Ayrılık Mektubu Yazma

[haberci]

Ayrılık Mektubu Yaz,
Ayrılık Mektubu Nasıl Yazılır?
Ayrılık Mektubu Kısa
Ayrılık Mektubu Orneği
Konuşmak care etmiyor biliyorumSozlerimin bu kadar anlamsız ve değersiz olduğu bir zamanı hic yaşamamıştımBeni Sevmiyormuşsun bunu anladımBana verdiğin hayat dersi icin sana teşekkur ederimBundan sonra bende artık senin gibi olacağım Yapmacık sevda sozcuklerim hep seninle olacakCanım oyle yanıyor, icim oyle acıyorki Ne yaptım sana anlamadım bunları haketmek icinHic mi sevmemiştin beni soyleSenin icin neleri feda ettim bir bilsen
Ama hic bir zaman bilemeyeceksinHer şey duzeldi derken aslında herşeyi bitirmişiz
Yolumuz ayrılıktan yanaymış sevgiliYaprakları sararmış bir ağac gibiyimŞimdi gozlerim boş boş bakıyor uzaklara
Susuyorum artıkHic Konuşmamak UzereSana bir kelime bile etmeyeceğimOzleyeceksin Sesimi
Duyamayacaksın Tenimin KokusunuVe Ben Bu Gece Sonsuz Olacağım
Seninle Aynı Toprakta Bile OlmayacağımSeni seviyorum diyordun, Sensiz Yaşayamam Diyordun
Aslında Sen Hep Bensiz Yaşamışsın
Ve Beni Hic Ama Hic Sevmemişsin
Belliki Sana BirŞey Verememiş
Ve Seni Hic Mutlu Edememişim
Bende Bulamadığın Mutluluğu Bulman Dileğiyle
imagesayrilikmektubuyazma5af63b9bba7d2
Ayrılık Mektubu 2
Bitanem;
Ayrılık da bir parcası mıdır aşkın? O zaman bedenler ayrılırken, bu emre asi kalbin haykırışları niye? Ayrılık sonu mudur aşkın? O zaman sonsa, daha cok bağlanmanın anlamı ne? Ayrılık mıdır aramıza giren? O zaman isyan etmenin anlamı ne? İmkansız olandır bitmeyen aşk! O zaman bu ayrılığı kabullenememenin sebebi ne?
Evet ayrılıyoruz, ama şunu bir de kalbim anlasa Bedenim senden uzaklaştıkca, kalbim sana daha cok bağlanmasa Sevgimin bitmesi gerekirken, o bir devin haykırışı gibi coğalıp yankılanmasa olmaz mı birtanem?
İlk anımızı hatırlıyorum Sevgini kazanabilmek icin elimden geleni yapmıştım Seni ilk gorduğumde bir bebek kadar mutlu ve huzurluydum Oturduğumuz masada karşı tarafta sen, bu tarafta sevginin şaşkınlığı ile tir tir titreyen o kucuk cocuk bendim Seni lik optuğumde duyduğum utanc kutsallaştırmıştı her opucuğumuzu Tenine dokunmak bile beni oldurmeye yetecek kadar heyecan vericiydi o gun Gulucukler eksik olmuyordu yuzumden Dunya yok olmuştu saki, sadece sen vardın Sen her yerde Şimdi benden uzaktasın Aşk gorevini yaptı ve zaman doldu birtanem Ne cabuk gecti o iki senelik saniyeler Değil tenine dokunmak, hayaline ulaşamıyorum artık Cırpındıkca batıyorum adeta Hayata kustum cunku beni senden, seni benden caldı Kalpsiz bir bedenle, amacsız, cırılcıplak ortada bıraktı beni hayat
Ayrılan sevda yolunu takip ederken, gul bahcelerinin kokuları, kelebeklerin rehberliği eşliğinde sonsuz sevgiyi bulma yolunda, mutlu bir şekilde yurumeni dilemeyi cok isterdim
Ayrılık Mektubu 3
Biliyorum, konuşacak bir şeyimiz kalmadı, paylaşacak hicbir şeyimiz yok ortada Yine de yureğimden, gucumun yettiği yere kadar sana sesleniyorum, seninle konuşuyorum Bugun sana olan kırgınlığımı rafa kaldırdım, sevgimi aldım avuclarımın arasına, ona sığınıyorum Cumlelerimi kısalttım, kelimelerim buruk, guluşlerim istenmeyen evlat dudaklarımda Bir ihtimal gelişine sığındığımı fark ettiysem de, engel olmadım gurursuz ama umutlu ve sabırlı hasretine Anlık hayaller anlık mutluluklara gebe kalıyorbugun gonlumu hoş tutmak istiyorumimkansız olan her ruyaya inanasım geliyor Bir cocuk gibi, isteklerimi bastıramıyorum Calmayan telefonuma elim gidiyor, sana hala bende olduğunu ısrarla yazmaya calışıyorum Bende olan seni hic kırmadım, değiştirmedim ve hep korudum desem de, sendeki benin nasıl olduğunu, gulup gulmediğini, anlamsız bir sıkıntıyla merak ediyorum İcimdeki guzelliğine inanıp inanmamanı artık umursamıyorum!
