruz?” diye anlatacağım.



Okulumu açarak talebelerim ile;


Bol irfan vereceğim, ilme susamışlara.


Ama yılmayacağım, dökülsem de n’olacak?


Yılmazlardan ide var, bu yurt için başımda.



Bilgiyi kafalara perçinleyebilirsem;


Gelecek günlerimi mutlu görebilirim.


Yurdun evlâtlarını tüm okumuş görürsem,


İşte ruhum, o zaman rahat ölebilirim…



Mehmet AYDIN







ÖĞRETMENİM



Bana neler öğretmiştin


Unutmadım öğretmenim


Ama gel gör yine adam


Olamadım öğretmenim



Ezberledim hep dersini


Yaşattılar hep tersini


Mutluluğun adresini


Bulamadım öğretmenim



İnsanlığın adı para


Bu hayatın tadı para


Ne gerek var kitaplara


Anlamadım öğretmenim



Hani doğru bükülmezdi


Hani haklı ezilmezdi


Hani dağlar yıkılmazdı


Yıkıldım öğretmenim



Defter başka, kalem başka


Yaşadığım alem başka


Şöyle güzel, gerçek aşka


Düşemedim öğretmenim



Saygı dedim anlayan yok


Vefa dedim tanıyan yok


Dostluğu da bir bilen yok


Göremedim öğretmenim



Her şey yerli yerinde mi


Bütün sırlar derinde mi


Suç bende mi, evrende mi


Bilemedim öğretmenim



Sakın gitmesin ağrına


Bir hevesim yok yarına


Utanacımdan mezarına


Gelemedim öğretmenim


Affet beni öğretmenim



Ahmet Selcuk İLKAN







Sevgili Öğretmenim



Geçen yıl bilmiyordum.


Ne okuma ne yazma.


Sönmez ışıklar tutan,


Siz oldunuz yoluma.



Bir yıl içinde bana,


Çok bilgiler verdiniz.


Anne sevgisi gibi


içimdedir sevginiz.



Vefa ÇAĞAN







ÖĞRETMENİME



Bilgi demetleri sun, yine bana,


Yine yalçın dağlar ötesinden gel…


Işık saç, erdem ver, sisli dünyama,


Yine altın çağlar ötesinden gel…



Aydınlığa giden sonsuz yollardan,


Tomurcuklar açan yeşil dallardan,


Bahçedeki taze, solmaz güllerden,


Baharlarla bağlar ötesinden gel…



Fecri müjdeleyen yıldızdan, aydan,


Uzat maviliği şeffaf saraydan


Buketler dererek bize uzaydan,


Göklerden al tuğlar ötesinden gel.



Milletime doğan şafaklarla şen,


Şehitler yatağı topraklarla sen,


Irkıma şen veren bayraklarla sen


Tarihler, otağlar ötesinden gel….



Süleyman ÖZBEK







ÖĞRETMENİM



Öğretmenim,


Canım benim!


Seni ben pek


Çok severim.



Sen bir ana,


Sen bir baba,


Her şey oldun


Artık bana



Gözüm sende,


Gönlüm sende.


Okut, eğit


Beni sen de



Okut, öğret


Ve nihayet


Yurda yarar


Bir insan et!



Rakım ÇALAPALA