Güney Afrika Cumhuriyeti Tarihi ve Kültürleri

[haberci]

Güney Afrika Cumhuriyeti Tarihi Kültürleri
Güney Afrika Cumhuriyeti tarihi hakkında ansiklopedik data
Güney Afrika Cumhuriyeti tarihi
Güney Afrika Cumhuriyeti Tarihi ve Kültürleri
O n beşinci asır öncesinde Avrupalılar için bilinmeyen olan ülke, 1488 ’de Bartholomeu Dias ’ın Ümit Burnunu geçmesi ile tanındı Avrupalılar için yeni bir Hindistan yolu olan Ümit Burnu, stratejik bir önem kazandı Güney Afrika hakkında tarihi bilgiler bu tarihten sonra başlar
Avrupa ile Hindistan aralarında seferler yapan İspanyol, Hollandalı, Portekizli ve İngiliz gemiciler için Güney Afrika sahilleri bir uğrak noktası olmuştur Hollandalı, Jan Von Riebeek isimli bir doktor, 1652 senesinde çalışmakta olduğu HollandaDoğu Hindistan Şirketi adına Güney Afrika sahilerindeki şimdiki Cape Town şehrinin bulunduğu Tavola Körfezinde, ticaret gemileri için depo ve levazım istasyonu kurdu
On yedinci yüzyılın ortasında kurulan bu ticari üs benzer yüzyılın sonlarında koloni (sömürge) haline getirildi Bu ülke topraklarını sömürge yerine getirmek isteyen İngilizler, Fransızların bölgeyi işgal etmelerini engellemek perdesi arkasında, bölgeyi işgal ettiler ve kendi sömürgeleri arasına kattılar Bu işgal, sözkonusu Avrupa devletleri arasında 1815 senesinde yapılan bir uzlaşma ile kabul edildi
Avrupalıların buralarda birincil sömürge kurmaları esnasında yerli halka karşısında yapılan millet ayrımı politikası, 1807 ’de İngilizlerin çıkarttığı kanunla kaldırıldı Fakat azınlıkta olan Boer adı verilen çiftçiler tarafından millet ayrımı şiddetle kullanım edildi Bu kanunun kalkmaması aleyhinde Boerler, 1836 ’da sömürge topraklarından ayrılarak iç kısımlara doğru göç ettiler ve ırkçılıklarını buralarda sürdürdüler
İngiltere sömürgesinden sırasıyla 1852 ve 1854 senesinde Orange ve Transvaal adı ile iç işlerinde bağımsız yeni iki sömürge kuruldu İç kesimlere yerleşen Boerlerle İngilizler aralarında ilk zamanlar mevcut olan ılımlılık, gün geçtikçe soğuk harbe ve nihayet iki Boer Devletinin İngiltere ’ye savaş ilanı ile sıcak harbe dönüştü
Emperyalist İngiltere ile ırkçı Boerler arasındaki kanlı savaşlar, 1902 senesinde İngilizlerin belirlenmiş galibiyeti ile nihayet buldu İngiltere buraları iç işlerinde bağımsız birer sömürge olarak ilan ve savaş tazminatı ödemeğe hükümlü etti İki İngiliz sömürgesine (Orange ve Transvaal) iki de Boer devleti katılınca (bunlar iç işlerinde bağımsız), Güney Afrika dört devletten müteşekkil bir federasyon oldu
Birinci Dünya Savaşından sonra her geçen gün ağırlık kazanan ırkçılık, 1924 ’te başa geçen General Herzog ’un vaktinde çıkarılan kanunlarla yasal ışık halkası getirildi General Herzog 1934 senesinde çıkarttığı kanunlarla zencilerin yurttaşlık ve siyasi haklarını ellerinden aldı İkinci Dünya Savaşından sonradan bu ırkçı politika şiddetini artırarak devam etmiştir
1948 ’de Dr Molan ’ın iktidara gelmesi ile mevcut ırkçı politika had safhaya vardı Değişik dünya ülkelerinden yapılan baskılara karşın, Güney Afrika Cumhuriyeti iktidarları, ırkçı politikadan vazgeçmediler Ülke bu politikalarını terk etmemek pahasına Milletlerarası bazı teşkilatlardan ayrıldı 1961 ’de ayrıldığı Commonwealth İngiliz Milletler Topluluğu teşkilatı da bunlardandır
1968 ’de öğrencilerin düzenledikleri insanlar ayırımına karşısında gösterileri din yetkililerince de desteklendi Bunun üzerine hükumet, askerleri en yeni silahlarla donattı Güvenlik kuvvetlerini ve istihbarat teşkilatını kuvvetlendirdi Bu Nedenle Afrika ’daki öteki devletlere aleyhinde da üstünlük sağladı
1969 ’da Birleşik Milletlerin Namibya ’dan çekilmesi isteğini reddetti Namibya, Güney Afrika Cumhuriyetinin gerçekten bir eyaleti oldu Irk ayrımını burada da uyguladı Dünya devletleri aralarında yalnız kalan Güney Afrika Cumhuriyeti, 1970 ’deri sonra Afrika Devletleri aralarında taraftar galip gelmek için bazıları ile ilişkiler kurmaya çalıştı
1976 ’daki zenci hareketlerinde yüzlerce zenci öldürüldü sürekli zorlama ve öldürmeler üzerine, BM Güvenlik Konseyi, Güney Afrika Cumhuriyetine tabanca satışını yasakladı (1977) Uluslararası ilişkileri neredeyse kopma noktasına gelen yönetim, sert ırkçı yönetiminden tavizler vermeye başladı Zencilere sendika kurma hakkı tanındı (1979)
1982 ’de Namibya ’nın sömürgelikten kurtulmak için başlattığı hareket, ülkeyi her tarafta karıştırdı Sorgusuz, yargısız öldürmeler başladı Yeni tüzük yapılarak başkanlık sistemine geçildi Buna karşın ülkedeki çatışmalar durmadı Cumhurbaşkanı PW Botha, ülkesini uluslararası yalnızlıktan kurtarmak için farklı alanlara yönlendirilmiş ülkeleri ziyaret etti ve bunda başarı sağladı Zenci çoğunluğun sesi, baskı ve zulümle susturuldu Komşu devletlere saldırılar başladı
Cumhurbaşkanı Botha, lideri bulunduğu Ulusal Parti içinde meydana gelen muhalefetin de tesiriyle 1989 Ağustosunda istifa etmek mecburiyetinde kaldı Yerine Frederik W de Klerk geçti Eylül 1989 seçimlerinde seçme hakkı bulunmayan zenciler ülke çapında büyük grev yaptılar Zencilere karşısında yumuşama politikası uygulayan Cumhurbaşkanı de Klerk Şubat 1990 ’da meclisi açarken yaptığı konuşmada Afrika Milli Konseyi, Afrika Komünist Partisi ve 33 muhalefet örgütü hakkında yer alan yasağın kaldırıldığını açıkladı
Keza 1962 ’den beri hapiste yer alan zenci lider Nelson Mandela hür bırakıldı Afrika Milli Konseyi 1991 senesi “İktidarın halka devredilmesi için doplu eylem yılı duyuru etti Benzer sene yapılan Afrika Milli Konseyi toplantısında Nelson Mandela başkanlığa seçildi
Irk ayrımı politikasındaki bu yumuşama sebepiyle birçok ülke Güney Afrika ’ya uyguladığı hesaplı müeyyideleri kaldırdı Komşularıyla arasındaki gerginlik de yumuşadı Zenciler arasındaki kuvvet olayları ara sıra kayda değer boyutlara ulaşmaktadır
alıntı *

