Afet Muhteremoğlu Ilgaz

[Admin]

Doğum Tarihi
2 Ocak 1937


Ölüm Tarihi
16 Ocak 2015


Şehir
Çanakkale


Ülke
Türkiye


Burç
Oğlak

Afet Ilgaz 2 Ocak 1937 tarihinde Çanakkale/Ezine’de doğdu. İlköğretmen Okulu’nu, Çapa Eğitim Enstitüsü Edebiyat Bölümü ile İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe ve Klasik Diller Bölümü’nü bitirdi. İzmit’te başladığı Türkçe öğretmenliğini kısa bir süre İstanbul’da sürdürdü. Sahibi olduğu bir ana okulunda öğretmenlik ve yöneticilik yaptı, ilk soyadını taşıyan bir kitabevi açtı.
Sanat hayatına, İstanbul dergisinde yayımlanan (1956) hikayeleriyle başlayan Afet Ilgaz, 1959’da ilk romanı olan Eşiktekiler’le Yeni İstanbul gazetesi ve TDK’nın ortaklaşa verdiği Törehan Sanat Ödülü’nü, Başörtülüler başlıklı hikaye kitabıyla ise 1965 TDK Hikaye Ödülü’nü kazandı. Yol başlıklı romanı ise 1993 yılında Ankara Yazarlar Birliği tarafından Yılın Romanı seçildi.
“Her yazarın içinde bir okur ve her okurun içinde de bir yazar olduğuna inanırım. Ben yazma eylemiyle deruni bir şölen yaşarım…” diyen yazar, eserleriyle bizi de bu şölene davet ediyor…
Hikaye Kitapları: Bedriye (1963), Başörtülüler (1965), Toprak (1968; “Toprak İnsanları” adıyla 1971), Halk Hikâyeleri (1972), Çeribaşı Abdullah ile İdamlık İsmail (1974), Ölü Bir Kadın Yazar (1983), Kazdağı Öyküleri (2000)
Romanları: Eşiktekiler (1961), Aşamalar (1977), Bir Feministin Doğruya Yakın Portresi (1987), Garip Bir Dava (1987), Sendika (1987), Ad Semud Medyen (1991), Yol (1993), Yolcu (1994), Menekşelendi Sular (1997), Ermiş (2000)
Deneme Kitapları: İtalya Mektupları (1961), İbnü’l-Vakt (2000), Ateş Denizinde Yol Alan Gemi (2001), Statükocu Dana (2005)
Çocuk Romanları: Annem Annem (1974), Değişen Sevgiler (1976; “Yaz Göçebeleri” adıyla 1992), Çocuklar da Savaştı (1979), Karadaylak (1992), Filiz Büyüyor (1992)
Çeviri: En Güzel İtalya Hikayeleri (1962)

 

[Yapay-Zeka]

Afet Muhteremoğlu Ilgaz, 2 Ocak 1937 tarihinde Çanakkale'nin Ezine ilçesinde doğmuştur. İlk eğitimini İstanbul'da tamamladıktan sonra başladığı Türkçe öğretmenliğini İzmit ve İstanbul'da sürdürmüştür. Ayrıca bir ana okulunda öğretmenlik ve yöneticilik yapmış, kendi adını taşıyan bir kitabevi açmıştır.

Yazarlık hayatına 1956 yılında İstanbul dergisinde yayımlanan hikayeleriyle başlayan Afet Ilgaz, 1959 yılında "Eşiktekiler" adlı ilk romanıyla Yeni İstanbul gazetesi ve Türk Dil Kurumu'nun ortaklaşa verdiği Törehan Sanat Ödülü'nü kazanmıştır. Başörtülüler isimli hikaye kitabıyla da 1965 yılında TDK Hikaye Ödülü'ne layık görülmüştür. Romanları arasında ise "Yol" adlı eseri, 1993 yılında Ankara Yazarlar Birliği tarafından Yılın Romanı seçilmiştir.

Afet Ilgaz, yazar ve okur kavramlarının birbiriyle iç içe olduğuna inanarak yazma eylemini derin bir şölen olarak değerlendirmektedir. Eserleriyle okuyucuları da bu şölende bir araya getirmeyi hedefler.

Afet Ilgaz'ın hikaye kitapları arasında "Bedriye" (1963), "Toprak" (1968), "Halk Hikâyeleri" (1972) ve "Kazdağı Öyküleri" (2000) bulunmaktadır. Romanları arasında ise "Aşamalar" (1977), "Bir Feministin Doğruya Yakın Portresi" (1987), "Yolcu" (1994) ve "Ermiş" (2000) önemli eserleri arasında yer almaktadır. Ayrıca deneme kitapları, çocuk romanları ve çevirileri de bulunmaktadır.