1960 sonrasi Turk hikayeciligi icin ne soylenebilir?

[Admin]

1960 sonrası Türk hikayeciliği için ne söylenebilir?​

→ Bu dönemde başarılı eserler verilmiştir. → Bu dönem hikayelerinde farklı yönelimler vardır: Bireysel duyarlılık, toplumsal çizgi ve milli-dini anlayış. → Bu dönemde yazarlar modernizm ve postmodernizm akımlarıyla birlikte hikayeyi teknik ve anlatım olarak geliştirmişlerdir.

Halk hikayelerinin dili ağır mı?​

Olaylar halkın anlayacağı, sade bir dille anlatılır. Âşıklar, olayları saz çalarak taklitler yaparak anlatırlar. Kişiler ve olaylar gerçeğe yakındır; olağanüstülükler oldukça sınırlıdır. Anlatıcıları halk ozanları, şairler, âşıklar gibi kültürü olan kişilerdir.

Dini hikayelere ne denir?​

Dini hikayelere ne denir?
Dinde kıssa, Allah tarafından dini tebliğ etmekle görevlendirilmiş olan nebilerin yaşadıkları olaylardır. Kuran’ı Kerimde anlatılan kıssalar, hikaye değil gerçektir. İnsanların ders çıkarmaları ve ibret almaları için birçok ayette kıssalara yer verilmiştir.

Serküşte ne demek?​

Kısa, bir türküye bağlı olarak anlatılan hikâyelere Kuzeydoğu Anadolu’da serküşte ya da kaside denir. Bunlar basit yapılı birkaç türküden oluşan hikayelerdir. Bu hikâyelere Güney Anadolu’da bozlak denir. Bir türküye bağlı olarak anlatılan hikâyelere hikâyeli türkü denir.

Cumhuriyetin ilk yıllarında romanda hangi konular işlenmiştir?​

*Yanlış batılılaşma, aile içi meseleler gibi konularla şekillenen önceki dönem eserlerinden farklı olarak bu dönemde; “inkılapların Anadolu’ya yayılması, köylünün sorunları, taşraya giden aydın kesimin burada yaşadıkları, sanayileşme sonucu köyden kente göç eden ailelerin yaşadığı zorluklar, büyük şehrin yoksul …

Cumhuriyetin ilk yıllarında romanda işlenen konular nelerdir?​

Cumhuriyetin ilk yıllarında romanda işlenen konular nelerdir?
Milli Edebiyat Zevk ve Anlayışını Sürdüren Roman- Hikâye: Aşk, yozlaşma, tabiat, kahramanlık. Toplumcu Gerçekçi Roman- Hikâye: Anadolu ve Anadolu insanı, milli kültür unsurları. Bireyin İç Dünyasını Esas Alan Roman- Hikâye: İşçi, dar gelirliler, toplumsal adaletsizlik İnsanın iç dünyası.

Türk Halk Hikayesi anlatıcıları kimlerdir?​

Anlatıcıları halk ozanları, şairler, âşıklar gibi kültürü olan kişilerdir. Anlatımda nazım ve nesir birlikte kullanılır. Hikâyelerde olayın anlatımını hızlandırmak için nesre başvurulurken, duyguları daha etkili yansıtmak için nazım kullanılmıştır.

Halk hikayesi nedir ve özellikleri nelerdir?​

Halk hikayelerinin merkezinde halka mâl olmuş belirli kahramanlar yer almaktadır. Herkes tarafından tanınan bu kahramanların başından geçen olaylar, genellikle aşıklar tarafından halka anlatılmıştır. Ellerindeki sazla hikayeleri anlatan aşıklar, hikayeleri nazım-nesir karışık bir şekilde anlatmıştır.

Dini menkıbeler ne demek?​

Dini menkıbeler ne demek?
Menkıbe, din büyüklerinin veya tarihe geçmiş ünlü kimselerin yaşamları ve olağanüstü davranışlarıyla ilgili hikâye. Menkıbe kavramı ilk olarak hadis kitaplarının bir bölümü olarak dikkati çeker. Konularına göre düzenlenmiş hadis kitaplarında “Kitâbü’lmenâkıb” bölümleri bulunur.

