Keci boynuzu pekmezi ne zaman icilmeli?

[Admin]

Keçi boynuzu pekmezi ne zaman içilmeli?​

Keçiboynuzu kür, nektar veya pekmez olarak tüketilebilir. Özellikle ev yapımı keçiboynuzu pekmezi, günde 1 kaşık tüketildiğinde sağlık açısından oldukça faydalıdır. Keçiboynuzu pekmezini sabah aç karnına, akşam ise yatarken ilk 3 gün ikişer yemek kaşığı, sonraki günlerde de birer yemek kaşığı tüketin.

Keçi boynuzu kaç metre?​

Keçiboynuzu, deniz seviyesinden başlayarak, Antalya Beşkonak ve Düzlerözü bölgelerinde 900 m., Anamur’da 500 m., Mersin’de (Tömük bölgesi) 550 metre yüksekliğe kadar çıkmaktadır.
Diyette keçiboynuzu yenir mı?
Öğün aralarının yanında aç karnına yenen doğal keçiboynuzu uzun süre tok kalmaya yardımcı olur. Böylece diyet yaparken daha kolay bir şekilde kilo vermenize imkan verir. Bilindiğinin aksine keçiboynuzunu tek başına yiyerek zayıflamak mümkün değildir.
Keçiboynuzu pekmezi aç karnına mı içilir tok karnına mı?
Bir kaşık keçiboynuzu pekmezi içine birkaç damla limon sıkarak her sabah aç karnına tüketin. Kahvaltı yapmak için en az 5 dakika bekleyin. 1 ay boyunca her gün düzenli olarak tekrarlayın, ihtiyaç duyduğunuzda yeniden küre başlayabilirsiniz. Boğazınızda aşırı tahriş varsa, pekmez içine ılık tereyağı da ekleyebilirsiniz.

Pekmez ne zaman içilmeli?​

Sağlıklı yetişkin kişilerin pekmezi her sabah 1 veya 2 çorba kaşığı içmesi yeterlidir. Çeşitli rahatsızlıklarda kullanımı ise genellikle kür halinde olmaktadır. Örneğin; kansızlık sorunu yaşayanlarda 2 yemek kaşığı sabah kahvaltıdan önce, 1 yemek kaşığı akşam yemeğinden önce olarak kullanılmaktadır.

Keçiboynuzu kaç rakıma kadar yetişir?​

Kökleri 15-20 metreye kadar iner, toprak seçiciliği yoktur. Killi, taşlık, kayalık hiç dert etmez. 500-550 rakıma rahatlıkla çıkar, Lübnan’da 700, Toroslardaysa 800-1,000 metreye dahi çıktığı bilinmektedir.
Keçi boynuzu ağacı kaç kilo meyve verir?
Bir keçiboynuzu ağacının ömrü 300 ila 400 yıl kadar olup yıllık ortalama verimi 90-115 kg arasında değişmekte, bitkinin içinde bulunduğu iklim ve toprak koşullarına bağlı olarak bu değer 300 kg’a kadar çıkabilmektedir (Ghrabi 2005).