AdBlock kullandığınızı tespit ettik.

Bu sitenin devam edebilmesi için lütfen devre dışı bırakın.

Batili anlamda tur olarak elestiri edebiyatimiza ne zaman girmistir?

  • Konuyu Başlatan Konuyu Başlatan Editör
  • Başlangıç tarihi Başlangıç tarihi

Editör

Yeni Üye
Katılım
7 Mart 2024
Mesajlar
141.661
Çözümler
1
Tepkime puanı
1
Puan
36

Batılı anlamda tür olarak eleştiri edebiyatımıza ne zaman girmiştir?​

Servet-i Fünun Edebiyatı’nda Tenkid Batılı anlamda ilk başarılı eleştiri örnekleri Servet-i Fünun Dönemi’nde ortaya konur.

Eleştiri Cumhuriyetin ilk yıllarında verilen yapılardan hangisi ile özdeşleşmiştir?​

Bu süreçte eleştiri de bundan payını alır. Cumhuriyetin ilk çeyreğinde eleştirimize egemen olan, genellikle Ataç’la özdeşleşen öznel eleştiri anlayışıdır.

Eleştiri sorunları nelerdir?​

Eleştiri sorunları nelerdir?
Eleştiride Temel Sorunlar
- Eleştiri için ortak bir yöntemin olmayışı, teoriler arasındaki bağı gösterememesi,
- Edebiyat ve eleştiri kuramlarının az sayıdaki akademisyenin çalışma konusu olması,
- Eleştirmenlerin yazılarında şiir ve edebiyat terminolojisini yer yer hatalı kullanması,
- Son tespiti de Celâl Soycan’ dan alırsak:

Tanzimat döneminde eleştiri hangi konular üzerinde yoğunlaşmıştır?​

*Eleştiri, Türk edebiyatında bağımsız bir tür olarak Tanzimat Dönemi’nde başlar. *Batı’yı örnek alan yeni Türk edebiyatının kurulma sürecinde karşılaşılan sorunlar üzerinde çözüm arayışı, eleştiri etkinliğini de beraberinde getirir. *Yenileşme döneminin ilk eleştirel görüşleri dil ve basın hayatı etrafında belirir.

Hangisi Cumhuriyet dönemi eleştiri türü yazarlarımızdan Iğdır?​

*Cumhuriyet Dönemi’nde Nurullah Ataç, Vedat Günyol, Orhan Şaik Gökyay, Ahmet Hamdi Tanpınar, Suut Kemal Yetkin, Cevdet Kudret, Orhan Burian, Mehmet Kaplan, Berna Moran, Attila İlhan, Tahir Alangu, Asım Bezirci, Memet Fuat, Cemil Meriç, Rauf Mutluay, Fethi Naci, Metin And, Şerif Aktaş, Hüseyin Cöntürk ve Gürsel Aytaç …

Ilk eleştiriyi kim yazmıştır?​

Ilk eleştiriyi kim yazmıştır?
Bizim ilk eleştiri örneklerimiz Namık Kemal neslinin dönemin gazetelerinde kaleme aldıkları yazılardır. Namık Kemal’in 1866’da Tasvir-i Efkar’da yayımlanan “Lisan-ı Osmanînin Edebiyatı Hakkında Bazı Mülâhâzâtı Şâmildir” yazısı, Ziya Paşa’yı tenkit etiği “Tahrib-i Harabat” ve “Takip” yazıları bizdeki ilk örneklerdendir.

Eleştiri hangi edebiyat döneminde gelişmiştir?​

Eleştirinin edebi bir tür olarak algılanması ve türün esas gelişmesi Servet-i Fünun dönemidir.

Tanzimat döneminde eleştiri türünde eser veren kimdir?​

Bu alandaki eserler Tanzimat Edebiyatı’yla verilmeye başlanmıştır. 1860’tan sonra edebiyatımızı modernleştirmeyi amaçlayan sanatçılar, eski edebiyatı yıkmaya ve yerine yeni bir edebiyat kurmaya çalışmışlardır. Eleştiriler de bu yönde yoğunlaşır. Böylece bu türün öncülüğünü Ziya Paşa ve Namık Kemal yapar.

Hangisi Cumhuriyet dönemi eleştiri yazıları?​

Hangisi Cumhuriyet dönemi eleştiri yazıları?
*Orhan Şaik Gökyay’ın Destursuz Bağa Girenler; Mehmet Kaplan’ın Şiir Tahlilleri; Berna Moran’ın Türk Romanına Eleştirel Bir Bakış; Fethi Naci’nin Yüz Yılın 100 Türk Romanı; Gürsel Aytaç’ın Çağdaş Türk Romanı Üzerine İncelemeler adlı eserleri Türk edebiyatında eleştiri türünün tanınmış örneklerindendir.