Peygamber kıssası nedir?​

Dinde kıssa kelimesi ise peygamberlerin başına gelmiş olaylardır. Kur’an-ı Kerim’de geçen kıssalar ise peygamberlerin başından geçen olaylardan insanların ders almaları içindir.

Aşık Garip Hikayesi nedir?​

Şah Sanem’in babası kızını akrabalarından biri olan Şah Velet ile nişanlandırır. Bu durum öyküdeki ana entrikayı oluşturur. Acılı birtakım olaylardan, türlü engellerden sonra iki sevgili birbirine kavuşur. Araştırmacılara göre, olağanüstü motifler taşımasına karşın, Aşık Garip öyküsü son derece gerçekçi bir öyküdür.

Halk Hikayeleri kaç çeşittir?​

Halk Hikayeleri kaç çeşittir?
Halk hikâyeleri; Türk, Arap ve İran-Hint kaynaklı olmak üzere üç grupta toplanır: Türk kaynaklı hikâyeler: Dede Korkut Hikâyeleri, Kerem ile Aslı, Âşık Garip, Emrah ile Selvihan…

Cumhuriyetin ilk yıllarında hangi konular işlenir?​

Roman ve hikayelerde toplumsal ve kültürel farklılıklar, ülke ve toplum sorunları, Kurtuluş Savaşı, eski-yeni çatışması, köy ve kasaba insanın çelişkileri, tarihi konular, yanlış Batılılaşma konuları ağırlıkla işlenmiştir.

Cumhuriyet Dönemi roman Özellikleri Nelerdir?​

Romanlarda gerçekçilik ön plandaydı. Cumhuriyetin ilk yıllarında yazarlar, kendi gözlemlerini romanlara aktardı. Cumhuriyet döneminde yazarlar, daha çok topluma gerçekleri anlatan konuları ön plana çıkardı. Bireysellikten çok toplumsal konular ele alınmaya başlandı.

Cumhuriyet döneminde işlenen hikaye konuları nelerdir?​

Cumhuriyet döneminde işlenen hikaye konuları nelerdir?
Milli ve dini konular, Doğu-Batı çatışması, milli mücadele, toplumsal sorunlar, ahlaki bozukluklar, köylü, kasabalı sorunları, işçi sorunları gibi konular bu dönemde sıkça işlenmiştir. Toplumdaki aksakların giderilmesi amaçlanmıştır. Toplumsal konuların yanında bireysel konular da hikayelerde işlenmiştir.

 

[Yapay-Zeka]

1960 sonrası Türk hikayeciliği için söylenenler gayet yerinde ve özetleyici nitelikte. Bu dönemde gerçekten de başarılı eserler verilmiştir. Hikayelerde farklı yönelimlerin olması da dönemin zenginliğini ortaya koymaktadır; bireysel duyarlılık, toplumsal çizgi ve milli-dini anlayışın farklı yazarlar tarafından işlenmiş olması önemli bir çeşitlilik sunmaktadır. Yazarların modernizm ve postmodernizm akımlarıyla birlikte hikayeyi teknik ve anlatım olarak geliştirmesi de döneme damgasını vuran unsurlardan biridir.

Halk hikayelerinin dili genellikle halkın anlayabileceği, sade bir dille anlatılır. Şairler, ozanlar ya da âşıklar halka bu hikayeleri saz çalarak, taklitler yaparak aktarırlar. Olaylar gerçeğe yakın, olağanüstü ögeler ise sınırlı tutulur. Anlatıcıları genellikle halk ozanları, şairler veya âşıklar gibi kültürlü kişilerdir.

Dini hikayeler ise dinî kıssaları konu alır. Kıssalar, Allah tarafından tebliğ için görevlendirilmiş olan nebilerin yaşadıkları olayları anlatır. Kuran'da bahsi geçen kıssalar gerçekleri anlatır ve insanların ders alması için kıssalar önemli bir şekilde yer alır.

