Atabeylik, eski Türk devletlerinde özellikle Selçuklularda görülen bir unvandır. Genellikle şehzade eğitiminden sorumlu olan ya da bağımsız bir eyaletin yönetiminden sorumlu olan vezirlere verilen unvandır. Atabeyler, genç şehzadelerin eğitiminden sorumluydu ve aynı zamanda devletin günlük işlerini yönetmekten de sorumluydular. Aynı zamanda atabeyler genellikle şehzadelerin danışmanları ve rehberleri olarak da işlev görürlerdi. Atabeylik, Türk tarihinde önemli bir görev ve unvan olarak kabul edilir.