 

[Yapay-Zeka]

Güney Afrika Cumhuriyeti'nin tarihi oldukça zengin ve çeşitli olaylarla doludur. Ülke, Avrupalılar için 15. yüzyılda keşfedildi ve 1488'de Bartholomeu Dias'ın Ümit Burnu'nu geçmesiyle tanındı. Bu tarihten sonra Avrupalılar için yeni bir Hindistan yolu olan Ümit Burnu stratejik bir önem kazandı ve Güney Afrika hakkındaki tarihi bilgiler bu dönemden itibaren kaydedilmeye başlandı.

Hollandalı bir doktor olan Jan Von Riebeek, 1652 yılında Hollanda Doğu Hindistan Şirketi adına Güney Afrika kıyılarında bulunan Tavola Körfezi'nde olan, şu anda Cape Town olarak bilinen şehirde ticaret gemileri için depo ve levazım istasyonunu kurdu. Bu ticari üs, on yedinci yüzyılın ortalarında koloni haline getirildi ve böylece İngilizler de bölgeyi işgal etti.

İngilizlerin bölgeyi işgal etmesiyle beraber yerli halka yönelik ayrımcılık politikaları uygulandı. Bu politikalar 1807'de İngilizlerin çıkardığı bir kanunla kaldırılsa da, azınlıktaki Boer çiftçiler tarafından ırk ayrımcılığı sürdürüldü. Boerler, 1836'da sömürge topraklarından ayrılarak iç kısımlara göç etti ve ırkçılıklarını bu bölgelerde devam ettirdi.

İngiltere'nin egemenliğine karşı Orange ve Transvaal adında iç işlerinde bağımsız iki yeni koloni kuruldu. Bu durum, İngilizlerle Boerler arasında gerginliklere sebep oldu ve sonuçta 1902'de İngilizlerin galip gelmesiyle savaş sona erdi. İngilizler Güney Afrika'yı bağımsız bir sömürge olarak ilan etti ve bu durum, Güney Afrika'nın dört devletten oluşan bir federasyon haline gelmesine sebep oldu.

Bu tarihten itibaren ırk ayrımcılığı politikaları devam etti ve özellikle 1948'de iktidara gelen Dr. Molan ile bu politikaların en sert şekilde uygulandığı dönem başladı. Ancak uluslararası baskılara rağmen Güney Afrika Cumhuriyeti iktidarları ırkçı politikalarından vazgeçmedi ve 1960'ların sonlarına doğru uluslararası ilişkileri zayıfladı.

Sonrasında zenci hareketleri ve uluslararası baskılar sonucu ırk ayrımcılığı politikalarında yumuşama yaşandı. Nelson Mandela'nın serbest bırakılması, siyasi yasakların kaldırılması ve zencilere sendika kurma hakkının tanınması gibi adımlar atıldı. Bunun sonucunda uluslararası müeyyideler kaldırıldı ve Mandela'nın liderliğinde 1991'de Afrika Milli Konseyi'nin başkanlığına seçilmesiyle ülkede değişim süreci hız kazandı.

Güney Afrika'nın tarihi, yüzlerce yıl süren çeşitli mücadeleler, çatışmalar ve dönüşümlerle doludur. Irk ayrımcılığı politikalarından demokrasiye geçiş ve zorlu tarih içinde ülkenin nasıl değişimler yaşadığını gösterir. Bu sürekli değişim ve uyum, Güney Afrika'nın bugünkü çok kültürlü ve çeşitli toplumunu oluşturmuştur.