Alıştım, Dış Kapının Mandalı Olmaya !

[SoruCevap]

Alıştım, Dış Kapının Mandalı olmayaAlıştım…
Alıştım acılarımın ağlamasına,
Alıştım kimliksiz gezinmeye…
Sevdanın her köşe başında cinnet geçirmeye alıştım
Alıştım…
Hasta benizli bir hayal uğruna yıktığım heykellerin lanetine

Korku…
Şüphe…
Bencillik adına ne varsa bütünü yoldaşı oldu ruhumun,
Yokluğun belasına düştü çareler,
Çürümeye yüz tutmuş nefsime dar gelmiyor artık yalanlar,
Alıştım…
Kul olduğum sevdanın dış kapı mandalı olmaya
Alıştım…
Alıştım, ölmeden ölmenin tarifini sabır lisanıyla içime yazmaya

Edebi kesilmiş bir sine uğruna…
İnsan bellediğim…
Aç karınlı dehlizlerin beynimi çatlatan çıngırak sesine alıştım,
Sinsi gölge…
Fahişe yatak…
Cılız ölüm adına ne varsa bütünü musallat oldu cismime

Yarı çıplak kahkaha ile…
Çakır keyf yobazlık da cabası,
Bulutların kanatları bile alıştı…
Asri mezarlık raporlu ’’Aşk’’ şiirlerime

Alıştım işte…
Alıştım, her gece odamda yangın çıkaran ihanetlere
Alıştım,Alıştım işte DIŞ KAPININ MANDALI OLMAYA