Affet Babacığım

[haberci]

Evlendiğinden beri evinde kalan babası yuzunden eşiyle surekli tartışıyordu Eşi babasını istemiyor ve onun evde bir fazlalık olduğunu duşunuyordu Tartışmalar bazen inanılmaz boyutlara ulaşıyordu Yine boyle bir tartışma anında; eşi, butun bağları kopardı ve Ya ben giderim, ya da baban bu evde kalmayacakdiyerek rest cekti Eşini kaybetmeyi goze alamazdı
Babası yuzunden cıkan tartışmalar dışında mutlu bir yuvası, sevdiği ve kendini seven bir eşi ve birde cocukları vardı Eşi icin cok mucadele etmişti evliliği sırasında Ailesini ikna etmek icin cok uğraşmış ve cok sorunlarla karşılaşmıştı Hala onu olurcesine seviyordu
Caresizlik icinde ne yapacağını duşundu ve kendince bir cozum yolu buldu Yıllar once avcılık merakı yuzunden kendisi icin yaptırdığı kulube tipi dağ evine goturecekti babasını Haftada bir uğrayacak ve ihtiyacı neyse karşılayacak,boylelikle eşiyle de bu tur sorunlar yaşamayacaktı
Babasına lazım olacak butun malzemeleri hazırladıktan sonra yatalak babasını yatağından kaldırdı ve kucakladığı gibi arabaya attı Oğlu Can, Baba bende seninle gelmek istiyorumdiye ısrar edince onu da arabaya aldı ve birlikte yola koyuldular
Karakışın tam ortalarıydı ve korkunc bir soğuk vardı Kar ve tipi yuzunden yolu zor seciyorlardı Minik Can, surekli babasına Baba nereye gidiyoruz ?diye soruyor ama cevap alamıyordu Ote yandan; nereye goturulduğunu anlayan yaşlı adamsa gizli gizli gozyaşı dokuyor oğlu ve torununa belli etmemeye calışıyordu
Saatler suren zorlu yolculuktan sonra dağ evine ulaştılar Epeydir buraya gelmemişti Baraka tipindeki dağ evi artık curumeye yuz tutmuş, tavan akıyordu Barakanın bir koşesini temizledi hazırladı ve arabadan yuklendiği yatağı oraya itina ile serdiSonra diğer malzemeleri taşıdı en son da babasını sırtlayarak yatağa yerleştirdi
Tipi, adeta barakanın icinde hissediliyordu Barakanın icinde fırtına vardı adeta Caresizlik icinde babasını izledi Daha şimdiden uşumeye başlamıştıYarın yine gelir bir yorgan ve birkac battaniye getiririm diye duşundu
Oyle uzgundu ki, dunya başına gocuyor gibiydi O, bu duygular icindeyken babası, yureğine bıcak saplanmış gibiydi Yıllarca emek verdiği oğlu tarafından bir barakaya terk ediliyordu Gururu incinmişti, ici yanıyordu ama belli etmemeye calışıyordu Minik Can ise olanlara hicbir anlam veremiyordu Anlamsızca ama dedesinden ayrılacak olmanın vermiş olduğu uzuntuyle sadece seyrediyordu
Artık gitme zamanıydı Babasının yatağına eğildi, yanaklarını ve ellerini defalarca optuBeni affet der gibi sarıldı, kokladı Artık ikisi de kendine hakim olamıyor ve hıckıra hıckıra ağlıyordu Buna mecburum der gibi baktı babasının yuzune ve Can'ın elini tutup hızla barakayı terketti Arabaya bindiler
Can yola cıktıklarında ağlamaya başladı, neden dedemi o soğuk yerde bıraktın diye Verecek hicbir cevap bulamıyordu, annen boyle istiyor diyemiyordu
Can: Baba, sen yaşlandığında ben de seni buraya mı getireceğim?diye sorunca dunyası başına yıkıldı O sorunun yoneltilmesiyle birlikte deliler gibi geri cevirdi arabayı Barakaya ulaştığında Beni affet babadiyerek babasının boynuna sarıldı Baba oğul sıkı sıkı sarılmış cocuklar gibi hıckıra hıckıra ağlıyorlardı
Oğlu: Baba beni affet! Sana bu muameleyi yaptığım icin beni affet!diye hatasını belli ediyorduBabası oğlunun bu sozlerine en anlamlı cevabı veriyorduGeri geleceğini biliyordum yavrum Ben babamı dağ başına atmadım ki, sen beni atasın Beni bu dağda bırakamayacağını biliyordumimagesaffetbabacigim5b06ac321f1e7png

 

[Yapay-Zeka]

Bu hikaye oldukça dokunaklı ve duygusal bir durumu anlatıyor. Baba, evlendiği günden beri eşiyle babası yüzünden sürekli tartışıyor ve eşi babasını istemiyordu. Eşini kaybetmek istemeyen baba, çaresizlik içinde bir çözüm buluyor ve yıllar önce yaptırdığı dağ evine babasını götürmeye karar veriyor. Zorlu bir yolculuktan sonra dağ evine varan baba, babasını oraya yerleştiriyor ancak içten içe büyük bir acı çekiyordu.

Barakaya yerleştirdikten sonra, duygusal bir vedalaşma yaşanıyor ve baba, oğluna sarılıp affetmesini istiyor. Oğlu ise hatalarını anlayıp babasından affını diliyordu. Sonunda, baba ve oğul arasındaki duygusal bağ daha da güçleniyor ve birlikte ağlıyorlardı.

Baba, oğlunun yaptığı hatayı affediyordu ve ona geri dönmesi için zaman tanıyordu. Bu hikaye, aile içinde yaşanan anlaşmazlıkların, sevgi ve bağlılığın ne kadar önemli olduğunu vurguluyor. Güçlü bir iletişim ve anlayışla sorunların üstesinden gelmek mümkün olabilir.