İnsanı Diğer Canlılardan Ayıran Ozellikler

[haberci]

İnsanı Diğer Canlılardan Ayıran Ozellikler nelerdir?
İslam dini her hususta olculu olmayı emir ve tavsiye eder Hicbir konuda aşırılığa ve esasları ciğnemeye musaade etmez Muslumanın hayatı, her alanda olculu ve nizam icerisinde devam eder Bu nedenle musluman, yemeninde, icmesinde, oturup kalkmasında, insanlarla munasebetinde, giyim ve kuşamında hep bu olcuyu dikkate alır ve buna gore hareket eder
İnsanı diğer canlılardan ayıran en belirgin vasfı, aklı ve hayasıdır O, bu iki meziyetiyle guzel ahlak ve edep kaidelerine riayetkar olur Bundan dolayı da obur yaratıklardan daha yuksek bir dereceye kavuşur
İnsanda doğuştan mevcut olan haya, utanma hissi, onu bazı tedbirler almaya sevkeder Bu his akılla birleşince birtakım edep kuralları kendiliğinden meydana cıkar
İnsanı diğer canlılardan ayıran vasıflardan biri de onun, ahlaki meziyetlere sahip olmasalar Edep ve guzel ahlak esaslarına uyma fazileti, yeryuzunde insana mahsus bir meziyettir Bu meziyet ve ustunluğu muhafaza eden ve onu inkişaf ettirip kemale erdiren insan, mensup olduğu cemiyetin, hatta insanlık camiasının en hayırlı ve en faziletli biri olma şerefine erer Cunku insan, bu meziyet ve kabiliyetini muhafaza ettiği, geliştirip yucelttiği olcude kemal bulur ve kamil olur
Ustun ahlak duzenine sahip olan islam dini insanlığa oğrettiği ve muslumanlarla bulunmasını istediği guzel vasıflardan biri de haya sahibi olmaktır Utanma duygusu demek olan haya, İslam ahlakındandır Dinimizin oğrettiği haya, imandan bir şubedir Bunun icindir ki ResUli Ekrem Efendimiz bir hadislerinde şoyle buyurmuşlardır:
İman yetmiş kusur şubedir En ustunu la ilahe illallah cumlesidir (Allahtan başka ilah bulunmadığına, ibadete layık ancak Allah Teala olduğuna iman etmektir) En aşağı mertebesi ise insanlara eziyet veren bir şeyi yol uzerinden kaldırmaktır Haya da imandan bir şubedir 268
Haya duygusu, insan ruhunun cirkinlikler karşısında sıkılması, kotuluklerden dikkatle kacınması, fena iş ve kotu davranışlardan uzak kalmasıdır
Bu yazı Siraceddin Onluer in Semerkand Yayınlarında cıkan Edep Ya HU (2Kitap) adlı eserinden alınmıştır