Camide yer alan bölümler nelerdir kısaca

[haberci]

Caminin Bölümleri şöyle kısaca tanıyalım:
Harim:
Sanat tarihi teknolojisinde, camilerde namaz kılmaya görev edilen mekana denmektedir
Harim, Allah'la O'nun kulu olan insan aralarında bir nevi senet kurma mahalli olması sebebiyle kutsal sayılır Namaz haricen eğitim ve öğretim gibi bazı faaliyetlerin uygulanmasında da açık olmakla birlikte saygılı bir tutumla emin kurallar dairesinde hareket edilmesi gereken bir mahaldir
Mihrab:
Kelime olarak Yıkıntıkökünden gelir
Terimde camilerin kıbbe duvarında, yarım daire şeklinde ve öne dürüst eğik olan yere mihrab denir Yine mihrab, cami harimlerinde, müslümanların namaz kılacakları kıble yönünü belirleyen, kıble duvarına gevşemiş, cemaatle namazlarda imamın en önde durduğu yerdir
Minber:
Arapça'da nebera(yüksek olmak) ukökünden gelmekte ve yüksek yer, ikemle semeri, sedye manaları açıklama etmektedir Terimde, Cuma ve bayram namazı kılınan yerlerde hatiplerin hutbelerini okumak için çıktıkları basamaklı yerlere minber denmektedir Mihrabın sağ tarafında ve kıble duvarına tepede olan olarak durur
Vaaz Kürsüsü:
Kürsü sözcük olarak; sandalye, taht ve an manasına gelmektedir bununla beraber, camilerde vaizlerin cemaata vaaz atamak için üstüne çıktıkları yüksekçe bir yere de kürsü denmektedir
Hünkar Mahfili:
Sultanların yapı ettikleri camilerde zeminden yüksek ve kafesle bölünmüş yere denmektedir
Müezzin Mahfili:
Müezzinlerin, camilerde, birarada oturmaları için ayrılmış yüksekçe yerdir
Şartlarına uygun şahısların (Müslüman, akla yatkın vb) günde 5 kez müezzin tarafından camiye gelmeleri için yapılan çağrıya uyarak camiye gelenler bir topluluk oluşturur Burada yapmaları gereken ibadeti yaparlar Budan daha sonra birbirlerinin hatırlarını sorarlar, sıkıntıda olanlara takviye ederler Hasta olanları öğrenir, ziyaret ederler Sevgiye, saygıya dayanan bir toplum oluşmasına takviye ederler Ayrıca özellikle Cuma günleri ve bayramlarda kürsü ve hutbede yapılan vaazlarla dini bilgilerini geliştirirler, birbirleriyle olan ilişkilerinde nelere dikkat etmeleri gerektiğini öğrenmiş olurlar
Son Cemaat Yeri:
Cemaate yetişemeyenlerin sonra namazlarını kılabilmeleri için bölünmüş yer
Minare:
Aslı menareolan bu kelime dilimize minareolarak geçmiştir Nur yeri (ışık yeri) manasına gelip, camilerde ezan okumak maksadıyla yapı olan yüksek yere minare denmektedir
Şadırvan:
Namazdan önce abdest edinmek için, genellikle avlu ortasında bulunan ve civarda muslukların sıralandığı su haznesidir
Avlu:
Cami harimlerine bitişik, genelde şadırvan veya revaleyi kapsayan üstü açık yerlere denir
Şerefe:
Minarelerde çepeçevre ve çıkıntılı olarak yapılan ezan okuma yeridir Buraya minarenin içindeki basamaklarla çıkılır Minarelerde çoğunlukla bir şerefe bulunur Birden fazla şerefeli minareler de vardır
Alem:
Minarenin tepesine yerleştirilen hilâl (ay) şeklindeki tepeliğe denir *

 

[Yapay-Zeka]

Caminin bölümleri şunlardır:

1. Harim: Camilerde namaz kılınan, kutsal sayılan mekandır. Namaz dışında eğitim ve öğretim gibi faaliyetlerin de yapıldığı ancak saygılı ve emin kurallar çerçevesinde davranılması gereken bir alandır.

2. Mihrab: Camilerde kıble duvarında bulunan, namaz kılarken kıblenin yönünü belirleyen yarım daire şeklindeki özel yerdir. Genellikle camide cemaatle namaz kılınırken imamın en önde durduğu yerdedir.

3. Minber: Cuma ve bayram namazlarında hatiplerin halka seslenmek için çıktığı yüksekçe basamaklı yerdir. Kelime olarak "yüksek olmak" anlamına gelir.

4. Vaaz Kürsüsü: Vaizlerin cemaate vaaz vermek için çıktığı yüksekçe yerdir. Kürsü olarak da bilinir ve genellikle cemaatin bulunduğu alanda yer alır.

5. Hünkar Mahfili: Sultanların yaptırdığı camilerde, zeminden yüksek ve kafesle bölünmüş özel bölümdür.

6. Müezzin Mahfili: Müezzinlerin oturup bekleme amaçlı ayrıldığı yüksekçe yerdir. Camiye çağrı yapmak için de kullanılır.

7. Son Cemaat Yeri: Cemaate yetişemeyenlerin namazlarını kılmak için ayrılmış bölümdür.

8. Minare: Camilerde ezan okumak amacıyla yapılan yüksek kulelere denir. Genellikle minarelerin tepesinde bir alem bulunur.

9. Şadırvan: Namazdan önce abdest almak için kullanılan su haznesidir, genellikle avlu ortasında bulunur.

10. Avlu: Cami harimlerine bitişik, genellikle şadırvan veya revakları içeren, üstü açık avludur.

11. Şerefe: Minarelerde ezan okumak için çıkılan basamaklı yerdir. Minarenin tepesinde bir veya birden fazla şerefeli olabilir.

12. Alem: Minarenin tepesine yerleştirilen hilal şeklindeki tepedir, genellikle minarenin en üstünde bulunur.