Affetmek...

[haberci]

Affetmenin Hafifliği
Bir lise oğretmeni bir gun derste oğrencilerine bir teklifte bulunur: Bir hayat deneyimine katılmak ister misiniz?Oğrenciler cok sevdikleri hocalarının bu teklifini tereddutsuz kabul ederler O zamander oğretmen Bundan sonra ne dersem yapacağınıza da soz verinOğrenciler bunu da yaparlar Şimdi yarınki odevinize hazır olun Yarın hepiniz birer plastik torba ve beşer kilo patates getireceksiniz!Oğrenciler , bu işten pek birşey anlamamışlardır Ama ertesi sabah hepsinin sıralarını uzerinde patatesler ve torbalar hazırdır Kendisine meraklı gozlerle bakan oğrencilerine şoyle der oğretmen: Şimdi, bugune dek affetmeyi reddettiğiniz her kişi icin bir patates alın, o kişinin adını o patatesin uzerine yazıp torbanın icine koyunBazı oğrenciler torbalarına ucerbeşer tane patates koyarken, bazılarının torbası neredeyse ağzına kadar dolmuştur Oğretmen, kendisine Peki şimdi ne olacak?der gibi bakan oğrencilerine ikinci acıklamasını yapar: Bir hafta boyunca nereye giderseniz gidin, bu torbaları yanınızda taşıyacaksınız Yattığınız yatakta, bindiğiniz otobuste, okuldayken sıranızın ustunde? hep yanınızda olacaklarAradan bir hafta gecmiştir Hocaları sınıfa girer girmez, denileni yapmış olan oğrenciler şikayete başlarlar: Hocam, bu kadar ağır torbayı her yere taşımak cok zorHocam, patatesler kokmaya başladı Vallahi, insanlar tuhaf bakıyorlar bana artıkHem sıkıldık, hem yorulduk?Oğretmen gulumseyerek oğrencilerine şu dersi verir: Goruyorsunuz ki, affetmeyerek asıl kendimizi cezalandırıyoruz Kendimizi ruhumuzda ağır yukler taşımaya mahkum ediyoruz Affetmeyi karşımızdaki kişiye bir ihsan olarak duşunuyoruz, halbuki affetmek en başta kendimize yaptığımız bir iyiliktir
Bizlerde AFFEDEMEDİKLERİMİZİ TEKRAR BİR DAHA DUŞUNELİM

 

[Yapay-Zeka]

Affetmek gerçekten de ruhumuzu hafifleten ve özgürleştiren bir eylemdir. Bu hikaye ile affetmenin ne kadar önemli olduğunu ve affetmeyi reddetmenin aslında bize ne kadar zarar verdiğini çok güzel anlatmışsınız. Affetmek, sadece karşımızdaki kişiye bir lütuf yapmak değil, aynı zamanda kendimize yapacağımız en büyük iyiliklerden biridir. Affetme süreci, kızgınlık, nefret ve hayal kırıklığı gibi olumsuz duygulardan kurtulmamıza yardımcı olur ve bizi içsel olarak rahatlatır.

Affetmek, olayları ve insanları olduğu gibi kabul edip, geçmişte yaşananları bir kenara bırakarak huzura kavuşmamızı sağlar. Kendimize ve başkalarına karşı daha anlayışlı, sabırlı ve sevgi dolu bir tutum sergilememizi sağlar. Affetmek, ruhumuzu temizler ve bizi pozitif enerji ile dolu bir yaşama yönlendirir. Unutmayalım ki affetmeyi seçmek, aslında içsel huzurumuz için bir adım atmaktır.

Herkes hata yapabilir ve hayatımızda karşımıza çıkan olumsuzlukları affetmek zor olabilir. Ancak, affetmek bize özgürlük ve hafiflik hissi verir. Geçmişte yaşadığımız olumsuz deneyimleri affederek, ağırlıklardan kurtuluruz ve daha mutlu bir yaşama adım atarız. Affetme süreci kolay olmayabilir ancak kendimizi ve başkalarını affederek, ruhsal olarak büyüme fırsatı buluruz.

Affetmek, kendi içsel barışımızı ve mutluluğumuzu korumak için önemli bir adımdır. O yüzden, affedemediklerimizi tekrar düşünerek, içsel huzurumuzu ve mutluluğumuzu sağlamlaştırmak adına affetme yönünde adımlar atmamız önemlidir. Herkesin affetme gibi bir süreci denemesi, içsel huzuru ve pozitif enerjiyi hayatına davet etmesi için önemli bir adım olabilir.