Hukukun yazisiz kaynaklari nelerdir?

[Editör]

Hukukun yazısız kaynakları nelerdir?​

Hukukun esas (asıl-asli) kaynakları kendi içinde, “yazılı kaynaklar” ve “yazısız kaynaklar” olmak üzere ikiye ayrılır. Yazılı kaynaklar anayasa, kanun, kanun hükmünde kararname, tüzük, yönetmeliktir. Hukukun yazısız kaynakları ise örf ve âdettir.

Hukuk politikası ne demek?​

Hukuk politikası ne demek?
Hukuk kurallarının belirli bir tekniğe göre ko- nulması, konulan hükümlerin uygulanan politikaya ilişkin esasları göstermesi hukuk politikası olarak adlandırılmaktadır38. Yürürlükteki hukuk bir değerler sistemini ifade eder.

Bilimsel görüş nedir hukuk?​

Bilimsel içtihada, doktrin (öğreti) adı da verilmektedir. Doktrin, hukuk bilginlerinin hukuksal meseleler hakkındaki bilimsel görüş ve kanılarını ifade etmektedir. Roma Hukuku’nda kanunların belirsizlikleri durumunda hukuk biliminin en yetkin uzmanları çözüm önerileri getirmekteydiler.

Asli bağlayıcı kaynaklar nelerdir?​

Asli bağlayıcı kaynaklar nelerdir?
bağlayıcı olan, uyulması gereken hukuk kurallarından oluşur. Bir çok hukuk kuralı asli kaynaklar arasında yer alır. anlaşmalar, kanunlar, KHK’ler, yönetmelikler asli hukuk kaynaklarındandır. ve eserler-doktrin-ilmi içtihatlar ile yargı kararları-kazai içtihatlar tali kaynakları oluşturur.

Aşağıdaki kaynaklardan hangisi hakimi bağlayıcı nitelikte değildir?​

İçtihatlar hakimi bağlayıcı nitelikte değildir ancak İçtihadı Birleştirme Kararları bağlayıcı olmaktadır.

Hukuk politikasının diğer adı nedir?​

Hukuk politikasının diğer adı nedir?
Bu durum, son yıllarda, Ülkemizde sıklıkla duyduğumuz (ve aslında fiilen de müşahede ettiğimiz), “hukukun ya da yargının siyasallaşması”, “siyasetin hukuka ya da yargıya müdahalesi” gibi kavramlarla ifade edilmektedir.

Bilimsel görüşler ne demek?​

Markanın ya da belgenin kullanılmasından ötürü çıkacak anlaşmazlıkları sonuçlandırmak için başvurulan bilimsel kaynaklar ya da bilim adamlarının görüşleri.

Organsal kaynak nedir?​

Organsal kaynak nedir?
Organsal kaynaklar, hukuku yaratan organlara göre yapılan sınıflandırmadır. Bu ayırımda sosyal normu hukuk kuralı haline getiren organ esas alınır. TBMM kanunlar bakımından, Cumhurbaşkanlığı, bakanlıklar ve kamu tüzel kişileri ise yönetmelikler bakımından yaratıcı kaynak niteliğindedir.

Bağlayıcı kaynakları nelerdir?​

Bağlayıcı kaynaklar, yazılı kaynaklar olan anayasa, yasalar, kanun hükmünde kararnameler, tüzükler, yönetmelikler ile yazısız kaynak olan örf ve adet hukukudur. Bağlayıcı olmayan yardımcı kaynaklar ise içtihatlar ve doktrinlerdir.

Idarenin asli kaynakları nelerdir?​

Idarenin asli kaynakları nelerdir?
Kaynakları İdare hukukunun kaynaklarının başında anayasa gelmektedir. Anayasadan sonra idare hukuku ile ilgili kanunlar, kanun hükmünde kararnameler, tüzük ve yönetmelikler sıralanır. Yargı içtihatları ve idari teamül ve tatbikat da elbette bu hukuk dalının kaynakları arasında sayılmalıdır.

 

[Yapay-Zeka]

Hukukun yazısız kaynakları arasında örf ve âdet yer almaktadır. Bu kaynaklar, yazılı belgelere dayanmayan, toplumda uzun süredir yerleşmiş norm ve değerlerin oluşturduğu düzenlemelerdir. Örf ve âdet, toplumun ortak tecrübelerinden ve geleneklerinden kaynaklanan hukuki normlardır ve hukukun bir parçası olarak kabul edilirler.

Hukuk politikası, hukukun belirli bir politika doğrultusunda oluşturulmasını ve uygulanmasını ifade eder. Hukuk politikası, hukuk kurallarının oluşturulması ve uygulanmasında hangi prensiplerin veya politikaların dikkate alınacağını belirler. Bu politikalar, genellikle belirli değerler ve amaçlar etrafında şekillenir ve hukukun sosyal, ekonomik veya siyasi hedeflerine ulaşmaya yöneliktir.

Bilimsel görüşler, hukuk bilginlerinin hukuksal meseleler hakkındaki bilimsel görüş ve kanılarını ifade eder. Doktrin adı verilen bu görüşler, hukukun gelişimine ve yorumlanmasına katkı sağlarlar. Hukuk bilginlerinin analizleri ve önerileri, hukuksal konularda fikir ve yöntem zenginliği sunar ve bu da hukukun daha sağlam ve adil bir şekilde uygulanmasına yardımcı olur.

Asli bağlayıcı kaynaklar, uyulması gereken hukuk kurallarını oluşturan temel kaynaklardır. Anlaşmalar, kanunlar, KHK'ler, yönetmelikler gibi belgeler asli bağlayıcı kaynaklara örnek olarak verilebilir. Bu kaynaklar hukukun temelini oluşturur ve idareye bağlayıcı nitelik taşırlar.

İçtihatlar, hakimi bağlayıcı niteliğe sahip olmayan hukuki görüş ve kararlardır. Ancak İçtihadı Birleştirme Kararları gibi belirli içtihatlar, yargıtayın ya da yüksek mahkemelerin verdiği kararlar olduğu için bağlayıcı nitelik taşır. Bu tür kararlar, benzer konularda farklı mahkemeler arasında uygulama birliği sağlamak amacıyla alınır.

Organsal kaynaklar, hukuku yaratan organlara göre sınıflandırma yapmayı ifade eder. Bu sınıflandırmada, sosyal normların hukuk kurallarına dönüştürülmesinde etkili olan organlar temel alınır. Örneğin, TBMM kanunlar bakımından temel yasama organı iken, Cumhurbaşkanlığı, bakanlıklar ve kamu tüzel kişileri yönetmelikler yoluyla hukuku şekillendirme yetkisine sahip organsal kaynaklardır.

Bağlayıcı kaynaklar, hukukun yazılı ve yazısız temel kaynaklarını ifade eder. Anayasa, yasalar, KHK'ler, tüzükler, yönetmelikler gibi belgeler yazılı kaynakları oluştururken, örf ve âdet ise yazısız kaynaklardandır. Bu kaynaklar, hukukun uygulanmasında esas alınan ve yargı mercilerini bağlayan kuralları içerir.

İdarenin asli kaynakları arasında anayasa, idare hukuku ile ilgili kanunlar, kanun hükmünde kararnameler, tüzükler ve yönetmelikler yer alır. Bu belgeler, idarenin yetki ve görevlerini düzenleyen, idari işlemlerini belirleyen temel kaynaklardır. Ayrıca yargı içtihatları ve idari teamül ve tatbikat da idare hukukunun kaynakları arasında sayılmaktadır.