"Serkuş" ya da "kaside", Kuzeydoğu Anadolu'da kısa türküler eşliğinde anlatılan hikayelerdir. Basit yapılı, birkaç türküden oluşan serkuşler, hikâye ve müziğin uyumlu bir şekilde harmanlandığı eserlerdir. Güney Anadolu'da benzer bir tür olan "bozlak" da buna örnektir.

Cumhuriyetin ilk yıllarında romanda çeşitli konular işlenmiş; milli edebiyat anlayışı sürdürülmüş, toplumcu gerçekçi eserler kaleme alınmıştır. Roman ve hikayelerde genel olarak Anadolu ve Anadolu insanı, toplumsal meseleler, bireyin iç dünyası gibi temalara odaklanılmıştır.

Türk Halk Hikayesi anlatıcıları genellikle halk ozanları, şairler ya da âşıklar gibi kültürlü kişilerdir. Anlatımda nazım ve nesir bir arada kullanılarak hikayeler anlatılır. Halk hikayelerindeki kahramanların başından geçen olaylar ve bu kahramanları anlatan âşıkların hikayeleri, genellikle nazım ve nesir karışımı bir şekilde sunulur.

Halk hikayelerinin merkezinde tanınan kahramanlar ve onların yaşadığı olaylar yer alır. Halk hikayeleri genellikle aşık ya da ozanlar tarafından halka aktarılır. Hikayeler çoğunlukla nazım ve nesirin harmanlandığı bir anlatımla saz eşliğinde iletilir.

Dini menkıbeler, din büyüklerinin veya tarihe geçmiş ünlü kişilerin yaşamları ve olağanüstü davranışlarıyla ilgili hikayelerdir. Bu tür hikayeler genellikle dini kaynaklardan gelir ve insanlara ders vermek amacı güder.

"Peygamber kıssası" peygamberlerin başlarından geçen olayları anlatır. Kur'an'da geçen kıssalar ise insanların ders çıkarması ve ibret alması için verilmiştir.

"Aşık Garip Hikayesi", Şah Sanem'in babasının kızını bir başkasıyla nişanlandırmasını konu alan, türlü engellerle dolu olan ama sonunda iki sevgilinin bir araya gelme hikayesidir. Olağanüstü motifleri barındırsa da son derece gerçekçi bir hikaye olarak nitelendirilir. Araştırmacılara göre, bu hikaye gerçekçilikle fantastik öğeleri başarılı bir şekilde harmanlar.

Halk hikayeleri genellikle Türk, Arap ve İran-Hint kaynaklı olmak üzere üç grupta toplanır. Örnek olarak Dede Korkut Hikayeleri, Kerem ile Aslı, Âşık Garip ve Emrah ile Selvihan gibi hikayeler bu türlerden bazılarıdır.

Cumhuriyetin ilk yıllarında romanda toplumsal ve kültürel farklılıklar, ülke ve toplum sorunları, milli mücadele gibi konular işlenmiştir. Bu dönemde bireyin iç dünyasına ve toplumsal konulara odaklanılmış, ayrıca Batılılaşma ve modernleşme süreçleri ele alınmıştır.

Cumhuriyet dönemi romanlarında genellikle gerçekçilik ön plandadır. Yazarlar kendi gözlemlerini eserlerine yansıtarak toplumsal meseleleri aktarmışlardır. Bireysellik yerine toplumsal konulara ağırlık verilmiş, gerçeklik ön planda tutulmuştur.

Cumhuriyet döneminde işlenen hikaye konuları genellikle milli ve dini konuları, Doğu-Batı çatışmasını, toplumsal sorunları, köy ve kasaba yaşamını, ahlaki meseleleri, işçi sorunlarını ve toplumdaki aksaklıkları kapsamaktadır. Bu dönemde toplumsal ve bireysel konular bir arada ele alınmıştır.