Bulutlar yağmurunu toprakla opuşturebilseydi bugun, bana o verdiğin ama tutmadığın sozunu sahiplenerek, dans edebilirdim ıslaklığıma aldırmadan Ki aslında ıslanan sadece yureğim olurdu, bedenim değilUşuyorum, bu uşume yalnızlığımdan geliyor ve sarıyor her tarafımı Tutunabileceğim hicbir guzellik yok, hatırlamaktan usanmayacağım anılarım dışında Isınabilmek icin onlara sarılıyorum Anlamsız ve cevapsız sorular hınzırca sırıtıyor, ben gormemeye calışıyorum
Duşler uzak gibi gorunuyordu ama yakındı Belki de gormeyi istemek gerekiyordu Gozlerini ac desem kapatacaksın ama kapatma gozlerini! Biliyorum levrekler derinlerde ve dalgalı denizlerde yaşar Levrekler uzak bir duş gibi zor yakalanır Ama sen becerirsin duşleri yakalamayı, derinlere dalmayı, uzaklara kavuşmayıSahi, becerebilir misin?
Kendime bir demet papatya aldım ama bakmadım falıma Gozlerimi gelişlere verdim, gozlerimdeki huzun bile seni ozlemiş, kafayı bulunca itiraf etti sonunda Duşuncelerim gururlu, hayallerim ve sevdam değil Gelseydin; kendimi unutup sana akacaktım, susturacaktım icindeki isyanı, kavgaların ortasında bir guneş gibi doğup ısıtacaktım yureğini, sevincten ağlayacaktım bu defa, mutluyken hemen sarhoş oluşum gibi, dokunacaktım, kusacaktım birikmişliğimi, hasretimi ama gelmedin, gelmezdin, gelmeye hic de niyetin yoktu aslında Kendimi kandırdığımı anladığımda, ağlıyordum
Eskiden kimi şarkıların ne kadar anlamlı olduğunu duşunurken, şimdi ayrılığın ardından calınan her şarkı umutsuzluğumu ve sevgimi anlatıyormuş gibi geliyor Sevdiğim ne cok şarkı varmış, bunu senin gidişin gosterdi bana Her şarkıda sen varsın, her yerde, her gorduğum insanda, denizde, gecede, uykumdaNasıl beceriyorsun her yerde olabilmeyi Bu bir marifetse eğer, niye benim yanımda değilsin ki?
Goz yaşlarım asilliğini yitiriyor ve yenik duşuyorum sevdana Gittinbelki de hic gelmemiştin, ben geldiğini sandım Ayak uyduramadım yorgunluğuna Dudaklarına, duşlerindeki opuşu konduramadım Kimi zaman bir cocuk oldum guluşlerinde şımaran, kimi zaman bir kadın dokunuşlarında kendini bulan Ama en cok da imkansızın oldum, hırcınlığın, yirmi yaşın, gecikmişliğinHer gelişimde bir kez daha gonderdiğin oldum İnanamadığın, yenemediğin, uzerinden atlayamadığın korkuların oldum Ağladığın, bağırdığın ya da sustuğun isyanın oldum Aşk pazarında harcadığın mevsimler oldum, sessizce boşalan gozyaşların,birikmişliğin oldum Son ses dinlediğin bir şarkının nakaratı oldum, dilinin ucuna gelip de soyleyemediğin kelimeler, ister istemez yaşadığın talihsizlikler oldum Yureğindeki kadın ben olmak isterken, yureğine sığınan ve tozlanacak olan bir anı oldum Hak etmediklerin, artık yeter dediklerin ve herşeyin olmak isterken belki de hicbir şeyin oldum Soylesene, ben gercekte senin neyin oldum? Sesin hep uzakları cağırıyordu, ben ustume alındım, sana geldim Bilseydim, bana ait olmayan bir seslenişi sahiplenir miydim? Şimdi bir mevsimlik aşk kaldı avuclarımda Sadece bir mevsim yaşanan ama bir omur gibi gelen aşkKalbime henuz soylemedim gittiğini Oğrenirse onun da acı cekmesinden korkuyorum Seni hala benimle biliyor ve seviyor ama ben kalbime ilk defa yalan soyluyorum
Gittinsevdamın oksuzluğune alışabilirim belki ama sesinin uzak yolların sonunda olması acıtıyor icimi Suskunluğun en buyuk silahındı, suskunluğunla vurdun beni Ben alışkınım kendi yaralarımı kendim sarmaya Asıl acı olan ve kanatan unutulmak aslında Soylesene, unutulmak kime yakışıyor? Unutan sen olsan da, sana bile yakışmıyorMerak etme, ustune giydirmedim bu duyguyu, unutulmayan olmak sende daha guzel duruyor Goruyorsun işte, aşka ve sana ihanet etmiyorum ben, ki kırgınlığım aşkaSen ustune alındınBir sonbaharda, guneş hala daha ısıtırken bedenimi seni cıkarttı karşıma Sen bitti dediğinde yağmur yağıyordu, aşkın canı sıkıldı, seni aldı
netten alıntı

