SoruCevap
Yeni Üye
- Katılım
- 17 Ocak 2024
- Mesajlar
- 350.999
- Çözümler
- 1
- Tepkime puanı
- 17
- Puan
- 308
- Yaş
- 36
İnsan Sevgisi Şiirleri
İnsan Sevgisi konulu şiirler
Severim Ben Seni Candan İçeri
Severim ben seni candan içeri,
Yolum ötmez bu erkandan içeri.
Nereye bakar isem dopdolusun,
Seni kanda koyam benden içeri!
O bir dilberdürür yoktur nişanı
Nişan olur mu nişandan içeri.
Beni benden sorman, bende değülüven,
Suretim boş yürür dondan içeri.
Beni benden alana ermez elim,
Kadem kim basa sultandan içeri.
Tecelliden nasib erdi kimine,
Kiminin maksudu bundan içeri.
Kime didar gönülden şule değse
Onun şulesi var, günden içeri.
Senin aşkın beni benden alıptır,
Ne şirin dert bu; dermandan içeri.
Şeriat, tarikat yoldur varana,
Hakikat, marifet, andan içeri.
Süleyman kuş dilin bilir dediler
Süleyman var Süleyman'dan içeri.
Unuttum, din-diyanet kaldı benden.
Bu ne mezhepdürür, dinden içeri.
Dinin terkedenin küfürdür işi,
Bu ne küfürdür, imandan içeri.
Geçer iken, Yunus, şeş oldu dosta,
Ki kaldı kapıda andan içeri...
Yunus Emre
Dost
Kevser havuzuna dalanlar,Ölmezden öndün ölenler
Nefsini düşman bilenler,Konar tuba dallarına
Alem düşman olur ise,Beni dost'tan ırımaya
Dost kanda ise ben anda,Düşmanlık arımaya
Dost ehli bizim ile hem,Dost burdadır bize ne gam
Yüz bin cehd ederse düşman,Dost mahfili duramaya
Düşman bana nide bile,İşim gücün dost'tan yana
Dost makamı can içinde,düşman eli eremeye
Kime kim dost kapı aça,Düşmanı elinden kaça
Yunus ağzı güher saça,Değme arif değemeye.
Yunus Emre
İnsan Sevgisi
Şiârı sevgiyle doluyken insan;
Beşerin eliyle alınıyor can.
Kâinata hükmederken her lisan,
Düşmanlık yaratan,diller perişan.
Gönülden gönüle bir yol ararken,
Mutluluk üstüne hayâl kurarken,
Dünyâ cennetinde barışmak varken,
Savaş alanında,güller perişan.
Kaynaşamıyorsa bu insan seli;
Esmiyor demektir sevginin yeli.
Tetik çekiyorsa birinin eli,
Sevgisiz büyümüş,güller perişan.
Sakatı hor görme,yoksulu koru.
İnancı hakkında isteme soru.
Kardeşlik aşkıyla yenelim zoru.
Kucaklaşamayan,kollar perişan.
Gönül bahçesinden güller derelim,
Strese,kâbusa bir son verelim.
İnsanı,en üstün varlık görelim.
Olmasın yetimler,dullar perişan.
Yolsuzu,hırsızı kovalım gitsin.
Zâlimlerin zulmü,haksızlık bitsin.
Hikmet'i diyorki;bacalar tütsün,
Yuvaları yıkan,haller perişan...
Hikmet Onaç
İnsan Sevgisi
Kız gibi bir duyguyla sevdik biz insanları
Acısını beynimize kazıdık
Yüreğimizde yeşil tuttuk aşkını,
Sevdalandık taşkınlıklarına zaman, zaman
Oturup içerledik bazan garip düşlerine
Etimizde kanattık yarasını bazan
Kız gibi bir duyguyla sevdik biz insanları
Ne inançlarına aldırdık, ne ırklarına
Aynı gözle gördük
Karayı da, akı da
Sarıyı da, kızılı da,
Kutsal kitaplardan önce onlar vardı
Ve hepsinin damarlarında dolaşan aynı kandı
Kız gibi bir duyguyla sevdik biz insanları
Ağrısına em olduk, yasına ağıt
Kutsamadık tabusal hiç bir masalını
Tapınmadık anamıza
Bizi dünyaya getirdi diye,
Ve eğilmedik önünde dokunulmazlıkların,
Ekmekten, sevgiden, gelecekten gayrı
Kız gibi
Güzel bir duyguyla sevdik biz insanları
Mehmet Sarı
İnsan Sevgisi konulu şiirler
Severim Ben Seni Candan İçeri
Severim ben seni candan içeri,
Yolum ötmez bu erkandan içeri.
Nereye bakar isem dopdolusun,
Seni kanda koyam benden içeri!
O bir dilberdürür yoktur nişanı
Nişan olur mu nişandan içeri.
Beni benden sorman, bende değülüven,
Suretim boş yürür dondan içeri.
Beni benden alana ermez elim,
Kadem kim basa sultandan içeri.
Tecelliden nasib erdi kimine,
Kiminin maksudu bundan içeri.
Kime didar gönülden şule değse
Onun şulesi var, günden içeri.
Senin aşkın beni benden alıptır,
Ne şirin dert bu; dermandan içeri.
Şeriat, tarikat yoldur varana,
Hakikat, marifet, andan içeri.
Süleyman kuş dilin bilir dediler
Süleyman var Süleyman'dan içeri.
Unuttum, din-diyanet kaldı benden.
Bu ne mezhepdürür, dinden içeri.
Dinin terkedenin küfürdür işi,
Bu ne küfürdür, imandan içeri.
Geçer iken, Yunus, şeş oldu dosta,
Ki kaldı kapıda andan içeri...
Yunus Emre
Dost
Kevser havuzuna dalanlar,Ölmezden öndün ölenler
Nefsini düşman bilenler,Konar tuba dallarına
Alem düşman olur ise,Beni dost'tan ırımaya
Dost kanda ise ben anda,Düşmanlık arımaya
Dost ehli bizim ile hem,Dost burdadır bize ne gam
Yüz bin cehd ederse düşman,Dost mahfili duramaya
Düşman bana nide bile,İşim gücün dost'tan yana
Dost makamı can içinde,düşman eli eremeye
Kime kim dost kapı aça,Düşmanı elinden kaça
Yunus ağzı güher saça,Değme arif değemeye.
Yunus Emre
İnsan Sevgisi
Şiârı sevgiyle doluyken insan;
Beşerin eliyle alınıyor can.
Kâinata hükmederken her lisan,
Düşmanlık yaratan,diller perişan.
Gönülden gönüle bir yol ararken,
Mutluluk üstüne hayâl kurarken,
Dünyâ cennetinde barışmak varken,
Savaş alanında,güller perişan.
Kaynaşamıyorsa bu insan seli;
Esmiyor demektir sevginin yeli.
Tetik çekiyorsa birinin eli,
Sevgisiz büyümüş,güller perişan.
Sakatı hor görme,yoksulu koru.
İnancı hakkında isteme soru.
Kardeşlik aşkıyla yenelim zoru.
Kucaklaşamayan,kollar perişan.
Gönül bahçesinden güller derelim,
Strese,kâbusa bir son verelim.
İnsanı,en üstün varlık görelim.
Olmasın yetimler,dullar perişan.
Yolsuzu,hırsızı kovalım gitsin.
Zâlimlerin zulmü,haksızlık bitsin.
Hikmet'i diyorki;bacalar tütsün,
Yuvaları yıkan,haller perişan...
Hikmet Onaç
İnsan Sevgisi
Kız gibi bir duyguyla sevdik biz insanları
Acısını beynimize kazıdık
Yüreğimizde yeşil tuttuk aşkını,
Sevdalandık taşkınlıklarına zaman, zaman
Oturup içerledik bazan garip düşlerine
Etimizde kanattık yarasını bazan
Kız gibi bir duyguyla sevdik biz insanları
Ne inançlarına aldırdık, ne ırklarına
Aynı gözle gördük
Karayı da, akı da
Sarıyı da, kızılı da,
Kutsal kitaplardan önce onlar vardı
Ve hepsinin damarlarında dolaşan aynı kandı
Kız gibi bir duyguyla sevdik biz insanları
Ağrısına em olduk, yasına ağıt
Kutsamadık tabusal hiç bir masalını
Tapınmadık anamıza
Bizi dünyaya getirdi diye,
Ve eğilmedik önünde dokunulmazlıkların,
Ekmekten, sevgiden, gelecekten gayrı
Kız gibi
Güzel bir duyguyla sevdik biz insanları
Mehmet Sarı