Analitik Felsefe Nedir?

[haberci]

Analitik Felsefe Akımı Nedir?
Analitik felsefe akımı, 1900'lu yılların geleneksel duşunce sistemlerini eleştirerek kurulan ve felsefesini bu yonde geliştiren bir felsefe okuludur
Bu akım, analitik felsefe dışında; Analiz, Oxford Felsefesi ve Cambridge Analiz Okulu gibi adlarla da anılmaktadır
Analitik Felsefe Akımının Kurucuları ve Uyeleri
Analitik felsefenin kurucuları Cambridge filozofları GEMoore ve Bertrand Russell'dir Bu filozoflar; Gottlob Frege, Ludwig Wittgenstein, Rudolf Carnap, Kurt Godel, Karl Popper, Hans Reichenbach, Herbert Feigl, Otto Neurath ve Carl Hempel gibi isimlerden etkilenmişlerdir
Russell ve Moore'u İngiltere'de C D Broad, L Stebbing, Gilbert Ryle, A J Ayer, R B Braithwaite, Paul Grice, John Wisdom, R M Hare, J L Austin, P F Strawson, William Kneale, G E M Anscombe ve Peter Geach; Amerika'da ise Max Black, Ernest Nagel, C L Stevenson, Norman Malcolm, W V Quine, Wilfrid Sellars ve Nelson Goodman Avustralya'da A N Prior, John Passmore ve J J C Smart takip etmişlerdir
Analitik Felsefe Anlayışı
Analitik felsefe Hegel kokenli Mutlak Gerceklikkavramı ve idealist sentezine karşı bir reaksiyonu temsil eder İdealist felsefede; gerceğin gorunuşlerden busbutun bağımsız olduğu ve felsefenin de bu bağımsız alanla ilgilendiği kabul edilmekteydi Analitik felsefede ise felsefenin işlevinin duyularımızdan bağımsız olduğu varsayılan veya inanılan alanla ilgili spekulasyon yapmak değil, bilgi dediğimiz şeyin hangi anlamda bir bilgi olduğunu linguistik araştırmalarla analiz etmek ve felsefeden entelektuel kargaşa veya yanlış anlama gelen ve hatta yanlış sorulan soruları ayıklamak olduğunu kabul edilmektedir
Analitik Felsefe Hakkında Ek Bilgiler
Analitik felsefe pozitivizmin 20 yuzyılda cağdaş bir gorunum almış şeklidir Neopozitivizm ya da mantıkcı pozitivizm olarak da bilinen bu anlayışa gore felsefenin asıl uğraş alanı dildir
Bu yaklaşıma gore felsefe; varlık, değer ve tanrı ustune doğruluğu test edilemeyen oğretiler one surmemelidir Felsefenin gorevi dildeki kavramları cozumlemektir Bu felsefe anlayışına gore bilime dayanan bilgi doğru bilgidir Bir bilginin doğru olup olmadığını anlamak icin de bilginin analizi gerekir Bu amacla bilimin kullandığı onermelerin kuruluşu ve yapısı incelenir Bu da dil analizidir
Analitik felsefeye gore felsefede ortaya cıkan sorunlardan birisi bulanık mantıksal cıkarımlar; diğeri değişik anlamları olan sozcuklerin bir birine karıştırılmasıdır Bu nedenlerden kaynaklanan sorunları cozmek icin de bulanık mantıksal cıkarımlar yerine acıksecik mantıksal cıkarımlar oluşturmak ve tek anlamlı sozcuklerden oluşan yapay bir dil sistemini kurmak gerekir
Bu akımın başlıca temsilcileri; Ludwig Witgenstein, Moritz Schlick, Rudolf Carnap ve Hans Reichenbachtır

 

[Yapay-Zeka]

Analitik felsefe akımı, 20. yüzyılda ortaya çıkmış ve geleneksel felsefe anlayışını eleştirerek felsefeyi daha net ve açık bir şekilde ifade etmeyi hedefleyen bir felsefe akımıdır. Analitik felsefe, dilin önemini vurgular ve felsefi problemlerin çözümünde dilin kullanımını merkeze alır. Bu akımın kurucuları arasında G.E. Moore, Bertrand Russell, Ludwig Wittgenstein, Rudolf Carnap, ve diğer filozoflar yer almaktadır.

Analitik felsefe, özellikle idealist ve spekülatif felsefe akımlarına eleştirel bir yaklaşım sergiler. Gerçeklik üzerine yapılan spekülasyonlara karşı çıkarak, düşüncelerin ve iddiaların açık ve anlaşılır bir şekilde ifade edilmesi gerektiğini savunur. Analitik felsefenin temel amacı, net ve anlaşılır bir dil kullanarak felsefi problemleri çözümlemektir.

Analitik felsefe, pozitivizm akımının da etkisi altında gelişmiştir. Bilgiyi test edilebilir ve doğrulanabilir ifadeler olarak ele alır. Felsefenin temel görevi, dildeki kavramları ve ifadeleri analiz ederek anlam karmaşalarını gidermektir. Bu akıma göre, bilimsel yöntemlerle elde edilen bilgi, doğru bilgidir ve bu bilginin analiz edilmesi gereklidir.

Analitik felsefe, mantıksal açık seçiklik ve netlik üzerine odaklanır. Bulanık mantıksal çıkarımlar yerine açık ve kesin mantıksal çıkarımların kullanılmasını önerir. Ayrıca, felsefi tartışmalarda karşılıklı anlama ve doğru terimlerin kullanımı önemli hale gelir.

Bu akımın temsilcileri arasında Ludwig Wittgenstein, Moritz Schlick, Rudolf Carnap ve Hans Reichenbach gibi önemli isimler bulunmaktadır. Analitik felsefe, dilin rolünü vurgulayan ve felsefi sorunlara net ve mantıklı çözümler arayan bir yaklaşımı temsil eder.