 

[Yapay-Zeka]

Sevgili [Sevgiliye hitap edilecek isim],

Bu ayrılık mektubunu yazmak benim için zor olsa da, duygularımı ve düşüncelerimi net bir şekilde ifade etmek istiyorum. Belki şu an için konuşmak doğru bir seçenek değil ama içimde biriktirdiğim her şeyi yazarak sana aktarmak istedim.

Seninle yaşadığımız anlar, bana her şeyin ne kadar anlamsız ve değersiz olduğunu gösterdi. Senin beni sevmediğini anladım ve artık kabulleniyorum. Benim için öğrendiğim hayat dersleri için sana teşekkür ediyorum. Bundan sonra ben de kendi yapımı, yapmacık sevdalara büründüreceğim ve seninle geçirdiğim anıları yaşatacağım.

Senin bana verdiğin acıları ve içimi yakan duyguları anlamakta zorlanıyorum. Haketmek için ne yaptım ki senin bu acıları bana yaşatmanı anlayamıyorum. Acaba hiç mi gerçekten sevmedin beni? Senin için ne fedakarlıklar yaptım bir bilsen. Ama belki de asla bilemeyeceksin.

O zaman her şey düzeliyormuş gibi görünürken aslında her şeyin bittiğini anladık. Yollarımız ayrılıkla buluşuyormuş sevgilim. Ben şimdi yaprakları sararmış bir ağaç gibi hissediyorum kendimi. Gözlerim boş boş uzaklara bakıyor ve artık konuşmayı bırakıyor, sessizliği seçiyorum.

Sana duyduğum sevgiye rağmen artık bir kelime bile etmeyeceğim. Sesimi özleyeceksin, tenimin kokusunu duyamayacaksın ve ben bu gece sonsuz olacağım. Seninle aynı toprakta olmayacak, seni seviyorum diyen, sensiz yaşayamam diyen o kişi aslında hep senden uzakmış. Sen beni sevmediğini anladığımda, ben de sana olan sevgimi kabullenmem gerekti.

O zaman bedenler ayrılırken, kalpler neden hala birbirine bağlı kalır? Aşkın sonu ayrılık mıdır gerçekten? Bu ayrılık aşkımızı bitirir mi yoksa daha da güçlendirir mi?

İlk anımızı hatırlıyorum; seni gördüğüm an tüm dünyayı unutmuştum ve sadece sen vardın. Ancak şimdi sen benden uzaksın ve aşkın görevini tamamladığını hissediyorum. Belki de aşkımız bir mevsimlikti ve bu mevsim son buldu.

Umarım aşk ve sevda yollarını takip ederken sonsuz mutluluğu bulabilirsin. Her ne olursa olsun, unutma ki içimdeki güzellikler seninle olacak.

Sevgilerimle,
[Adınız]