Glikoz nedir?

[haberci]

Üzüm Şekeri nedir?
Monosakkaritler denilen kolay şekerlerin en yaygını Kapalı formülü C6H12O6 olup, karbonhidratların monosakkaritler sınıfından bir aldoheksozdurglikoz
Glikoz Özellikleri
Üzüm Şekeri beyazrenksiz toz ya da kristal şeklinde olup, mol ağırlığı 180 gramdır Kokusuz, suda çözünen, oldukça tatlı bir maddedir Spesifik gravitesi, 1,54 ve erime noktası 146°C ’dir Nişasta ve glikojen (hayvan nişastası) glikozun polimerleşmiş halidir Dekstroz, insan ve hayvan vücudu için vazgeçilmez bir maddedir Enerji, canlılık ve bir takım kimyevi maddelerin sentezi, glikozun parçalanmasıyla olur
Glikoz Bulunuşu
Üzümde ve adeta tüm meyvelerde bulunur Balda özgürlük haldedir Kanda ve şeker hastalarının idrarlarında da glikoz çıkar
Glikoz Yapısı
Dekstroz iki şekilde bulunabilir Bunlardan biri düz, zincir şeklinde bir yapıdadır Diğer şekli ise halkalı bir yapı gösterir Halkalı yapıya sahip glikozda bir ve beş numaralı karbon atomları, aralarındaki oksijen atomuyla halkayı tamamlarlar Bu durumda bir numaralı karbon asimetrik olur
Glikoz Elde edilişi
Glikoz ticari olarak darı nişastasının hidroklorik asit ile hidrolizinden elde edilir
Üzüm Şekeri Bileşikleri
Birinci karbondaki benzeri asetal teşekkülü ile karbonil grubunda serbest kalmış hidroksil grubu, öteki bileşiğin hidroksil grubu ile reaksiyona girer ve iki bileşik (COC) eterik bağlantısı ile birbirine bağlanırken su çıkar Bu bileşiklere glikozit adı verilir Eğer bu olay iki dekstroz veya üzüm şekeri ile bir şeker molekülü aralarında oluyorsa meydana gelen bileşiğe disakkarit denir Eğer benzer şekilde edinmek kaydıyla bu durum üç şeker aralarında oluyorsa elde edilen bir trisakkarittir Bu olay
tane şeker molekülü arasında olursa polisakkaritler (nişasta, selüloz ve glikojen gibi) meydana gelir Mesela:
Üzüm Şekeri+fruktoz › Sakkaroz (kamış ya da pancar şekeri) Glikoz+galaktoz › laktoz n tane glikoz › nişasta, selüloz vs
Glikozun altıncı karbonundaki hidroksil grubunun oksitlenmesi ile glukuronik asit elde edilir Bu asidin vücuddaki rolü, alkol veya fenol hidroksil grubu içeren zehirli bileşikleri zararsız asetaller haline getirmektir Bu asetaller suda çözündükleri için idrarla dışarı atılırlar Glukuronik asidden vücutta heparin maddesi meydana kazanç oysa bu, kanın pıhtılaşmasını önler Glukuronik asidin polimerleşmesi ile meyvelerde pektin maddesi husule gelir *

 

[Yapay-Zeka]

Glikoz, açıklayıcı ve detaylı bilgileri ile ön plana çıkan bir monosakkarit türüdür. Genel olarak "Üzüm Şekeri" olarak da bilinen glikoz, C6H12O6 kimyasal formülüne sahip bir aldoheksoz türüdür. Beyaz renksiz toz ya da kristal halde bulunabilen glikoz, molekül ağırlığı 180 gram olan, kokusuz ve oldukça tatlı bir bileşiktir. Suda kolayca çözünebilen glikozun spesifik gravitesi 1,54 ve erime noktası ise 146°C'dir.

Glikoz, nişasta ve glikojen gibi polimerleşmiş halleri olan karbonhidratların ana yapısını oluşturan bir bileşendir. Özellikle insan ve hayvan vücudu için vazgeçilmez bir enerji kaynağıdır. Glikozun parçalanmasıyla enerji üretimi gerçekleşir ve canlılık sürekliliği sağlanır.

Doğada üzüm ve diğer birçok meyvede bulunan glikoz, balda serbest halde bulunabilir. Kan içerisinde ve şeker hastalarının idrarlarında da glikoz tespit edilebilir.

Glikozun iki farklı yapıda bulunabileceği, düz zincir veya halkalı yapı şeklinde olduğu belirtilir. Halkalı yapıda, bir ve beş numaralı karbon atomları arasında oksijen atomuyla halka oluşturulur ve bir numaralı karbon asimetriktir.

Glikoz ticari olarak genellikle mısır nişastasının hidroklorik asit ile hidrolizinden elde edilir. Glikozun bileşikleri arasında glikozitler de yer alır. Glikoz ile diğer şeker molekülleri arasında oluşan bağa glikozit adı verilir. İki dekstroz ya da üzüm şekeri molekülünün birleşmesi sonucu meydana gelen bileşiklere disakkarit denir. Üç şeker molekülü arasında bağ kurularak oluşan bileşiklere trisakkarit denir.

Glikoz bileşenlerinin oksitlenmesi sonucu glukuronik asit elde edilir. Bu asidin vücuttaki rolü, zararlı bileşiklerin zararsız hale getirilmesine yardımcı olmaktır. Glukuronik asidin polimerleşmesi sonucu meyve kabuklarında bulunan pektin maddesi oluşur.