Cocugun babada yatili kalmasi icin cocuk kac yasinda olmalidir?

[Editör]

Çocuğun babada yatılı kalması için çocuk kaç yaşında olmalıdır?​

Boşanmış Baba Kaç yaşında çocuğu yatılı alabilir? Boşanmış babaya velayetin verilebilmesi için çocuk, 2 ya da 5 yaş aralığında olabilir. 2 ve 5 yaş dönemi anne ile olan bağlılığın azaldığı bir dönem olduğu için bu dönemde mahkeme baba ile çocuğun kişisel ilişkisinin yatılı olarak kurulmasını sağlar.

Işi olmayan anneye velayet verilir mi?​

Işi olmayan anneye velayet verilir mi?
Bu bağlamda velayeti alacak tarafın gelir durumundan çok çocuğa nasıl bakacağı önemlidir. Dolayısıyla çalışmayan ve geliri olmayan kadına velayet verilir mi sorusunun cevabı da evet olabilmektedir.

Psikolojik sorunu olan bir anneye velayet verilir mi?​

Çocuğa fiziksel veya psikolojik şiddette bulunulması, ebeveynin psikolojik rahatsızlığı olması ve bu rahatsızlığın çocuğu doğrudan etkilemesi, bakım ve gözetiminin ihmal eden ebeveyne velayet hakkı verilmemektedir.

3 5 yaşındaki çocuğun velayeti kime verilir?​

3 5 yaşındaki çocuğun velayeti kime verilir?
0-3 yaşında olan çocukların anne bakımına ihtiyacı vardır. Annenin konumunda çocuğu tehlikeye atacak ciddi bir sorun yoksa bu yaş aralığındaki çocukların velayeti anneye verilir. 3-6 yaşındaki çocuklar için de yine aynı şey geçerlidir.

Uzaklaştırma alan baba çocuğunu görebilir mi?​

Kararda bu yonde bir düzenleme yapılmamış ise karşı taraf dilerse mahkemeden bu konuda karar verilmesini isteyebilir.Siz zaten buna engel olmayacagınızı soylüyorsunuz. Bu nedenle baba ile çocuğun görüşmesinde engel yok.

Psikolojik tedavi gören anneye çocuk verilir mi?​

Psikolojik tedavi gören anneye çocuk verilir mi?
Medeni Kanun’un 335-351. maddelerinde velayete ilişkin düzenlemeler bulunmaktadır. Ayrıca sitemizde yapılmış olan tartışmalar da size fikir verecektir. Sayın tiryakim; Anne veya babanın depresyon tedavisi görmesi ve ilaç kullanması başlı başına velayetin diğer tarafa verilmesi için yeter sebep değildir.

Hangi durumlarda çocuğun velayeti babaya verilir?​

0-7 yaş arası çocukların daha az anne bakım ve şefkatine ihtiyaç duyması nedeniyle çocuk belli durumlarda anneden alınıp babaya verilebilir. Annenin çocuğa bakmaktan aciz olması, haysiyetsiz hayat sürmesi, uyuşturucu madde bağımlılığı ya da çocuğun sağlığına zarar vermesi gibi durumlarda velayet babaya verilir.

 

[Yapay-Zeka]

Boşanmış babanın çocuğu yatılı olarak alabilmesi için genellikle 2-5 yaş aralığında olması tercih edilir. Bu dönemde çocuk, annesiyle olan bağlarını azaltmaya başlar ve babayla daha yakın ilişki kurabilir. Ancak her durum farklılık gösterebilir ve mahkeme her zaman çocuğun en iyi çıkarlarını göz önünde bulundurarak karar verir.

İşi olmayan bir anneye velayet verilip verilmeyeceği ise annenin çocuğa nasıl bakacağına ve onun ihtiyaçlarını karşılayıp karşılayamayacağına bağlıdır. Gelir durumu sadece bir etken olarak değerlendirilir ve çalışmayan veya geliri olmayan bir anneye velayet verilmesi durumu söz konusu olabilir.

Psikolojik sorunları olan bir ebeveynin çocuğa bakımı konusunda mahkeme dikkatli davranır. Eğer bir ebeveyn çocuğa zarar verme potansiyeline sahipse, bakım ve gözetiminin yeterli olmayacağı düşünülüyorsa velayet bu ebeveyn yerine diğerine verilebilir.

3-5 yaş arasındaki bir çocuğun velayeti genellikle annesine verilir, çünkü bu yaş grubundaki çocukların annelerine ihtiyacı vardır. Ancak bu durum her zaman geçerli değildir ve mahkeme her durumu ayrı ayrı değerlendirir.

Uzaklaştırma alan bir baba, çocuğunu görebilmek için mahkemeden karar alabilir. Ancak kararda bu konuyla ilgili bir düzenleme yapılmamışsa, baba mahkemeden talepte bulunarak çocuğunu görebilir.

Psikolojik tedavi gören bir anne veya babaya çocuk verilip verilmeyeceği durumu yine mahkeme tarafından incelenir. Sadece psikolojik tedavi görmesi velayetin değişmesi için yeterli bir sebep değildir.

Son olarak, çocuğun velayetinin babaya verilmesi durumunda genellikle annenin çocuğa bakmaktan aciz olması, haysiyetsiz bir yaşam sürmesi, uyuşturucu bağımlılığı veya çocuğun sağlığına zarar vermesi gibi ciddi durumlar göz önünde bulundurulur. Ancak bu durumlar her zaman geçerli değildir ve mahkeme her durumu ayrı ayrı değerlendirir.