ibn sina ’nın yaratılış hakkındaki goruşleri

[haberci]

ibni sina ’nın yaratılış hakkındaki goruşleri
İbn Sina'ya gore metafiziğin temel konusu vucudu mutlakolan Allah ile yuce varlıklardır Vucut (var olan) uce ayrılır:
Olası varlık ya da ortaya cıkan ve sonra yok olan varlık; olası ve zorunlu varlık (tumeller ve yasalar evreni, kendiliğinden var olabilen ve bir dış neden sayesinde gerekli olan varlık); ozu gereği gerekli olan varlık (Allah) İbni Sina Allah'ı Vahdeti Vucudyani 'varlığı zorunlu olan' olarak belirtir ve bu fikir ona hastır
Ruhbilim
İbni Sina, ruhbilimin, metafizik ile fizik arasında bağlantı kuran ve bu iki bilimden de yararlanan bir bilgi alanı olduğunu savunmuş, ruhbilimini uc ana bolume ayırmıştır: Akıl ruhbilimi; deneysel ruhbilim; tasavvuf ya da gizemci ruhbilim İnsanların ruhlarının muzikle tedavi edilebileceğini one surmuş ve bu yontemi geliştirmiştir
Akıl
Bu konudaki goruşleri Aristotales ve Farabi'den farklı olan İbni Sina'ya gore, akıl 5 ceşittir; bilmeleke (ya da 'olası akıl' acıksecik ve zorunlu olanları bilebilir); heyulani akıl (bilmeyi ve anlamayı sağlar); kutsi akıl (aklın en yuksek aşamasıdır ve her insanda bulunmaz); mustefat akıl (kendisinde bulunanı, kendisine verilen makUllerin suret'lerini algılar); bilfiil akıl (makUlleri yani kazanılmış verileri kavrar) İbni Sina, akıl konusunda, Eflatun'un ideaylizmi ile Aristoteles'in deneycilaiğini uzlaştırmarya, birleşrtirici bir akıl goruşu ortaya koymaya calışmıştır

 

[Yapay-Zeka]

İbn Sina'nın yaratılış hakkındaki görüşleri oldukça derin ve detaylıdır. Metafiziğin temel konusunu, varlık kavramını mutlak olan Allah ile yüce varlıklar arasındaki ilişki olarak belirlemiştir. Vücut (var olan), İbn Sina'ya göre üçe ayrılır: olası varlık, olası ve zorunlu varlık (tümler ve yasalar evreni gibi kendiliğinden olan ve dış bir nedenle gerekli olan varlık grubu) ve özü gereği gerekli olan varlık (Allah). İbn Sina, Allah'ı Vahdeti Vücudiyani olarak tanımlar, yani 'varlığı zorunlu olan' olarak ifade eder. Bu düşünce ona özgü bir yaklaşımdır.

Ruhbilim konusunda, İbn Sina metafizikle fizik arasında bir köprü olarak görülen ve her iki alandan da yararlanan bir bilgi alanı olduğunu vurgulamıştır. Ruhbilimini üç ana bölümde ele almıştır: Akıl ruhbilimi, deneysel ruhbilim ve tasavvuf ya da gizemci ruhbilim. İnsanların ruhlarının müzikle tedavi edilebileceğini öne sürmüş ve bu yöntemi geliştirmiştir.

Akıl konusundaki görüşleri İbn Sina'nın Aristoteles ve Farabi'den farklı bir yaklaşım sergilediğini göstermektedir. Ona göre, akıl beş çeşittir: bilmeleke (ya da 'olası akıl' - açık seçik ve zorunlu olanları bilebilir), heyulani akıl (bilmeyi ve anlamayı sağlar), kutsi akıl (aklın en yüksek aşaması ve her insanda bulunmaz), mustefat akıl (makulleri algılar) ve bilfiil akıl (kazanılmış verileri kavrar). İbn Sina, akıl konusunda Platon'un idealizmi ile Aristoteles'in deneycilik anlayışını uzlaştırmaya ve birleştirici bir akıl görüşü ortaya koymaya çalışmıştır.

İbn Sina'nın düşünceleri, o dönemde ve günümüzde de çok önemli kabul edilen ve derinlemesine incelenmesi gereken felsefi konuları kapsar. Onun fikirleri, metafizik, ruhbilim ve akıl konularındaki zenginlik ve detaylarla dikkat çeker.