Anne Baba Çocuk İlişkisi

[SoruCevap]

Çocuk, kendini söz edebilmeyi, kendi kendini yöneten bir birey olabilmeyi ailesinden öğrenir. Bilhassa anne-baba, çocuğun kişiliğinin oluşumunda temel rolü olan özdeşim modelleridir. Çocuk bu özdeşim modellerini kendine örnek alır ve adeta onların hayat biçimlerini taklit yoluyla öğrenir. Bu öğrenme süreci içinde, onun, sevgiye inanca yani etrafındakilere inanmaya, bağımsızlığa, diğer bir deyişle büyüdükçe birtakım şeyleri kendi başına yapabilmeye gereksinimi vardır.

Çocuklarla bağlantı kurabilmenin en uygun yolu evvel çocuğu duymak, dinlemek ve dediğini anlamaya çalışmaktır. Dinleme, anne-baba, çocuk ortasındaki muahedeyi kolaylaştırır. Bebek gelişimi ve çocuk gelişimi, anne baba çocuk bağlantısının yanlışsız sağlanmasıyla lakin düzgün bir ilerleme kaydeder.Aile içi münasebetlerin sağlam olmasının ihtiyacı bu sebeptendir. Ebeveynler çocukların benliklerini geliştirmek istiyorlarsa onlara sözlerle değil davranışlarla örnek olmalıdır.

Erken çocukluk devrindeki çocuklar, nasıl irtibat kuracaklarını öncelikle anne babalarını izleyerek öğrenirler ve sonuçları gözleyerek yeni davranışlar oluştururlar. Sağlıklı bir anne-baba çocuk bağlantısında, bağlantı dolaysız ve açıktır. Anne-babaların çocuklarına gerçek ve tesirli ileti verebilmesi için irtibat kurma prosedürlerini bilmeleri ve birtakım kurallara dikkat etmeleri gereklidir

Çocukta toplumsal alakaların gelişmesinde de, anne-çocuk alakası değerli bir fonksiyona sahiptir. Anne ile çocuk ortasında kurulan sağlıklı irtibat, çocuğun öbürleri ile olumlu ilgiler kurması için temel oluşturur. İnançlı bağlanma geliştiren çocuklar, ileride yaşıtları ortasında önder, toplumsal açıdan ilgili, oburlarının ilgisini çeken, öğrenmeye istekli, etrafı ile ilgili ve işbirlikçi olarak tanımlanmışlardır.

Ebeveynlerin çocuklarına uygun biçimde hudut koymaları, çocuğun yargılama marifetinin ve vicdanının gelişmesini sağlar. Ayrıyeten, çocuğun etrafını, olayları anlaması ve öğrenmesi sürecine de yardımcı olur. Anne-babalar, öncelikle çocuklarını tanımalı; onları, ilgi ve yetenekleri doğrultusunda yönlendirilmelidirler. Bu mevzuda, kendi tutku ve dileklerine nazaran kıymetlendirme yapmamalıdırlar.