Aile İçi İletişim Nasıl Olmalı?

[SoruCevap]

Aile İçi İletişim Nasıl Olmalıdır?

Kişilerin birbirlerine bilinçli veya bilinçsiz olarak iletmek istedikleri duygu ve düşüncelerini aktardıkları süreçtir iletişim.


İçeriği ne olursa olsun, bir sorunu çözmek için insanlar düşünce alışverişinde bulunurlar bir başka deyişle, iletişim kurarlar. Uygar konuşma ve tartışma becerisinin gelişmemiş olduğu toplumlarda, bir sorunu çözmek için başlatılan etkileşim, kısa sürede sürtüşme ve çatışmaya dönüşür. Böylece, var olanı çözmek şöyle dursun, soruna yenileri eklenir.


Bir insanın ilişkilerinin niteliği de o insanın yaşamının kalitesini gösterir. Karşılıklı ilişkilerde yaşanan sorunlar genelde iletişim yani düşünce alışverişi sorunlarıdır ve yaşamın değişik yönlerinde kendini gösterir. Aile yaşamınızda anne-babanızla aranızda bu tür sorunlar yaşanabilir: Fikirlerinizi dinlemiyor, düşüncelerinizi sürekli olarak bir kenara atıyor olabilirler. Ne zaman konuşmaya kalkarsanız, kendinizi bir tartışma içinde buluyor olabilirsiniz. Bu tür iletişim sorunları, eşiniz, arkadaşlarınız arasında da söz konusu olabilir. Bu nedenle iletişim sadece konuşmak değildir. İletişim aynı zamanda;

Ne söylediğinizi bilmek,

Bunu ne zaman ,

Nerede,

En iyi nasıl söyleneceği hususunda fikir yürütmek,

Olayları basite indirgeyerek sunabilmek,

Akıcı bir dille ve karşınızdaki kişiyle göz kontağı kurarak konuşabilmek,

Dikkati yoğunlaştırabilmek ve karşınızdaki kişinin verilen mesajı anlayıp anlamadığını kontrol edebilmektir.


Bu noktalara dikkat ederek Anne – baba ve çocuk arasında kurulan olumlu iletişim de ailenin mutluluğunu artırır. Ayrıca çocuğun bu iletişim tarzını model alarak hayatı boyunca sağlıklı sosyal ilişkiler kurmasına yardımcı olur ve kendini ifade yeteneği ile özgüvenini güçlendirir.

İki kişi ya da kişiler arasında kurulacak İletişim, iki yaşındaki çocuk için de, ergenlik çağındaki çocuk için de aynıdır ve özsaygının hem de karşılıklı saygının anahtarıdır.

Anne – Baba ve Çocuk Arasındaki Olumlu İletişimin Temel İlkeleri Şunlardır:


Çocuğunuzun kendisiyle ilgilendiğinizi, ihtiyacı olduğunda yardım edeceğinizi bilmesini sağlayın.


Çocuğunuz sizinle konuşmak istediğinde televizyonu kapatın veya gazeteyi elinizden bırakın.


Çocuğunuz size önemli bir şey söylemeye çalışırken telefon görüşmesi yapmaktan kaçının.


Başka insanların özellikle dâhil olması gerekmediği sürece, konuşmalarınızı özel tutun. Unutmayın, çocuğunuzla aranızdaki en iyi iletişim etrafta başka insanlar yokken gerçekleşir.


Çocuğunuzu başka insanların önünde utandırmak veya güç duruma düşürmek sadece içerleme ve düşmanlık duyguları hissetmesine neden olur, iyi bir iletişime değil.


Çocuğunuzun tepesinden konuşmayın. Konuşurken fiziksel olarak çocuğunuzun düzeyine inin ve onunla göz teması kurmaya özen gösterin.


Çocuğunuzun bir davranışı ya da bir olay nedeniyle çok sinirliyseniz, objektif davranamayacağınız için, yeniden sakinleşene kadar iletişim kurmaya çalışmayın. Beklemek, yatışmak ve çocukla daha sonra konuşmak en iyisidir.


Çok yorgunsanız aktif bir dinleyici olabilmek için daha fazla çaba harcamanız gerekecektir. Gerçek bir aktif dinleme kolay iş değildir ve bedeniniz ve zihniniz yorgunken daha da zorlaşacaktır.


Dikkatle ve nazik bir şekilde dinleyin. Çocuğunuz bir şey anlatmaya çalışırken sözünü kesmeyin. Çocuğunuza arkadaşlarınıza gösterdiğiniz nezaketi gösterin.


Olayların nedenini sormayın, ne olduğunu sorun.


Çocuğun anlatmaya çalıştığı durum hakkında önceden bilgi sahibiyseniz, bunları çocuğunuzla paylaşın.


“Senin için neyin iyi olduğunu ben biliyorum”, “Sadece dediğimi yap, sorun çözümlenecektir” ya da “Ben sözümü bitireyim sen de konuşacaksın” gibi cümleleri, telkinlerde bulunmayı ve ahlaki açılardan kınamayı en az düzeyde tutun. Bunlar açık iletişim kurma ve bu açıklığı devam ettirmeye yardımcı olmayacaktır.


“Aptal, budala, tembel” gibi aşağılayıcı sözler kullanmayın.


Çözüme yönelik somut adımlar geliştirmesi için çocuğa yardımcı olun.


Çocuğu yaptığı veya yapmadığı şeylerden dolayı değil, kendisi olduğu için kabul ettiğinizi gösterin.

Çocuğun açık iletişimi sürdürmesini destekleyin. Bunu, çocuğu olduğu gibi kabul ederek ve gösterdiği iletişim çabalarını takdir ederek sağlayabilirsiniz.
Kaynak: