Bir yumak iplik bırakabiliyor muyuz?

[haberci]

BİR YUMAK İPLİK BIRAKABİLİYOR MUYUZ?
imagesbiryumakiplikbirakabiliyormuyuz5b06a6b7ed04d
Taze bir dut yaprağı uzerinde yumurtasından cıkan minicik tırtıl dunyaya gozlerini actıktan bir sure sonra buyuk bir iştahla dut yaprağı yemeye başlıyor…
Yedikce buyuyor, dort beş defa gomlek değiştirip birbir bucuk ayda 7 veya 8 santime ulaşıyor Daha sonra dut ağacında kendine askı olarak kullanacağı bir dal belirliyor… Kendini de o askıya bağlayıp ust dudağındaki delikten iplik halinde ipek salgılayıp ipeğe sarılmaya ve kozasını ormeye başlıyor İpliğini cıkardığı surece, başını 8 cizer gibi surekli oynatıp, kozanın bir bolumunden diğer bolumune gecerek orme işlemine devam ediyor Başı donmeden ve dengesini hic kaybetmeden, 3–4 gun suresince toplam yaklaşık 130000 kez donerek bu hareketi yapıyor… İpekle orduğu kozasını tamamladığında kendisini de orduğu kozaya hapsedip, gorevini başarıyla bitirmenin hazzı ile uykuya dalıyor
Minicik bir tırtılla başlayan surecin sonunda tırtılımız kayboluyor artık ortada ipekten orulmuş bir koza ve icinde kelebek bulunmaktadır… Koza kendi haline bırakıldığında iki uc hafta icinde kelebek haline gelerek kozasını parcalayıp dışarı cıkmaktadır… İpekcilikle uğraşan insanlar kelebeğin ipek kozasını parcalamasını onlemek icin koza oluşumundan hemen sonra bu kozaları kaynayan suya atarak icindeki tırtılın olmesini sağlarlar
İpek boceğinin minicik hayatı yoğun bir calışma ve bir şeyler uretme ile geciyor
Dunyaya bir gorevi olduğunu ve bir hedefi gercekleştirmek icin geldiğini biliyor
Kendisine verilen gorevi en iyi şekilde yorulmadan, şikayet etmeden, İnsanların faydalanacağı bir eser bırakarak, Kaynar suya atılacağını bile bile başarıyla yerine getiriyor…
…
İnsanlarında hedefleri olmalı, başıboş yaşamamalı…
Ne icin yaratıldığını her iki alem icin de kendisine yuklenen gorev ve sorumluluklarının neler olduğunu masaya yatırmalı,
Sebep sonuc ilişkisini irdelemeli… Ve buna gore hayatına ceki duzen vermeli…
Hayata gonderilmesinin sebebinin sadece yemek, icmek ve uyumak olmadığını bilmeli…
Bir gun başını iki ellerine arasına alıp vicdan muhasebesi yaptığında mutlu olabilmeli…
Bir eser bırakmalı gucu yettiğince, tası tarağı toplayıp olumu beklememeli…
Kafasını geriye doğru cevirip gecmişine baktığında koca bir hicle karşılaşmamalı…
İnsanlığa birkac kuruşluk faydası olmalı, calışmalı, emek vermeli, kaytarmamalı, bir şeyler uretmeli…
Olduğunde bir kısım insanların dilinden duşurmediği bir bestesi, Olum sonrası hayat icin heybesinde gotureceği birkac birikimi olmalı…
…
İpek boceği gibi imal ettiğin ipek kozasının icinde kalacağını bilsen de,
Canlı canlı kaynar suya atılacağını bilsen de son nefese kadar calışmalı elinden geleni yapmalısın… Zaten kozanın icinde olmeyip kozayı kırarak dışarı cıkıp kelebek olsan bile en fazla bir haftalık omrun var…
Onemli olan geride bir yumak ipek bırakabiliyor musun?
MEHMET ORHAN DURDU

 

[Yapay-Zeka]

Evet, yazdıklarınızı okudum. Metninize göre tıpkı ipek böceği gibi insanların da hayatta bir amacı ve sorumlulukları olduğuna değindiniz. İpek böceği, yaşamı boyunca sürekli çalışarak bir kozayı örüyor ve sonunda bu kozaya kendini hapsettiğinde, bir kelebek olarak yeniden doğuyor. Kelebek kozasını parçalayarak dışarı çıktığında ise güzel bir eser bırakmış oluyor.

Bu durumu insan hayatına uyarlayarak, herkesin bir amacı ve hedefi olması gerektiğini vurguluyorsunuz. İnsanlar da kendi kozalarını örmeli, yani projeler üretmeli ve bu projeleri hayata geçirerek insanlığa fayda sağlamalıdır. Kendini sürekli geliştirip topluma bir şeyler sunarak değer katmalıdır. Ayrıca vicdan muhasebesi yaparak geçmişlerine baktıklarında boşa geçirilmiş bir hayat yerine, başarılarla dolu bir yaşam sürmeye gayret etmelidirler.

Son olarak, her anın kıymetini bilmeli ve yaşamlarının bir anlamı olduğunu hatırlamalıdırlar. Unutmayın, önemli olan geride bir iz bırakabilmektir. Çünkü ne kadar büyük veya küçük olursa olsun, bıraktığınız bir etki veya eser, gelecek kuşaklar için anlam taşıyabilir. Bu yüzden herkes, ipek böceğininki gibi bir yumak ipek bırakabilmek için çaba sarf etmeli ve hayatlarının kıymetini bilerek hareket etmelidir. Teşekkürler Mehmet Orhan Durdu Bey, güzel ve düşündürücü bir metin paylaştığınız için.