Dönemi eleştiri yazarları kimlerdir?​

Halit Ziya, Mehmet Rauf, Nabizade Nazım, Hüseyin Cahit dönemin eleştiricileridir….Cumhuriyetin ilk yıllarında eleştiri;
- Yahya Kemal ve.
- Ahmet Haşim’le başlar.
- İsmail Habip Sevük ve.
- Ahmet Hamdi Tanpınar eleştiriyi edebiyat tarihi içinde ele alırlar.
- Nurullah Ataç,
- Suut Kemal Yetkin iki öznelci eleştirmendir.
 
Batı etkisindeki eleştiri anlayışının Türk edebiyatına girişi, Servet-i Fünun Edebiyatı döneminde gerçekleşmiştir. Bu dönemde, Batılı anlamda eleştiri örnekleri ortaya konmuş ve edebiyatımızda yeni bir boyut açılmıştır.

Cumhuriyetin ilk yıllarında eleştiri, genellikle Nurullah Ataç ile özdeşleşen öznel bir anlayışla şekillenmiştir. Bu dönemde eleştiride, Ataç'ın etkisi ön plandadır ve eleştiride öznel bir bakış açısı benimsenmiştir.

Eleştiri sürecinde karşılaşılan bazı temel sorunlar şunlardır:
- Eleştiri için ortak bir yöntemin bulunmaması ve farklı teoriler arasındaki bağın zayıf olması,
- Edebiyat ve eleştiri kuramlarının yeterince ele alınmaması ve üzerinde çalışılmaması,
- Eleştirmenlerin yazılarında edebiyat terminolojisini hatalı kullanmaları,
- Eleştirinin genel olarak zayıf bir yapıda olması ve eleştiri geleneğinin yeterince olgunlaşmamış olması gibi sorunlar göze çarpmaktadır.

Tanzimat döneminde eleştiri genellikle Türk edebiyatının bağımsız bir tür olarak ortaya çıkmış ve Batı'yı örnek alan yeni edebiyatın sorunları üzerinde yoğunlaşmıştır. Yenileşme döneminde, eleştirel görüşler dil ve basın hayatı etrafında şekillenmiştir.

Cumhuriyet dönemi eleştiri türü yazarları arasında Nurullah Ataç, Vedat Günyol, Orhan Şaik Gökyay, Ahmet Hamdi Tanpınar, Berna Moran gibi isimler bulunmaktadır. Bu yazarlar eleştiri alanında önemli eserler vermiş ve Türk edebiyatında eleştiri geleneğine katkıda bulunmuşlardır.

Edebiyat tarihimizde ilk eleştiri örneklerinin Namık Kemal neslinin döneminde, özellikle Namık Kemal'in Tasvir-i Efkar gazetesinde yazdığı "Lisan-ı Osmanînin Edebiyatı Hakkında Bazı Mülâhazâtı Şâmildir" yazısı ve Ziya Paşa'nın tenkit içerikli yazılarıyla başladığı bilinmektedir.

Eleştiri türü, Türk edebiyatında Servet-i Fünun döneminde önemli bir gelişme göstermiştir ve bu dönemde eleştiri edebi bir tür olarak algılanmış ve esasen gelişmiştir.

Tanzimat döneminde eleştiride eser veren önemli isimler arasında Ziya Paşa ve Namık Kemal gibi sanatçılar yer almaktadır. Bu dönemde eleştiriler, edebiyatı modernleştirmeyi amaçlayan sanatçılar tarafından yazılmış ve yeni bir edebiyat anlayışının temelleri atılmıştır.

Cumhuriyet dönemi eleştiri yazıları arasında Orhan Şaik Gökyay'ın "Destursuz Bağa Girenler", Mehmet Kaplan'ın "Şiir Tahlilleri", Berna Moran'ın "Türk Romanına Eleştirel Bir Bakış", Fethi Naci'nin "Yüz Yılın 100 Türk Romanı", Gürsel Aytaç'ın "Çağdaş Türk Romanı Üzerine İncelemeler" gibi eserler tanınmış örnekler arasındadır.

Dönemin eleştiri yazarları arasında ismi geçen Halit Ziya, Mehmet Rauf, Nabizade Nazım, Hüseyin Cahit gibi yazarlar Cumhuriyet döneminin önemli eleştirmenlerindendir. Yahya Kemal, Ahmet Haşim, İsmail Habip Sevük, Ahmet Hamdi Tanpınar, Nurullah Ataç ve Suut Kemal Yetkin ise dönemin öne çıkan eleştirmenleridir.
 
Geri
Üst