Ağırlık Nedir? Ağırlık nedir? Ağırlık neyle ölçülür? Ağırlık bir kuvvetmidir
Ağırlık bir kuvvet olup; kg-kuvvet, gr-kuvvet, dyn ve newton birimleri ile ifade edilir. 1 kg-kuvvet= 1000 gr-kuvvet=9,81 newtondur. 1 gr-kuvvet= 981 dyndir. ağırlık, kuvvet ölçen aletlerle, yani dinamometrelerle ölçülür.
Yerçekimi kuvveti, ekvatordan kutuplara Doğru gittikçe artar. Yeryüzü seviyesinden yükseklere çıktıkça da yerçekimi kuvveti azalır. Bu sebepten dol ayı da bir cismin ağırlığı sabit değildir. Gerçekte bu değişmeler çok azdır. Ekvatordaki ağırlığı 97,8 kg-kuvvet olan bir Cisim, kutupta 98,3 kg-kuvvet yani 0,5 kg-kuvvet daha ağır gelir. istanbulda deniz kenarındaki ağırlığı 98 kg-kuvvet olan bir cisim, yerden 32 km yükseklikte 97 kg-kuvvet gelir.
Ağırlık ve kütle, farklı iki kavramdır ve farklı birimlerle ölçülürler. Kütle ile ağırlık kavramları arasında bir bağıntı mevcuttur. Ağırlık P, kütle m, yerçekimi ivmesi g ile gösterilirse, bu bağıntı: P=mg şeklinde ifade edilir.
Bir cismin ağırlık merkezi: Bir cismin en küçük parçalarına etki eden yerçekimi kuvvetlerinin bileşkesi, o cismin ağırlığını verdiği gibi, bu bileşkenin tatbik noktası da, cismin ağırlık merkezini verir.
Homogen olmak şartıyla bazı geometrik şekillerin ağırlık merkezleri şöyledir:
Dik Dörtgen, kare, paralelkenar ve eşkenar dörtgende; köşe Genlerin kesiştiği nokta.
Daire ve kürede, merkez.
Silindirde, eksenin ortası.
üçgende, kenar ortayların kesiştiği nokta.
Ağırlık merkezinin tayinini ilk defa ele alan, müslüman astronomi alimlerinin büyüklerinden Ebu Sehl Kuhidir. (1014 senesinde vefat etmiştir.) basınç ve ağırlık merkezlerinin hesaplanmasında geometrik metodları kullandı. Ebu Sehlin bu konudaki çalışmaları, ondan asırlar sonra 19. yüzyılda A.F. Mabius tarafından ele alınmıştır.
Günümüzde özellikle Batı bilim dünyasında ve onların tesiri altında kalan Doğulularda yaygın olan kanaate göre ünlü yerçekim Kanunu, ingiliz bilim adamı Newton tarafından keşfedilmiştir. Halbuki, bu mevzuda ilk defa fikir ort Aya atıp, incelemelerde bulunan islam alimi Birunidir (973-1049). Bu husu su bilim tarihçisi Karl Boyer de, History of Mathematics adlı eserinde açıkça itiraf etmektedir.
Ağırlık bir kuvvet olup; kg-kuvvet, gr-kuvvet, dyn ve newton birimleri ile ifade edilir. 1 kg-kuvvet= 1000 gr-kuvvet=9,81 newtondur. 1 gr-kuvvet= 981 dyndir. ağırlık, kuvvet ölçen aletlerle, yani dinamometrelerle ölçülür.
Yerçekimi kuvveti, ekvatordan kutuplara Doğru gittikçe artar. Yeryüzü seviyesinden yükseklere çıktıkça da yerçekimi kuvveti azalır. Bu sebepten dol ayı da bir cismin ağırlığı sabit değildir. Gerçekte bu değişmeler çok azdır. Ekvatordaki ağırlığı 97,8 kg-kuvvet olan bir Cisim, kutupta 98,3 kg-kuvvet yani 0,5 kg-kuvvet daha ağır gelir. istanbulda deniz kenarındaki ağırlığı 98 kg-kuvvet olan bir cisim, yerden 32 km yükseklikte 97 kg-kuvvet gelir.
Ağırlık ve kütle, farklı iki kavramdır ve farklı birimlerle ölçülürler. Kütle ile ağırlık kavramları arasında bir bağıntı mevcuttur. Ağırlık P, kütle m, yerçekimi ivmesi g ile gösterilirse, bu bağıntı: P=mg şeklinde ifade edilir.
Bir cismin ağırlık merkezi: Bir cismin en küçük parçalarına etki eden yerçekimi kuvvetlerinin bileşkesi, o cismin ağırlığını verdiği gibi, bu bileşkenin tatbik noktası da, cismin ağırlık merkezini verir.
Homogen olmak şartıyla bazı geometrik şekillerin ağırlık merkezleri şöyledir:
Dik Dörtgen, kare, paralelkenar ve eşkenar dörtgende; köşe Genlerin kesiştiği nokta.
Daire ve kürede, merkez.
Silindirde, eksenin ortası.
üçgende, kenar ortayların kesiştiği nokta.
Ağırlık merkezinin tayinini ilk defa ele alan, müslüman astronomi alimlerinin büyüklerinden Ebu Sehl Kuhidir. (1014 senesinde vefat etmiştir.) basınç ve ağırlık merkezlerinin hesaplanmasında geometrik metodları kullandı. Ebu Sehlin bu konudaki çalışmaları, ondan asırlar sonra 19. yüzyılda A.F. Mabius tarafından ele alınmıştır.
Günümüzde özellikle Batı bilim dünyasında ve onların tesiri altında kalan Doğulularda yaygın olan kanaate göre ünlü yerçekim Kanunu, ingiliz bilim adamı Newton tarafından keşfedilmiştir. Halbuki, bu mevzuda ilk defa fikir ort Aya atıp, incelemelerde bulunan islam alimi Birunidir (973-1049). Bu husu su bilim tarihçisi Karl Boyer de, History of Mathematics adlı eserinde açıkça itiraf etmektedir.