İlk namaz tecrubesi

[SoruCevap]

Amerika’nın muhtelif universitelerinde gorev yapan matematik Prof Jefri Lang İslam’a giriş hikayesini yazmış olduğu “ Soruncaya Kadar isimli eserinde derin felsefi duşuncelerle, ruhani duygular arasında ilk namazını şoyle dile getiriyor:

Musluman olduğum gun cami imamı, bana namazın kılınışını acıklayan bir kitap verdi Ancak Musluman talebelerin buna endişelendiklerini gordum, bana:

— Acele etme, rahat ol, zamanla yavaş yavaş yaparsın, dediler

Ben de kendi kendime, namaz bu kadar zor mu, dedim ve talebeleri duymamazlıktan gelerek, hemen vaktinde beş vakit namaz kılmaya karar verdim O gece, loş ve kucuk odama cekilerek kitaptan abdest ve namaz hareketleri egzersizlerini yaptım, namazda okunacak bazı surelerin Arapca okunuşlarıyla İngilizce anlamlarını ezberlemeye calıştım

İlk namaz denemesi icin kendime guven gelince yatsı namazını kılmaya karar verdim Vakit gece yarısıydı, kitabı alıp banyoya girdim, kitabı acarak, mutfaktaki ilk yemek denemesi yapan aşcı gibi kitaptaki talimatları dikkat ve incelikle bir bir uyguladım

Abdest bitince odanın ortasında durup, kapı ve pencerelerin kilitli ve kapalı olmasından emin olduktan sonra kıble olarak bildiğim tarafa yoneldim, derin bir nefes aldım ve elimi kaldırarak alcak bir sesle Allahu Ekber dedim

Kimsenin beni işitmemesini ve gormemesini umuyordum, yavaş yavaş Fatiha suresi ile kısa bir sureyi Arapca olarak okudum İkinci bir tekbir alarak Rukua gittim, rukuda biraz tedirginlik hissettim, cunku hayatımda hic kimseye eğilmemiştim Odada yalnız olduğumu hatırlayınca sevindim Subhane Rabbiyel Azim dediğimde kalbimin hızla carptığını hissettim
Tekrar tekbir getirerek doğruldum ve artık secdeye varma zamanı gelmişti Secdeye varmak uzere ellerimi ve dizlerimi yere koyunca donakaldım, secdeye gidemiyordum, efendisinin onunde başını yere koyan kole gibi yuzumu, burnumu yere koyup kendimi zillet sandığım bir duruma duşuremiyordum, ustelik bacaklarım da katlanamıyordu,
utandım gulunc duruma duştum zannettim Bu durumda beni goren, arkadaş ve tanıdıklarımın onunde acınacak ve alay edilecek halimi duşundum, arkadaşlarımın kahkahalarını duyar gibi oluyordum

Bir muddet tereddut ettikten sonra derin bir nefes aldım, başımı seccadeye koydum, dikkatimi dağıtacak duşuncelere yer vermeden ikinci secdeye de vardım Bu esnada kendi kendime “Daha onumde uc tur daha var diye duşundum ve kararlıydım: Neye mal olursa olsun bu namazı tamamlayacağım Son secdede tam bir sukUnet hissettim Nihayet teşehhutten sonra selam verdim

Selamdan sonra bulunduğum yerde olduğum gibi kaldım, geriye donup nefsimle giriştiğim savaşı aklımdan gecirdim, bir savaştan cıktığımı hissettim, sonra başımı onume eğerek mahcup bir şekilde

— Allah’ım geri zekalılığımdan ve tekebburumden dolayı beni bağışla, uzak bir yerden geldim ve daha onumde kat edilecek uzun bir yol var, diye dua ettim
Bu esnada daha once hic yaşamadığım bir şeyi hissettim Bunu kelimelerle ifade etmek mumkun değil Vucudumu, kalbimin bir noktasından cıktığını hissettiğim ve anlatmaktan aciz kaldığım bir dalga kapladı, soğuk gibiydi, ilk etapta irkildim, vucuduma olan etkisinden ziyade garip bir şekilde duygularımı etkiledi ve gorunur bir rahmetin varlığını hissettim Bu rahmet sonra icime nufuz ederek icimde kaynamaya başladı

Sonra sebebini bilmeden ağlamaya başladım, ağlamam artıp gozyaşlarım aktıkca, rahmet ve lutuftan harika bir gucun beni kucakladığını hissettim Gunahkar olmama rağmen, gunahlarımdan veya utanc ve sevincten dolayı ağlamıyordum Sanki buyuk bir set acılmış ve icimdeki korku ve keder sel olup gidiyor Bu satırları yazarken kendi kendime diyordum:

— Allah’ın rahmet ve mağfireti, sadece gunahları affetmiyor, o aynı zamanda bir şifa ve bir sekinedir

Uzun bir sure başım eğik bir şekilde oylece diz ustu kaldım Ağlamam durunca, yaşadığım deneyi akıl ile izah etmenin mumkun olmadığını anladım Bu esnada idrak ettiğim en onemli husus ise, benim Allah’a ve namaza şiddetle muhtac olduğum gerceği oldu Yerimden kalkmadan once de şu duayı yaptım:
— Allah’ım bir daha kufre girmeye curet edersem beni, o kufre girmeden once oldur ve bu hayattan kurtar, hata ve eksiksiz yaşamanın cok zor olduğunu biliyorum, ancak şunu yakinen biliyorum ki, bir tek gun dahi olsa Sensiz yaşamak, Senin varlığını inkar etmem mumkun değildir


imagesilknamaztecrubesi5ad2f84686435